Loveｄｅｐｅｎｄｅｎｔ

Τίποτε δεν εμποδίζει την ευτυχία όσο η ανάμνηση της ευτυχίας.

Για ένα πράγμα δεν έχουμε δικαίωμα: να είμαστε δυστυχισμένοι. Πρέπει να διεκδικούμε παντού την ευτυχία μας.
Μίκης Θεοδωράκης

Δεν είναι όλοι οι έρωτες ίδιοι, μου είχε πει ένα βράδυ.

Και είχα συμφωνήσει, γιατί στο μυαλό μου τότε ένωσα κομμάτια από διαφορετικά παζλ και σκέφτηκα ότι δεν ήθελε να κοιτάζω τους άλλους.Να μην συγκρίνω, το παρόν με το παρελθόν μας, να μην ζηλεύω.

Κάθε σχέση είναι διαφορετική, φυσικά, απάντησα από μέσα μου.
Με κοίταξε στα μάτια, να δει αν κατάλαβα.

«Δεν είναι όλοι οι έρωτες ίδιοι.» επανέλαβα.

Πάμε μπροστά τρεις μήνες.

Τρελαμένη που δεν είχαμε μιλήσει δυο μέρες.

Τρελαμένη που του είπα πως θα βγω με αγόρια και απλά μου είπε να περάσω καλά.
Εκείνος εκνευρισμένος που νευρίασα.

«Δεν πάει έτσι όμως! Και μην με κάνεις να φαίνομαι τρελή! Οι φίλες μου συμφωνούν, δεν είναι φυσιολογικό να-»
«Αγάπη.» έτσι με φώναζε για να με ηρεμήσει, πιο πολύ θύμωνα.«Δεν είναι όλοι οι έρωτες ίδιοι.» μου λέει για πολλοστή φορά.

Ξεφυσάω, έχω κουραστεί να το ακούω, γιατί το λέει;
Σάμπως θα ξεχαστώ και θα του γκιρινιαξω για την σχέση αλλων;
«Το θυμάμαι αυτό! Δεν σου λέω να γίνουμε σαν την Αννα και τον-»

Καυχαζει, μια πικρή γεύση αναδύεται στον λαιμό μου, το βλέμμα του προοικονομει κυνισμό. Χαμηλώνει μπροστά μου για να έχουμε ίδιο ύψος, ακουμπά τις παλάμες του στα μάγουλα μου. Αυτό όντως με ηρεμεί, το ξέρει;

Με κοιτάζει στα μάτια, σαν να προσπαθεί να μου πει κάτι που θα με πληγώσει. Έχει το βλέμμα που είχε ο πατέρας μου όταν μου ανακοίνωσε ότι δεν υπάρχει άγιος βασιλης.
Δεν είναι όλοι οι έρωτες ίδιοι, κι όταν το λέω αυτό δεν εννοώ ο δικός μας συγκριτικά με των άλλων.» μου εξηγεί απαλά, λες και μιλάει όντως σε παιδάκι, το μυαλό μου δεν μπορεί να διανοηθεί τι μπορεί να εννοεί.

«Λέω για τον δικό σου και τον δικό μου.»
Ποιον δικό μου και ποιον δικό του; Τι λέει;

«Ο έρωτας σου για μένα είναι πολύ διαφορετικός από τον έρωτα μου για σένα. Νόμιζα ότι το είχες καταλάβει.»

Κεφάλαιο υπ'αριθμον 71: Η μέρα που μέσα μου ξέσπασε το χάος.

Οι Κυριακές είναι αφιερωμένες στον Θεό έλεγε η γιαγιά της.
Και η Κυβέλη το έβρισκε κάπως αστείο να το σκέφτεται, ανάσκελα στο κρεβάτι της με τον Γιώργο ανάμεσα στα μπούτια της και τα πόδια της γύρω από τους ώμους του.
«Θεέ μου.» βογκάει και αναπνέει βαθιά για να κρατηθεί. Όντως οι Κυριακές είναι αφιερωμένες στον Θεό.