Soumaya is een jonge vrouw van 22. Ze is advocaat. Aventoe een beetje verlegen maar, ze staat stevig in haar schoenen. Maar wat als je vader opeens dood gaat? En je iemand ontmoet bij het graf...
Adil kwam naar beneden stormen met een grote grijns. Nasserdinne kwam lachend van de trap af en gaf Adil een box. "Hebben jullie de loterij gewonnen oulleh?" Zei ik lachend.
Adil schudde zijn hoofd. "Ik heb meer dan de loterij. We gaan naar Dubai dit weekend." Zei hij alsof het de normaalste zaak was van de wereld was.
"Wat?"
"We gaan naar Dubai." Herhaalde Adil alsof ik doof was. "En m'n bae gaat mee, dan kunnen jullie haar gelijk ontmoeten." Zei Samir. Ik keek raar op. "Bae? Sinds wanneer vertel jij me niks meer?" Vroeg ik.
Hij haalde zijn schouders op. "Sorry zusje. Je ziet haar dit weekend saff?" Zei Samir en gaf me een kus op mijn wang.
Ik zuchtte en keek naar grijzende Adil. "Wees een beetje blij Soum!! We gaan naar Dubai." Zei Yassine terwijl Omar de tuin uit liep. Ik knikte en glimlachte nep. "Ben ik ook." Zei ik.
Dubai? Ze denken echt dat ze in een sprookje leven. Sinds Adil prof voetballer is geworden is hij heel erg veranderd. Niet alleen door de miljoenen volgers die hij nu heeft en door dat hij niet eens normaal over straat kan, maar ook door zijn familie.
Zijn familie behandeld het heel anders. Ze vragen nu heel veel dingen aan hem enzo, meer dan eerst. Gelukkig doen wij twee gewoon het zelfde tegen elkaar. Hopen dat dat zo blijft.
"Wanneer wil je gaan?" Vroeg ik. "We verrekken morgen avond." Zei hij. Ik keek hem met open mond aan. "Ik moet naar de stad dan! Moet je nog iets hebben?" Vroeg ik terwijl ik mijn schoenen aan deed.
Hij knikte zijn hoofd. "Ik ga wel mee." Zei hij. "Heb je daar zin in dan." Zei ik terwijl ik m'n jas aan deed. Hij deed zijn schouders en deed zijn schoenen en jas aan. We liepen naar zijn auto en reden naar de stad.
We liepen de stad in en zagen een groepje meisjes en jongens rond de 13 jaar naar Adil toe rennen. Hier gaan we weer.
Ik zette een glimlach op. "Mag ik een foto?" Vroeg de jongen. Adil knikte en maakte selfies met alle kinderen. Na een praatje liepen we de Zara in.
-
Ik legde alle spullen op bed en pakte mijn koffer uit mijn kast. Ik pakte bikini's, badpakken, ondergoed, en natuurlijk heel veel kleding. Ik deed mijn make-up tasje er in en al mijn beauty producten. Ik deed er nog slippers en schoenen in een sloot de koffer.
Onze vlucht gaat morgen om 6 uur in de avond. "Soum, kan je me helpen met inpakken!" Riep Adil. Ik liep naar hem toe en zag hem zonder shirt op bed liggen.
"Kan je dat niet zelf kleuter." Zei ik terwijl ik naar zijn kast liep. "Jawel, alleen een beetje helpen aub zine."
Ik rolde met mijn ogen en deed zijn boxers en sokken ze in de koffer. "Waar blijft Omar dan?" Vroeg ik. "Bij zijn oom en tante in België." Zei hij. Ik zuchtte. "Ik ga hem missen, Dubai zou hem goed doen." Zei ik.
Adil knikte. "Ewaja Yassine wilt niet dat hij mij gaat. Hij wilt rust." Zei Adil. Ik knikte.
-
Volgende dag.
"Weet je zeker dat je niks vergeten bent?" Vroeg de manager van Adil. Hij knikte. "De taxi kan hier elk moment zijn, hij helpt je met inladen en uitladen." Zei hij. Adil en ik knikte. Even later stond er een taxi voor onze deur die ons hielp met alles.
"Waar is je vriendin?" Vroeg ik aan Samir. "We ontmoeten haar op het vliegveld." Zei hij.
Ik knikte. Ergens wel spannend. Ik, Adil, Yassine en Samir namen plaats in de auto en reden naar Schiphol. Toen we eenmaal aankwamen zag ik een licht getint meisje met krullen zitten.
Ze kwam naar ons toe en gaf ons allemaal een hand. "Hoi, ik ben Zhéa." Zei ze terwijl haar mooie tanden te voor schijn kwamen. Ik glimlachte terug. "Soumaya, zusje van Samir." Zei ik. "Hoi Soumaya! Wat heb je een leuk pak aan zeg." Zei ze.
Ik glimlachte. "Zeg maar Soum hoor." Ze gaf Samir een knuffel en we liepen verder. Terwijl we wachtte voor onze gate maakte Yassine foto's van me, aangezien Adil dat niet wou.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Deze goed?" Vroeg Yassine lief. Ik knikte en we ruilde weer van telefoon. "Dankjewel." Zei ik terwijl ik keek naar alle foto's die hij nam.
Even later was het tijd om in het vliegtuig te stappen. Ik zat naast Adil, Samir naast Zhéa en Yassine alleen ergens achterin.
Adil zette onze handbagage bovenin en hij kwam naast me zitten. "Sinds wanneer vlieg jij eigelijk zo?" Vroeg ik terwijl ik mijn haar in een knot deed. "Sinds ik weet dat jij het niet fijn vind om in een super luxe vliegtuig te zitten." Zei hij.
Ik lachte. Hij heeft gelijk. Na een uurtje viel hij in slaap met zijn hoofd tegen mijn borst aan. Dubai, here we come!
Zhéa - Algerijns/Surinaams. 23
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
