CHAPTER TWELVE
HALA?! Anong gagawin ko ditoooooo?! ANO NAMANG ALAM KO SA PAGAALAGA?! Helloooo~ Architecture po ang kurso ko at hindi nursing. Shuuuuxx
Pero naalala kong bigla~ "JAZZTINE MARIELLE!" Sabi ko at patakbong lumabas nang kwarto at kinatok ung kwarto ni Jazz.
"JAZZ!!"
"Frances! Bakit ka ba sumisigaw? Ang ingaaaay mo!" Sabi nya habang nakatakip ung mukha. Eh? Napunta na sa mukha ang ears mo Jazz?
"Eh! Yung kuya mo kasi ang taas nang lagnat!"
"Tss. Ang kulit. Sabi na kasi wag na maligo kagabi e. Teka." Pumasok sya sa loob pero lumabas din kaagad. Inabot nya sakin ung cellphone nya.
"Ano gagawin ko dito?"
"Tawagan mo si Mommy. Inaantok ako, sorry bes." Tapos.. O_______O I CAN'T BELIEVE IT! Pinagsaran ako ni Jazz nang pinto! Masasabunutan ko un mamaya! Ay! Kilala ko tong babaeng to! Agawan mo na nang food wag mo lang iistorbuhin kapag gustong matulog or tulog. Kaya hopeless case lang kung kukulitin ko sya.
Kaya tatawagan ko nalang talaga si Tita Marie.
Calling Mommy.. *Phone nga ni Jazz e*
(Hello? Baby? Why?)
"Uhm. Tita Marie.. Si Frances po ito."
(Oh, anak? Bakit?)
"Ah? May itatanong lang po sana ako.."
(Ano yun? Feel free.)
"Pano po ba magluto nang lugaw?"
(Lugaw? Hahaha. Bakit?)
"Eh.. Tita.. Kasi si Jiro po e.. Nilalagnat."
(HA? Teka. Nasa bahay ba kayo?)
"Opo. Nasa inyo po."
(Sandali. Osige. Isulat mo nalang ung sasabihin ko para mas madali tayo.)
"Okay po. Wait lang."
~
Tumakbo ulit ako sa kwarto at kumuha nang notebook at ballpen.
Dinikta nya sakin ung mga gagawin. Kung gano kadami ung rice, kung gano kadami ung water at kung ano ano pa..
Maya maya..Taddaaaah~ Luto na. ^O^ Hindi nga lang sya masyadong mukhang lugaw pero.. Tinikman ko.. Medyo salty pero edible naman sya.. Somehow~ Hehehe.
YOU ARE READING
Sir, we're married!?
Teen Fiction(Filipino/Tagalog) Love is like eating your favorite food and you simply can't get enough. Love is like breaking the rule, you know it's bad but you love the rush. Love is like reading the same old book over and over again, you knew what would happe...
