The Entangled Strings

IX | SAME WAYS

"AHAHAHAHA laugh trip 'to!" sabi naman ni Kuya Steph na halos magpagulong-gulong dito kakatawa kasi alam niyang malalagot si Ririe dito.

"Our parents will be shocked if they heard it Majes, AHAHAHAHA!" pang-aasar ko lalo kay Ririe at mas nagalit siguro siya noong tinawag ko siyang Majes.

Inulit muli ni Marie ang sinabi niya kanina kaya naman halos mataranta na si Ririe dito. "Oh c'mon Marie. Forget about that words, please." Pagmamaka-awa ni Ririe dito. Ilang saglit lang ay inulit ulit ito ni Marie kaya tumawa ng pagkakalakas yung kambal. Nag-iba ang itsura ni Ririe at tumingin ng natalim sa Kambal.

"Kuya Iko.. since you called me Majes, tingin ko nabuhayan muli siya. Remember when my schoolmates in kinder tease me and then call me Majesty?" pagpapaalala ni Ririe kaya unti-unting nawala ang tawa ng kambal.

"Hmm.. yeah, I remember that very clear! Sinaksak mo sila ng lapis right? Tapos yung isang hindi pa tumigil ay pinakain mo ng eraser." Pagsakay ko sa trip ni Ririe. I know my inner self is currently bursting on laughing right now because of what we had said.

"Run shit run!" takot na sabi ni Kuya Steph bago sila tumakbo sa garden ni Kuya Ei. Sakto rin naming dumating na sila Manang Gen at saka pinasa ni Ririe ng mabilis si Marie dito na kasalukuyang tawa ng tawa.

I watch them chasing each other, damn, parang hindi talaga babae kumilos 'tong si Ririe! AHAHAHA! Nakasampa siya sa likod ngayon ni Kuya Steph habang sinasakal niya ito. Si Kuya Ei naman ay tawa ng tawa at hindi tinulungan ang kakambal nito.

Napalingon ako saglit kay Nikole na nakangiti sa kanila habang nakatanaw sa nagpapatayan kong mga kapatid. But then, out of nowhere, parang may malakas wave na natanggap namin ni Nikole, so I closed my eyes, and I just saw, "galaxy and strings.." nagulat ako nang ganoon din ang sinabi ni Nikole na nagtatakang nakatingin din sa akin ngayon.

"Hey you two there! Help us here! Ackk!" paghihingi ng tulong sa amin ni kuya Ei na kasalukuyang sununtok ng malakas ni Ririe. But wait, nasaan si Kuya St---

"Hindi ako papayag na hindi kayo sasama sa amin!" sabi ni kuya Steph at hinigit ang braso ko while in the other hands of him ay dala-dala niya si Nikole na parang sako. Luckily, tumatawa lang ito at sa tingin ko ay mukang ready din siyang makipagpatayan sa amin.

Noong nakarating kami sa posisyon nila Ririe, sinuntok ko nang pabiro si Kuya Steph at nagulat ako nang umikot si Nikole at kinalang ang kamay niya sa leeg ni Kuya. That.. reminds me of my move. Ganoon ako lagi noon kapag nagpapatayan kami dating magkakapatid. I saw her smiled kaya umikot-ikot si Kuya Steph para matanggal siya at ako naman ay sinusuntok pa din siya.

"Argh! Are you Majesty's part two? AHAHAHA!" Natatawang sambit ni kuya Steph pero napabitaw ata si Nikole kaya tumilapon ito palayo. Mabuti na lang ay sa direksyon ko siya tumilapon kaya sinalo ko siya noong malapit na siyang mahulog. Oh, literally, walang malisya doon.

I saw her smirk at me like I always do and the next thing I knew is that she punched me and run away that's why I chased her. Nang mahabol ko siya ay hinapit ko ang bewang niya papalapit sa akin bago siya ibinato sa damuhan. I saw her laugh habang nakahiga siya doon at ako naman ay nakatayo sa harapan niya at nakangiti din. She took that chance para sipain ang paa ko at mawala ako sa balanse kaya napahiga din ako sa tabi ni Nikole sa damuhan. I remember myself in that move of Nikole, that's my favorite way to defeat Kuya Ei.

Maya-maya'y nagulat kami nang dinaganan kami ng mga kapatid ko, take note, nag-dive sila, even if it quite hurts, our laugh or happiness still reigns the atmosphere of us together.

After that, we all settle down at humiga ng ayos sa damuhan. That position gave us a privilege to have a perfect view in the skies and to rest while still laughing together. And that makes me realize one thing.

You see, I really don't like Nikole before to stay here in our house, but there is a part of me that keeps on dragging me to say yes with the idea of my sister na patirahin dito sa amin si Nikole. Well, I must say that it is not that bad na pumayag ako, I think my decision is having its journey now through the right way heading through the perfect and accurate place. Now, you may be asking why, but my answer for that is just simple.

My family is known in the whole world in the track of business. We are all managing too many companies all the time. Hindi lang airport ang hawak ko, hindi lang ang coffee shop ang hawak ng kambal at hindi lang din ang ospital ang hawak ni Ririe. Maybe, that's the reason why we don't have time to each other, minsan lang kami nagkakasama or nakakapagbonding ng whole family, karamihan pa doon ay business meetings. It is either kulang ang kambal, ako or si Ririe minsan at kadalasan, sila TeDa and SaMo like now because of the business.

Pero ngayon, kapag nagkakasama kami ng mga kapatid ko, it reminds me of those days in the past where we are still not involved in this business stuffs like this. Ngayon, nakakapagkwentuhan na kami ulit, nagkakasama ng walang iniisip, pinupuntahan ang isa kapag wala, nagtatawanan at hindi iniisip yung mga dapat gawin sa opisina, kumakain ng sama-sama, naglalaro nang parang bata pa din kami and lastly, we have our bonding now without limitations. That's why I really want to enjoy this day with them.

I really wish TeDa and SaMo is here right now.

"Nikole, you and Iko had many similarities you know." Pagbasag ni Kuya Steph sa katahimikan.

"Yeah, they have the same ways in many stuffs!" pagsang-ayon ni Ririe habang si Kuya Ei ay tango ng tango.

"Really?" nagtatakang tanong ni Nikole sa amin.

"Uh, yes. Sa food, drinks, way of thinking and your moves in fighting with my siblings." Paliwanag ko at saglit na lumingon kay Nikole at tila napaisip ito saglit.

"I guess, we really have the same genre and same ways, Nikola." I heard her chuckle.

So, same ways huh?

I admit it. And I was a little bit shocked, I thought ako lang ang nakakapansin nun, pero hindi pala.

"You know what, let us capture this moment. I think this is special day for me now." Sabi ko at inilabas ang cellphone ko.

"Yes Kuya, high school pa lang ata ako nun noong huli tayong makapag-bonding ng ganito." Sagot ni Ririe.

"And we are very happy because Nikole ride on our trip, AHAHA!" sabi rin ni Kuya Steph.

Since nasa dulo naman din ako, itinaas ko na ang phone ko para makapag-group picture na kami. They all look at the camera, and even though they were not yet prepared, I clicked the button. And then after that, we already pose too many and then capture every single of it.

"Tol patingin ako!" sabi sa akin ni Kuya Steph kaya naman inilahad ko ang phone ko sa kaniya at agad niya itong tinanggap. Naki-tingin naman ang dalawa ko pang kapatid.

"Wait, nag-date kayo ni Nikole?" nagtatakang tanong ni Kuya Ei. Nakita ko naming numiti ng pagkakalaki si Ririe.

Damn, may mga pictures nga pala kami dun noong pumunta kami sa Fort Santiago, Manila Ocean Park, Upside down Museum, Rizal Park and even our food trip.

"It's not a date kuya, why don't you ask Ririe." Paliwanag ko.

"Ginala lang ni Kuya Iko si Nikole." Sagot ni Ririe at tumawa.

"Date or not, kinikilig pa din ako AHAHAHAHA!" Kuya Ei uttered and they all started to tease us.

"Issue freaks." Sabay naming bulong ni Nikole kaya napatingin kami sa isa't isa at napangisi at dahil magkatabi lang kami ay nadinig naming pareho ang sinabi naming at sa tingin ko ay hindi naman kami nadinig ng mga kapatid ko kasi abala sila sa pagtingin ng mga pictures namin.

Damn, we really have the same ways.

•
END OF CHAPTER
thana mormoraina
2020