MAFYA LEYDİSİ

Mafya Leydisi *31* Sadi deşifresi

Bir heyecan bir heyecan Allah'ım new story update olmuşşş.

Bölüm sonuda yazar sizlere özel bir soru sordu. Hadi bb.

"Hadi senin şu gizli işini halledelim." Dedi sessizliği bölerek.

Orçu'yla konuşmalıydım. Eve düşündüğüm gibi bir saldırı gerçekleşmeyecekti sonuçta. Telefondaki gizli hayranım bu planından şimdilik vazgeçmişti. Yani mafya leydiliğini bir kenara bırakıp akıllı leydi formuma geçmeliydim.

"Yo acelesi yok ya oğlum. Ben sonra hallederim onu."

"Ne demek sonra hallederim, beni sen alelacele getirmedin mi buraya, evde de yapılırdı kahvaltı."

Şimdi şöyle yapalım canımıniçi ne sen sor ne ben söyleyeyim.

"Hadi şu iki parça peyniri de ye. Bir şey bırakmamışsın zaten yaban atı. Çöpe gitmesin."

Yanlış modu açmışım mafya annesi modu bu.

Değiştir.

"Ne ?"

"Ne demek ne, hadi seni mi bekleyeceğim akşama kadar."

Masadan zengin leydi kalkışımı yapıp direkt limitsiz hesabımdan hesabı ödedim.

Erkeğe hesap ödetecek değiliz Elhamdülillah paramız var. Onun parası da olsa var yani sonuç değişmedi.

Elime aldığım telefondan hemen Fuat'ı aradım.

"Efendim leydim."

"Heh fuat, bu adamların hepsinin geçmişini istiyorum senden. Özellikle Sadi'ninkini..."

"Siz dikkat edin deyince o işi ben halletmiştim leydim."

Aşık oluyom lan galiba. Tövbest bi leydi aşık olur muydu ?

"Ne buldun peki ?"

Fuat biraz duraksadı. Kafasını karıştıran bir durum olmuştu demek ki. Halledicem ben merak etme.

"Kendiniz görmelisiniz."

"Peki ben geliyorum. Güvenliği de standart düzeye al."

"Anlaşıldı leydim."

"Güzel." Deyip telefonu kapattım. Bahse girerim Fuat benden çok daha iyi mafya olurdu.

Çok mafya dedik bi bela gelmese bari.

"Yar ben belanın ta kendisiyim."

"Höst ulan!" Dedim boş bulunup. Aman söyle gitsin ağzına geleni leydim, zaten bu semizotu daha azına layık değil. Kafamı kaldırdım sinirle.

"Seri katil gibi ne dibimde bitiyorsun at kafalı manda yavrusu."

"Karım değil misin ?" Şeytan diyor tacizci var deyip salon esnafına şunu dövdür.

Neyse.

"Çok beklersin." Dedim ve dışarı çıktım. Arkamdan yine şey biti gibi geldi.

"Neyi ?"

"Karılığı." Ayy ne kaba bir sözdü bu.

"E karımsın zaten."

Maldı bu. Katışıksız doğal ve saftı. Çocuğunuz için ideal bezdi.

"Öyleyimdir siz buyurdunuz ya neticede."

"Başlama yine leydi gülüm,
Ben bir sana sürgünüm."

"Hali hazırda hünkarsınız,
E bir tek bana mı kaldınız ?"

İğnelemek değildi bu. Çok aştım kendimi çok. Ohh.