Uzun ve uykusuz gecelerimin vaz geçilmez kederi kadın .
Sen olsaydın belkide çigerlerim böyle zift kokmayacaktı .
Kalbime ağır gelir ruhumda açtığın yaralar.
Ve bütün duygularım ismini şiir gibi duvarlara karalar .
En derin uykudayken bütün şehir .
Geceyi içime döktün kimseden habersiz .
Sisli sokaklarda uyuyan küçük bir çocuktan farksız sana olan özlemim .
Çok korkuyorum ya o çocuğu kaybedersem bir an .
İşte o zaman kalbimin kıyısı olan dilim susmak bilmeyecek durmadan.
Tekrar tekrar düşecek kalbime isyan .
Ve bitmeyecek asla keşkeler kalbime saplanır kalır hayalimdeki senle geçen her an.
Ruhum da acılan bütün umutlar solar durmadan .
Kanar yaralar saramaz ellerim çöker hayaller bilmez ruhum ölüme giderim .
Hayallerim birer birer intihar ederken sensizlik uçurumunda.
Kalbim tebesümüne tutuklu kalırım.
Aklıma her gelişinde canlandıkca hayalin fikirlerim intihara meyleder.
Mehmet başaran
Medya : Arin pulat / kına yak ellerime
Not: Bir aşkın hüsranla kaleme alınışıdır
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN ACILARI
PoetryDünya denen yerdeyim bir kendimde değilim ruhum acırda bağıramaz ses tellerim .
