Seni düşünmek aklımı kemiren ömür törpüsü oldu .
Kalmak zor gitmek kolaydı belki senin için ve sen kolay olanı seçtin .
Sevmek bu değildi sevgili, geride bıraktığın binlerce yarım kalan yaralarım asla iyileşmeyecek.
Boş sokaklarda gece yarıları ismini sayıklarken yalnız başıma kendimi bulduğum kaçıncı acımsın .
Bilinmezler içinde kaldım çıkacak hiç bir çıkış yolu yok bütün yollarım yalnızlıkla kesişiyor .
Mavinin bütün tonlarında saklı cennet yüzünü benden çevirip bütün tonlarımı koyu karanlık kıldın .
Gitmek basitti belkide arkada bıraktığını zerre kadar düşünmedeğin için.
Nefessiz kaldığım her anda tükenen benliğim varlığını arar oldu .
Yıkık dökük kalbimin tüm hasret kokan duvarları .
Beni sensizlik karanlığına hapsettin.
Bayaz bulutlu mavi gökyüzüm yerini karanlığa bıraktı.
Senden bir kaç parça kırıntıya denk geldim öyle azdı ki yaralarım tarifi yok .
Başkasına seni seviyorum diyecek kadar mı basitti aşkın .
Ben kaçıncınım ki sığdıramadın o kalbe beni.
Sen geriye bakmadan gittiğin o gün ruhuma sapladığın karamsar bir hayat bıraktın bana hediye .
Duygularımın bir anlamı yok kahredici bir sevgi var sana karşı tükenmek bilmeyen.
Sahi neydi seni benden alan yada onda olup bende olmayan .
Neydi söyle kendimden çok güvendiğim o kalbini taşa çeviren.
Solmuş mavileri gece odamın tavanına sepiştirdim tıpkı içime serpiştirdiğin cam kırıkları .
Dön bak geride bıraktığın esere ölüden bir farkı olmayan yaşayan bir ölü .
Bir gün ansızın çıkıp gelsen kurtarsan beni
bu çaresizlikten .
Not :Yaşanmış bir aşkın hüsranla kaleme alınışıdır .
Medya : İbrahim Candan /neden gülüm
Mehmet Başaran
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN ACILARI
PoetryDünya denen yerdeyim bir kendimde değilim ruhum acırda bağıramaz ses tellerim .
