შემთხვევით მოტაცებული..(Complete✓)

9

12PM

აღარ უნდა დაიბრუნოს საცვლები?
თუ ესეც ჯიას მისცა?
წამოვდექი და მის კარზე ხმაურიანად დავაბრახუნე.
კარი გააღო და ვოალა..
ჯია და ჯონქუქის საწოლი.
-ჯონქუქ ჩემი.. მის საწოლს გავხედე სადაც ჯია გახარებული იწვა.
-მას რა უნდა შენს ლოგინში?
-კოშმარები აწუხებდა და მთხოვა აქ დაძინება.. ხმადაბლა მითხრა მან.
-და მე რომ გითხრა კოშმარები მაწუხებს თქო დაწვები ჩემთან?
-ლიზ რა გინდა? ხმადაბლა მითხრა მე კი ჩავიცინე და ხელი გავუწოდე.
-საცვალი დამიბრუნე კარგი! ხმადაბლა ვუთხარი მან კი არანაირი შეეწინააღმდეგება უჯრა გააღო და საცვალი ხელში ჩამიტენა.
- შეიძლება დავიძინო? მკითხა და საწოლთან მივიდა.
-ძილინებისა! ხმადაბლა ვუთხარი და კარი დანაღვლიანებულმა დავხურე.
-ამ დღეებში წავალ ოღონდ ვეტყვი რომ მოვდივარ! ოვიოხრე და ლოგინში ჩავწექი.
-მადლობა ჯონქუქ რომ ასე ბოზივით მომექეცი! ჩავიცინე და მალევე დავიძინე კიდევაც.

მეორე დღე~

დილით არც ისე ადრე გავიღვიძე კაბა გადავიცვი და პირველ სართულზე ჩავედი.
მაგრამ იქ მხოლოდ და მხოლოდ ჯონქუქი დამხვდა რომელიც შემწვარ კვერცხს ჭამდა ბეკონით.
-დილამშვიდობისა! ხმადაბლა ვუთხარი მან კი თავი დამიხარა და წყალი ფრთხილად მოსვა.
-ჯია სად არის?
-მთხოვა რომ რაღაცას წიგნების მოყვარულთა კლუბი გამეშვა და მეც გავაყოლე დანი და ახლა იქაა.
-კარგია! ხმადაბლა ვთქვი და წყალი მოვსვი.
-დღეს ალბათ არც მე ვიქნები სახლში! ხმადაბლა ვუთხარი მან კი წარბებაწეულმა გამომხედა.
-სად მიდიხარ?
-თეჰიონთან ერთად უნდა წავიდე ტანსაცმელების საყიდლად..
-არაა თეჰიონს აღარ სცალია! ჩაიცინა მან.
-რატომ?
-დღეს იაპონელ კომპანიონებთან გვაქვს შეხვედრა ყველაზე კარგად იაპონური მან იცის და დათანხმდა წასვლას.
-ანუ ვეღარ მივდივართ! ამოვიოხრე და ერთ ადგილს მივაშტერდი.
-ჯონქუქ შეიძლება სახლში წავიდე?
-შენ ისედაც სახლში ხარ! ტელეფონში ათვალიერებდა რაღაცას და ისე მითხრა არც შემოუხედავს .
-მე ვამბობ ნამდვილ სახლს!
უცებ ამომხედა და თავი ხელებში მოითავსა.
-და რამ მიგაღებინა ეგ გადაწყვეტილება?
-მე უბრალოდ აქ თავს არა კომფორტულად ვგრძნობ, ისეთი შეგრძნებაა თითქოს ზედმეტი ვარ!
ამიტომ წავალ რა! ხმადაბლა ვუთხარი მან კი თავი აქეთ იქით გააქნია.
-შენ ზედმეტი არასდროს არ ხარ! ეს დაიმახსოვრე და მეორე რამ გაგრძნობინა ეს გუშინ ყველაფერი კარგად იყო.
-კარგად იყო? ჯონქუქ ჩემ წინ გოგოს ეფლირტავე მერე ტანსაცმელი უყიდე მის წინ მეჩხუბე და ბოლოს ლოგინში ჩაუწვინე.
თავი რაღაც უდებილესი არსება მეგონა.
-კი მაგრამ ის ხომ რამდენიმე თქვე იტანჯებოდა!
-კი მართალია და ვაფასებ იმას რაც გააკეთე მაგრამ შენ ის მოგწონს და არ მინდა მიღაც ზედმეტი ვიყო რა ძალიან გთხოვ.
-რა სისულელეა არავინაც არ მომწონს!
-კი მოგწონს!
-არა!
-კი
-არა!
-კი მეთქი! დავუყვირე ის კი მალევე მომიახლოვდა და ჩემი ტუჩები მის ტუჩებზე აღმოჩნდა.
- და ფიქრობ კოცნით იმას გამოასწორებ რაც ქენი?
-არა კოცნით არა წამოდი და ერთად ვიშოპინგოთ მე და შენ და თან გავიცნოთ უკეთ ერთმანეთი როგორც შენ გინდოდა.
ჩაიღიმა და ხელი ფრთხილად მომკიდა..
ფუ შე ნაბიჭვარო!

____________________________________

ნო ინტრიგა.
როგორ ხართ ხალხო!
მომენატრეთ და ხო სოფელში ვარ და ინტერნეტს ვიზოგავ რასაც ქვია და ყველას იმიტომ ვერ გიხსნით კომენტარებში რატომ ვერ ვდებ მალე ახალ თავს.
სიტუაცია და აურა არ არის ამიტომ ბოდიში მართლა მაგარამ გპირდებით შევეცდები რომ დავდო ხოლმე როცა მოვახერხებ.
აბაა როგიროა?
მოგეწონააა?
დამიკომებტარეთ და მითხარით როგორ მოგეწონათ!
მიყვარხართ და აბა თქვენ იცით ჯანმრთელად მეყოლეთ❤👏❤❤