Mafia Boss 2: Owned By Him

Chapter 48

"I love how you talk like that, cookie." Inilapit niya pa ako lalo sa katawan niya para yakapin ako ng mahigpit. I encircled my arms around his waist and I did the same, I hugged him tight. Listening to our heartbeats.

"Hindi ka na nga galit?" I asked.

"I already forgave you the day after we talked in the hospital," humiwalay ako sa yakap. "I can't be mad at you for a long time, cookie." Ako naman ngayon ang napataas ang kilay.

"Then why are you so cold to me pagkarating natin dito? Tapos isang linggo mo akong hindi pinansin," I pouted. I really thought he was so mad at me.

"Gusto ko lang. Para malaman ko kung hanggang saan ang kaya mo. Kung gaano mo ako kamahal para suyuin ako araw araw," he gave me a playful smile. Kinurot ko siya sa tagiliran.

"You made fun of me."

"You can say that."

"Mabuti nalang mahal kita kaya wala akong balak na tigilang suyuin ka."

"It sounds heaven to me, cookie." I kissed him.

"Thank you... I love you." I said.

"I love you too." This time ako na ang nag initiate ng halik. It really feels great hearing those words again from him.

He nibbled my lip, I felt his tongue asking for an entrance and I gladly opened my mouth to let him devoured me. Mas nagiging mapusok ang halikan namin. He's hands started exploring my body.

I miss him. So much.

Sobrang saya rin ng puso ko dahil finally napatawad niya na ako. He still loves me. And my dream to have a complete family para sa mga anak ko ay magkakatotoo na.

Napakasarap sa pakiramdam. Para akong nakalutang sa mga ulap. Hindi mapigil ang mabilis at malakas na tibok ng puso ko.

Sa sobrang nag-uumapaw na kasiyahan ay hindi na ako makahinga.

My heart hurts in a pretty good way.

Hanggang saan ba aabot ang paghahalikan namin? Kasi sa totoo lang ayoko nang tumigil.

Pwede bang fast forward na sa kwarto? Or baka dito na kami abutan sa kusina ng pagkasabik sa isa't isa.

Damn.

He stopped the kiss.

"I guess the cookies were burnt," bulong niya. Suminghot-singhot ako at amoy sunog nga. Napabitaw naman ako sa kanya at dali-daling lumapit sa oven.

Umuusok ito. Patay!

Dali-dali ko namang pinatay ang oven. Masyado kaming nagpadala sa damdamin namin ni hindi ko narinig ang alarm. Ayan tuloy sunog! Ang landi kasi nitong si Zyrone eh.

I bit my lip, pero gusto ko namang maharot siya basta sa akin lang.

"It's your fault," sabi ko habang pinakita ko sa kanya ang kulay uling na mga cookies.

"Why is that?" Humalakhak siya habang hawak ang baba.

"Ang landi mo kasi," sabi ko at tinalikuran siya para itapon ang sunog na cookies. I even saw his eyebrow arched.

"Am I the only one?" Napaigtad ako when he hugged me from behind at ipinatong ang ulo niya sa balikat ko. Tapos binaling niya ang ulo niya banda sa leeg ko and he's giving me kisses there. "I missed your neck," he whispered. Nakakapanghina ng tuhod. Grabe talaga ang epekto niya sa akin.

"Yes. At dahil diyan wala ka ng cookies."

Nilagay ko sa lababo yung tray. At humarap na sa kanya. Ang gwapo nakakainis.

"Then we'll bake another cookies or if you want gawa nalang tayo ng babies. You choose, cookies or babies?" Namula ang pisngi ko. Now that he said that parang tuluyang tinamaan ako ng hiya. Damn ilang taon ba kaming...

"Heh!" Sabi ko sabay hampas sa dibdib niya. Marupok ako. Kaunti pang paglalandi niya, bibigay na ako. Damn, it was not even the right time to make love.

Aish, nahahawa na ako sa kalandian niya.

"Just tell me cookie. I know you want it too."

Kinakabahan ako hindi ko alam kung bakit. Pero mas ramdam ko ang excitement. Nakakabaliw!

"We'll make twins again," tapos kumindat siya.

I laughed a little, I almost said okay. Papayag na sana ako dahil na-miss ko siya ng sobra and there's norhing wrong about it, we're married after all, when...

"Daddy! Mama!" And there were the referees.

Tumawa ako ng mahina at hinampas siya ulit ng mahina sa dibdib. Hindi naman maipinta ang mukha niya. He even groaned in disappointment.

I know how much he restrained his self from doing 'it' right here and right now. Kasi kahit pati ako ay nagpigil din.

"Maybe later, baby." I whispered at pumunta sa kinaroroonan ng mga anak ko na kakababa lang galing sa taas.