Loveｄｅｐｅｎｄｅｎｔ

Γλώσσα λανθάνουσα τ'αληθή λέγει

Λοιπόν δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά σήμερα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε!
Ντίνος Ηλιόπουλος , -Ατσίδα 1961-

Συναισθησια ονομαζεται λακωνικα η νευρολογικη αναμειξη των συναισθηματων.Ο εγκεφαλος δηλαδη,εχει την δυνατοτητα να συνδεει ακουσια αισθησεις που υπο αλλες συνθηκες δεν θα ειχαν καμια σχεση μεταξυ τους.

Ειναι στην πραγματικοτητα πολυ πιο περιπλοκο απο οτι φαινεται.
Ο Ιουλιος για μενα εχει χρωμα σκουρο γαλαζιο.
Το λευκο εχει αρωμα γιασεμι.
Η γευση του ελληνικου καφε εχει την μορφη της γιαγιας μου.
Η μυρωδια του τσιγαρου την υφη των χειλιων του.

Και μεχρι εδω θα μου πεις ,εχω κι εγω!
Μα τοτε θα σε ρωτησω:Τι χρωμα ειναι η Τριτη;
Το -Ο- ειναι πορτοκαλι ή ασπρο;
Και θα απαντησεις λανθασμενα.
Γιατι ο ηχος που κανουν τα πληκτρα του πιανου μου εχουν χρωμα παστελ ροζ και το 'Σ'αγαπω' της μαμας μου ειναι κατακοκκινο.

Αλλα ασε με να σου εξηγησω την πραγματικη δυσκολια της συναισθησιας.
Ο εγκεφαλος,το πιο περιπλοκο οργανο του οργανισμου μας,αποθηκευει τις προσλαμβανουσες εμπειριες σου.Σκεψου καθε αναμνηση σαν εναν συνδετηρα.
Και μερικοι απο αυτους δενουν μεταξυ τους και δημιουργουν μια αλυσιδα.

Ετσι,την επομενη φορα που βιωνεις μια αισθηση,μαζι της νιωθεις και αλλη μια.
Καθε φορα που κλεινω τα ματια μπροστα στο παραθυρο της κουζινας,ο αερας που με φυσαει στο προσωπο μου θυμιζει το νησι μου.

Καθε φορα που μπαινω σε κολυμβητηριο νιωθω στο δερμα του το μπλε ολοσωμο μαγιο.
Καθε φορα που βλεπω καφε σκαλοπατι ,με πονανε τα ραμματα στο κεφαλι που εκανα οταν ημουν 12.

Καθε φορα που ακουω το αγαπημενο μου τραγουδι ,κλεινω τα ματια και βλεπω πολυχρωμα σχηματα.

Η συναισθησια δεν ειναι λογοτεχνια,ποιηση και μουσικη,αλλα χημεια και φυσικη.
Μια λαθος ενεργεια και ωχ...εκρηξη!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το εξεταστικο του βλεμμα την καιει.
Ξεροκαταπινει.
Η σιωπη αναμεσα τους ειναι βαρια και φορτισμενη.

''Εμαθα δεν πηγες στην πρακτικη σου οσο ελειπα.'' ανοιγει κουβεντα.
Η Κυβελη σηκωνει το βλεμμα της,τα καταμαυρα ματια της τον καρφωνουν γεματα εκνευρισμο.Το κοκκινο κραγιον της τονιζει ακομα περισσοτερο τα μαλλια της.
Τρεμει κατω απο το λευκο polo πουλοβερακι της με το ικανοποιητικο V.
''Ειχα πει ετσι κι αλλιως οτι θα λειπω '' ψελλισε και σηκωσε την κουπα της καλυπτοντας τα χειλη της με καφε.