Θα είμαστε πάντα μαζί (ΙΙ)

15K 704 1.2K
                                    

Ο μόνος τρόπος να γνωρίσεις κάποιον άλλο είναι να τον αγαπάς απελπισμένα.

Walter Benjamin, 1892-1940


«Όσες φωτογραφίες και να βγάλουμε εγώ δεν μπορώ να το χωνέψω ότι παντρεύεσαι.» Ο Άγγελος αστειεύτηκε.
«Μετά από αυτό για όλους υπάρχει ελπίδα.» σχολιασε ο Βασίλης που τα είχε τσουξει ελαφρώς οποτε μετά από εντολή της Νεφέλης έπινε νερό μόνο μέχρι να τελειωσει το μυστηριο.

Ο ηλιος ηταν ακομα δυνατος και ειχαν μολις φτασει στην εκκλησια, μαζι, και οι πρωτοι καλεσμενοι που εσπευσαν να χαιρετησουν.
«Του έκανε μαγια η Κυβέλη του γιου σου Νεφέλη, το ξέρω από έγκυρη πηγή.» Ο Κωνσταντίνος κοροϊδεύει και ο Σταύρος, φίλος του από την ορχήστρα, γελάει.
 «Μαζί με τις άλλες μάγισσες τις φίλες της μας τύλιξαν όλους.» ο Γιαννης σχολιαζει, λες και ειχε κακοπεσει.
«Άσε ρε ...» απανταει ταχα αδιαφορα ο γαμπρος.
«Τώρα άσε ρε, ζήσαμε να το ακούσουμε κι αυτό!»  αναφωνησε ο Βασιλης.
«Άπ τον ορκισμένο εργένη, από τον Ορεστη που δεν θα παντρευόταν ούτε για να σώσει τη ζωή του!»η Ανδρονικη, η ξαδελφη του, ντυμενη με ενα μακρυ χρυσο φορεμα, συμπληρωσε συνομωτικα, αιφνιδιαζοντας τους. Ειχε μολις φτασει με τους γονεις της, οι οποιοι μιλουσαν ακομα με τον Πετρο και την Νεφελη, πιθανον για την αδιαθεσια του Σπυρου.

Οι υπολοιποι γελασαν με το σχολιο της, ο Ορεστης κουνησε το κεφαλι μειδιαζοντας, σαν να μην καταλαβαιναν.Η κοπελα εσπευσε να τον αγκαλιασει.
«Εισαι ενας κουκλος!! Τυχερη η Κυβελη!» του χαμογελασε εγκαρδια, γεματη γλυκια αγνοια για την κατασταση που επικρατουσε. Ο Ορεστης ομως δεν θα της κρατουσε ποτε κακια για αυτο.

   Περασε το χερι του γυρω απο τους ωμους της και αφου της εκανε ενα κοπλιμεντο για την εμφανιση της βαλθηκε να της περιγραφει το bachelor του το προηγουμενο βραδυ, με τη βοηθεια φυσικα οσων ειχαν μνημη.

-------------------------------------------------------

«Αργεί όμως.»
Ο πατερας του ξεφυσαει προσπαθωντας να κρυψει ένα μειδιαμα.
«Ετσι ειναι το εθιμο» του υπενθυμιζει
«Η Κυβέλη ειπε δεν θα το τηρησει, και δεν αργεί ποτε.»
«Όντως δεν αργεί ποτε.» Συμφωνεί ο Κωνσταντίνος, ο Βασίλης του ρίχνει μια αγκωνιά.
«Συμφωνεί και ο Κωνσταντίνος.» ξαναλεει ο Ορεστης, τρεις φορες πιο αγχωμενος.
«Σιγά την προσωπικοτητα.» απαξιώνει ο Γιάννης που έχει δει τον Ορεστη λίγες φορές αγχωμένο.
«Λέτε να το μετάνιωσε ;» ξαναρωταει, και κοιταει για εκτη φορα το ρολοι του, ειχε αργησει ένα τεταρτο, ένα ολοκληρο τεταρτο.
«Όχι μωρέ, κίνηση έχει, κίνηση.» Ο Ιάκωβος παράλληλα στέλνει μήνυμα στην μέλλουσα νύφη του.
«Αγορι μου μην αγχωνεσαι, ειναι η παραδοση!» η Νεφελη βιαστηκε να καθησυχασει τον γιο της και του εκανε αερα με την βενταλια της.

LovedependentΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα