Ti do te jesh fundi im ✔

Pjesa 36

Dhomeza ndriconte nga drita qe ajo permbante dhe qe e reflektonte nga dielli rreze art.
Nen dhomen e mbyllur prej kohesh pluhuri vallezonte lehte me miqte e tij dhe partneren e tij. Ndoshta nuk dukej ama ai ishte aty gjate gjithe kohes.

Marku luajti doren e tij me ajer per te perzene paksa pluhurin qe kishte ngritur kamping ne fytyren e tij dhe me kujdes hapi syte drejte nje panorame qe ishte e pa mbuluar me cercafin e bardhe. E fshiu me kujdes me mangen e bluzes se tij dhe pa te emen ne nje tjete fotografi.

Vetullat e saj ishin te dendura dhe te zeza. Syte si nje qiell i kalter premtimesh dhe dashurie. Ne fytyre mbante disa quka te vogla sic mban nata yjet e saj ne qiellin e erret dhe kriminele te nates. Buzet e saj si petali i nje trendafili te njome dhe ne fotografi kishte nje seriozitet te tepert. Floket e saj ngjyre cokollate e embel i jepnin nje embelsi te tepert.

-Ti je nena ime?-pyeti Marku por nuk priti pergjigje.-Nene,ku ke qene tere keto vite?-pyeti serisht duke rrembyer si nje hardut i denjte fotografine nga muri dhe e perqafoj fort duke ndjere ne zemren e tij nje zjarr qe mund te te digjte nese do te arrije ta prekje.

Levizi me mjeshteri doren e tij dhe zbuloj njeren prej cercafeve duke zbuluar sekretet e tij me te medha ne jete. Pluhuri kercimtar me kujdes shfaqi shikim e tij ne nje sunduk te vogel plot kaseta. Kushedi se c'lloj kasetash ishin. I mori ne dore me kujdes dhe me gishtat e tij filloj t'i fshinte nga pluhuri qe i kishte zene. Lexoj me kujdes permes nje shkrimi te rregull e te bukur dore fjalezat " 1 vjetori i jetes sime". Valle c'do te thonte kjo?
Mori nje kasete tjeter "Marku im" lexonte ajo mee shkrimin e bukur dhe te kujdeseshem te mamas sime qe nuk e kujtoja dot. 
Aty prane atyre kasetave la nje tufe te madhe me letra e shenime te teperta. Ishin letra me pulla poste dhe te gjitha te mbledhura bashk e te lidhura me nje fjongo te vogel ngjyre roze te embel ashtu sic ishte edhe nena ime.

Hapa dritaren dhe arratisa ate pluhur karantinore per te dal jashte nga ai kamping gjerman qe kishte gjetur. Degjova nje dere qe u hap,duhet te ishte im ate.

-Mos nene na kapen-tha Marku i cili me shpejtesine e eres mbuloj ato sekrete te zbuluara  dhe duke vjedhur letra dhe kaseta nga ajo dhome mbylli deren dhe u fut ne dhomen e tij. 
"Valle c'domethenie te kene tere keto kaseta?"mendoj ai duke i futur ne nje sertar bashk me letrat dhe celsin duke i mbyllur ne celesin e sekreteve te dhomes se tij. 

Eci nje here neper dhome i menduar dhe me kujdes nxorri lapsat dhe letrat per te pikturuar,por jo mendja lundronte ne kasetat dhe letrat sekrete. 
"Le te hyje kush te doje,une do t'i lexoj ato letra"-tha ai dhe duke hapur sirtarin e tij dhe marr letrat e vjetra per t'i lexuar. 
Rrotulloj lehtazi celesin e vjeter te asaj dhome u dynd mes shkronjave te atij shkrimi fantastik

                                   ***

Qendroj aty gjate e perhumbur mes hapsires boshe te asaj pjese dhome. Deshironte te zhdukej,te ishte e lire nga gjithcka qe e kishte zene aty verdall...