MAFYA LEYDİSİ

Mafia Leydisi *16* Çılgın Şüpheler

"Haa eheh anladım." Diyerek sonunda soru sormaktan vazgeçti Orçun muydu la adı. Her neyse.

"Efendim." Diyerek telefonunu uzattı koruma. Ama iki lafın belini kırdırmıyordu bunlar da ha. Tamam kalktım mutlu olun, tüm dünya sevinsin.

Elinden telefonu alıp kulağıma tuttum.

"Ne oldu ?" Dedim içeriye doğru ilerleyerek.

"Seni leydi damarından tutar tavana asarım lan ! O adamla arada en ufak bir konuşma geçmeyecek. Selamını bile alma." Dedi bana bir dağın zirvesindeki karlar kadar soğuk bir sesle.

Bunun üzerine tarihte, bir buluş için en çok sorulan sorulardan biri geldi aklıma.

"Niye ?"

Ne yani Tesla hiç mi sormadı bu soruyu.

"Ne deniyorsa onu yap Ekim beni getirtme oraya."

"Hüehüe tamam be." Dedim ve telefonu korumaya verdim o hala bir şeyler söylerken. Adam ne kulağına götürebildi ne telefonu kapatabildi. İnsanı böyle ikileme sokarım ben.

"Ehehehehe.." diye uzun uzun gülerek amfide Eylül'ün yanına oturdum.

"Naptın ?" Dedim hemen.

"Neyi ?" Dedi telaşla. Ne dedim la ben bu kadar hareketlendi bu ?

"Benden gizleme her şeyi biliyorum."

"N-ne gibi ?"

"Ver bakayım şu telefonu..." Diye cümlemi tamamlamadan hemen elindekini kaptım.

"Ekim verir misin şunu ?"

"Tabi ki. İki dakika sonra." Dedim ve şifresiz telefonu alıp mesajlara girdim.

Gelen mesaj

"Eylül bizde böyle şekerim işine gelirse."

Gönderilen mesaj

"Ne demek böyle ya biz böyle mi anlaştık ? Neden yan çiziyorsunuz şimdi."

Gelen mesaj

"Bize uymayan sensin, kusura bakma bizimle kalmanın imkanı yok."

Gönderilen mesaj

"Beter olun lan beter olun."

Gelen mesaj

"Hadi canım hadi kendine yeni ev ara."

"Yok mu kalacak yerin ?" Dedim. Kızı evinden şutlamışlardı belli ki. Leydi gönlüm el verir miydi buna ?

"Konuşuyorum birkaç kişiyle ama pek sosyal değilim. Henüz bir yer yok."

E bebeğim söylesen ya bana. Zenginim ben koskaca evde üç kişi yaşıyoruz, deli gibi odamız var ama mafyayım yani sorun olmazsa.

"Bize gel birkaç gün sonra ayarlarız bir yer."

"Annenler kızmasın ?"

Haberi olacağını sanmıyorum be Eylül gülüm.

"Yok, burada değil zaten."

"Kiminle yaşıyorsun ki ?"

"Korumam olan bir tane yarı zamanlı deli olan yaşam koçu Kel, evi olmadığı için yanımızda kalan yakışıklı dövüş koçu Arki. Biraz sadist biri." Demedim, diyemedim.

Hayvanlarla yaşıyorum desem olur muydu acaba ? Neticede ikisi de koçtu.

"İki arkadaşımla."

"Kim onlar ?" Anlatamıyorum şiirini yazan sayın Orhan Veli'yi rahmetle anıyoruz. Belediye çukuru yüzünden kaybettik adamı, Garipçi diye boşuna demedi kendine.