MAFYA LEYDİSİ

Mafya Leydisi *33* Merhum mu dede

Aşkın açamadığı kapı kanatlanıp uçamadığı yer mi var...

Nabi'nin telefon zil sesi kulaklarımızı tırmalarken hepimiz o yöne baktık.

"Açsana lan şunu." Diye kızdı Arkan.

Nabi kelini de alarak odanın bir köşesine gitti.

Nabi her şeye kafa sallayıp dururken benim konuşma vaktim geldi.

"Anlaşılmayan yerler var, Merhum dede yaşıyor muymuş ?" Diye Arkan'a baktım.

"Bana ne soruyorsun kızım muhatabın orada bak." Diye Sadi'nin yanında ellerini veresiye satan tablosundaki dayı gibi oturan Orçun'u işaret etti.

"Orçun ?" Diye el ettim çocuğa.

"Bu olamaz. Cenazesini ben kaldırdım, ölüsünü ben teşhis ettim. Yaşıyor olamaz."

"Lan amın*a kodumun iti benim anne babamı boşa mı öldürdün şimdi sen ?" Diye gitti tepesine atladı tabi bunun.

Bir semiz otuyla bir eşeğin düellosu başlamış oldu. Aslında bu olay kaçınılmazdı ama Sadi'nin ölümü birinci dünya savaşı öncesi  veliaht prensin ölmesi gibi birden yanan ateşi harlamıştı. Biri diğerine öbürü buna derken bunlar kavgaya tutuşmasınlar mı ?

Bu durum karşısında sessiz kalamazdım.

"Fuat bana çekirdek getir."

Fuat önce biraz şaşırdı, sonra kendiyle mukayese etti biraz. En sonunda benim bir kaçık olduğuma kanaat getirip mutfağa gitti.

"Lan senin yüzünden benim karım öldü!" Dedi Arkan.

"Senin karın da benim amcaoğlum muydu piç. Kardeşimdi canımdı. Bok mu var o kadar kız arasından onu buldun ?"

Derken çekirdeğim geldi.

"Otur." Dedim ona da uzattım. Tek başına çitlenmiyordu bu mübarek de.

"Gönül lan bu nasıl kontrol edeyim. Sen öldürdün onu babanla."

"Bir de bana suç bulmuyor mu puşt. Niye geldin lan sen siktiğimi*n fransasından ?"

Kendi memleketi insanın, öyle yurtdışlarında insanlığına bakarlar mı ?

"O burada yaşadı... burada ö.. öldü, onu unutmak istemedim."

"Lan anma onu. Boğarım seni." Derken ümüğüne çıkmıştı bile.

"Yap lan. Yapsana. Yap hadi."

Orçun garip bi ifadeyle geri çekildi.

"Hadi lan vursana."

"Babam hala yaşıyorsa bunu benim yapmama gerek kalmaz zaten."

"Anaaaaaa." Beni arayan bu dede olabilir miydi ?

İkisi de dönüp bir anda bana baktılar.

"Aaa ehehe siz bana bakmayın devam edin kavganıza."

"15 siktir git sen eylence arıyon." Diyip geri çekildi Orçun.

Ne güzel okurlar her şeyi öğreniyordu halt mı var devam etmediniz sanki.

"Merhum beni öldürmekten beter edecek." Dedi yattığı yerden oturur duruma gelen Arkan.

Orçun da sırtını kanepeye dayayıp yere yayıldı.

"Aynen öyle."

Şu durumda hiç anlaşılmıyordu ikisinin de birbirinden ölümüne nefret ettiği. 26 yıllık dost gibiydiler.