Mafia Boss 2: Owned By Him

Chapter 48

Nakatitig lang ako sa kanya when he said that. Naghahanap ako ng sign kung nagbibiro lang ba siya sa sinabi niya but he seemed serious.

Sobrang bilis ang tibok ng puso ko. Did he really mean it?

Hindi peke ang kasal namin dati?

Totoo ba ito o nananaginip lang ako?

All this time dala-dala ko ang apelido niya pero bakit hindi naman ata registered iyon kasi bakit hindi ako hinaharang sa tuwing nagpupunta ako sa ibang bansa? Siguro ginamitan niya ito ng koneksyon niya kaya ganon? Aish, hindi ko na dapat isipin iyon ang mahalaga nalaman ko ang totoo na asawa ko pa rin pala si Zyrone. Asawa niya ako. That's why he is calling me wife when he wanted to, whenever and wherever.

Tumulo ang luha ko. Habang niyakap ko ulit siya ng mahigpit. Umiyak lang ako sa dibdib niya hindi dahil sa sakit kundi dahil sa sobrang saya.

He really wants me to be his wife from the very first start.

Oh god.

"Hey why the hell are you crying?" Hinawakan niya ang mukha at pinunasan ang mga luha ko.

"Bakit ngayon mo lang sinabi sa akin?" I asked. "Alam mo bang napakasaya ko ngayon? Mas lalo ata akong nahulog sayo. Mahal na mahal na mahal kita Zyrone Olivier."

Hinahanap ko ang reaction mula sa kanya. His cheeks were red, oh gosh, he's blushing. Napapangiti rin ito but his mouth is still closed. Wala atang balak na sagutin man lang ako.

"Did you hear me? I said I love you so damn much that I felt so gui--"

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko when his lips crashed to mine.

Dammit, I miss this.

It was gentle and soft at first until the kiss deepened every minute passes by. Wala sa amin ang balak putulin ang halik kahit na nauubusan na kami ng hininga. We both knew how much we want this, how much we've longed for this to happen again after a long long time. Para bang pinupunan namin ang ilang taong naaksaya dahil sa mapaglarong tadhana sa pamamagitan ng halik at mga haplos.

"Fuck, I missed this. I missed you and your soft sweet lips." Hingal niyang pahayag habang magkadikit pa rin ang mga labi namin. I smiled.

"I love you." I said.

"It really turns me on everytime you say that, cookie. I'm afraid I can't stop myself ravishing that lips." Hindi ko ulit mapigilan ang mapangiti. He's calling me cookie again. Kinikilig ako.

"So be it. Do whatever you want to me. Hindi ako papalag. I'm all yours. You owned me Mr. Zyrone Olivier."

"Is this how you make... Bawi?" Humalakhak ako. Tumango ako.

"Aren't you angry at me anymore?" Tanong ko. "Alam mo bang matagal na sanang nangyari ito kung hindi ka lang nagpa-bebe?"

"I know. Pero natutuwa ako everytime na sinusuyo mo ako, you make me feel special and I love how it makes me feel I'm the only man you want for the rest of your life." He is giving me soft kisses while saying that.

"Because you are, Zy. You're the only man I want, I need and I will love forever. Kailanman, hindi ako nakipagdate sa ibang lalaki because I was waiting for you even if I think it was impossible to happen. Ikaw lang ang mahal at mamahalin ko."

"It was nice to hear that pero hindi ba at sinabi mo sa akin noon na you dated every man you want?" Tumaas ang kilay niya.

"I just said that kasi galit ako sayo. But I'm regretting lahat ng nagawa ko sayo, lahat ng nasabi ko sayo na masasakit. I am so sorry. But believe me, I'm so into you, I am so much in love with you at hindi iyon nagbago sa kabila ng mga pinagdaanan natin." He smiled. Ang gwapo.