Haram Bro |Texting

erbea aşerah

"Ahsen ben ne yapacağım. Ahsen. Söylesene. Ya beni izliyormuş sapık gibi. " dedim fısıldayarak.

Okula geldiğimizden beri elim ayağım birbirine dolaşmıştı. İkide bir arkama dönüp biri var mı diye bakıyordum.

"Yani. Ben de bu kadarını beklemiyordum. Ama bence fazla abartmaya gerek yok. Çünkü sevdiğinden yapıyor. " dedi Ahsen.

"Saçmalama böyle sevgi olmaz. Seven insan böyle mi yapar hiç? Ben böyle seven bir erkek dahi görmedim Ahsen. " dedim yine fısıldayarak.

"Aman sen hayatında kaç kere seven erkek gördünki Efnancığım. Sevgi nedir? Aşk nedir? Bilir misin sen. Konuşturma şimdi. "

Bu sözü söylemesiyle biran durdum. Az biraz incilmişti bir yanım ve üzülmüştüm.

Demek dışardan böyle görünüyordum.

"Seven erkek görmemem sevginin nasıl bir şey olduğunu bilmemem demek değildir. Hoş. Gerçi daha önce birini de sevmedim ama." dedim gözlerimi başka yere kaçırarak.

"Bunu nasıl söz Efnan. Yanlış bir şey mi kaçırdım ağzımdan."

"Nasıl söz ise öyle söz Ahsen. " dedim sesimi biraz yükselterek. "Ben gidiyorum. Ders zaten beden gidip arka bahçede kitap okuyacağım. "

"Demedin mi seni izliyor diye nasıl gideceksin?"

"Bilmem. Başka gidecek yerim mi var sanki bu okulda. " dedim kendimi acındırarak.

"Valla ben kızlarla voleybol oynayacağım. Sen sapığınla istediğini yap. "

Ve yanımdan ayrılarak dışarı bahçeye çıktı.

Herkes derste olduğundan koridorda yapayanlız kalmıştım. İçimde ister istemez bir tedirginlik oluşmuş,  bunun etkisiyle adımlarımı hızlandırıp arka bahçeye kadar çıkmıştım.

İkide bir dönüp hem arkama hem de pencerlere bakıp camda olan biri var mı diye kontrol ediyordum.

Bahçeye girer girmez hızlı adımlarla her zaman oturduğum çardağa doğru ilerledim.
Oturdum ve pencereleri yoklamaya başladım. Hiç kimse gözükmüyordu.

Yalan mı söylemişti?

Yok canım.

Bir az daha durup pencereden gözüken biri var mı diye yokladım.

Tam kafamı çevireceğim sırada birinin kafasını görür gibi oldum.

"İşte gördüm seni işin bitti olum senin! " diyerek ayağa kalkmış ve işaret parmağımı cama doğru kaldırmıştım. "Bahçeye bakan tarafta en solda kalan sınıf. Şimdi seni bulamazsam var ya!? " diyerek havaya tehtitler sovuşturuyordum.

"Biraz daha sessiz olacak mısın yoksa uyumak için başka bir yer seceğim? "

İkaz dolu bu ses beni korkutmaya yetmişti. Bir an da neye uğradığımı şaşırmıştım.

Ses diğer çardaktan geliyordu ama her kim bağırdıysa onu görememiştim. Hiç ses çıkarmadan yerime geri oturdum.

"Kimsin sen? " dedim kısık sesle.

Bir ihtimal...

"Buğra. " dedi uykulu bir sesle.

"Neden burdasın, dersin ne? " dedim.

Uzun bir vakit ses gelmedi.

Dersin geri kalan vaktini tedirgin ve gözü camda geçirdim.

Kuşkularım artıyordu.

~

E biraz akılları karıştırmak gerek...

Efnan bu korkaklıkla koca bulamaz ben söyliyim. Biri şu kızı cesaretlendirsin.

Neyse herkese iyi karantinalar...

He bir de.

Olum neden vote vermiyorsunuz.

Neyse vermeyin bişi dmyrm.