Make Out With Me

19

Maya maya pa natapos ang 'paglindol' at nakatulog na nga ang mga kapatid ni Alissia. Sumunod na din ang nanay nila nang maramdamang tapos na yung ginagawa ng dalawa

Fred's PoV

I doubt if we weren't heard outside this room pero wala na kong pakialam. As long as I made her feel my love for her. Bahala na sa iisipin ng mama niya.

We just laid beside each other after we made love. The first time we did it maybe was pure lust pero ngayon? It's different. Maybe because of what we feel for each other, but I felt it was different from the first time.

Nakatingin lang ako ngayon sa mukha ng babaeng gumulo sa buhay ko. I never expected to meet her. Pero masaya ako ngayon na nakilala ko siya at dumating siya sa buhay ko.

I gotta admit, the first few weeks she left? Ayoko na sanang maghanap. Pero yung puso ko pakiramdam ko laging may kulang. Sabi ko noon hindi na ko maghahabol sa taong ayaw saken but then ayokong sumuko ng hindi sinusubukang lumaban ulit.

I guess I felt that she was different from them. Oo iniwan nila akong lahat pero ewan ko ba. Parang may nagsasabi sa puso ko na hindi niya ginusto ang pag-alis at nang makita ko siya ngayon tama nga ako.

Hinding hindi ko na hahayaang mawala pa saken ang babaeng to.

Staring at her with all those thoughts, di ko namalayang nakatulog na din pala ako.

Kinabukasan nauna akong magising kay Alissia. I dressed up and went out only to see her mom preparing breakfast

"Oh gising ka na pala?"

"Ahh opo. Nakitulog na po muna ako agad kagabi. Pasensiya na po"

"Rinig ko nga"

"Po?"

"Ay este. Mas mabuti na yon. Gabi na din naman nung dumating kayo kahapon. Delikado na sa daan. Baka napaano ka pa"

"Sigurado po ba kayong okay lang na manatili ako dito??"

"Nako oo naman. Iho?"

"Po?"

"Mag-usap nga tayo sandali dito. Maupo ka"

Pumunta naman ako sa silya sa harapan ng nanay ni Alissia.

"Ano pong pag-uusapan natin?"

"Mahal mo ba talaga ang anak ko?"

"Opo"

"Bakit? Saka sino ka nga ba ulit?"

"Sa totoo lang po hindi ko alam kung bakit. She just merely appeared in my life out of nowhere. Pero nung nawala siya, halos mabaliw ako sa paghahanap sa kanya. When I finally found her, I knew right there and then ayoko na siyang mawala"

"Ahh..."

"Sa totoo lang po ang tingin ko sa sarili ko bago dumating si Alissia isang taong walang kwenta. Everyone who came in to my life iniiwan ako"

"Huh?"

"My mom and dad left me in the orphanage when I was young. May umampon saken pero they weren't that nice na iniwan lang din nila ako somewhere in Manila. I basically lived in the streets pero I was given hope when someone took me in. Pero iniwan lang din niya ako"

"Na naman?"

"It's not intentional kasi he died due to his illness but it still hurts. Parang pakiramdam ko po ng mga panahong yon I never deserve anyone"

"Hindi naman totoo yon iho"

"I got some friends pero simula nung nawala lahat ng mga inasahan kong makakapitan ko, mas gusto ko nang mag-isa, but I guess things can change when you meet someone"

Tahimik lang kaming dalawa ng nanay ni Alissia when I felt someone hug me from the back. Pagtingin ko it was Alissia and she's crying

"Hey... bakit?" Tanong ko sa kanya pero umiling lang siya

"Wag kang mag-alala iho. Welcome na welcome ka sa bahay na to. Napagsabihan ko na din naman yang si Alissia sa ginawa niya sayo ehh. Sa totoo lang hindi ko na siya pinapauwi non dahil sabi ko nga mas okay ang trabaho niya sa maynila. Kaso nagpumilit na makita ang kanyang ama. Tapos ngayon inaangkin pa lahat ng responsibilidad"

"Salamat po. Pero naiintindihan ko naman na po yung ginawa niya ehh"

"Nay. Kailangan niyo ko dito"

"Nako anong kala mo saken baldado?"

"Nay naman... naexplain ko na yan kay Fred"

"Pero sinasabi ko sayo tumigil ka na muna sa trabaho. Ipahinga mo katawan mo lalo na may bata sa tyan mo ngayon"

"Your mom's right Alissia"

"Hala siya ano magkakampi na kayo ngayon?" Alissia sabay kalas ng yakap saken

"Nag-iingat lang Alissia. You need rest para malakas din ang baby natin"

"Rest pati sa pagharot nako kayong dalawa"

"Ma?!"

"Wala!! Kumain na kayo ng agahan sabi ko!"