Senden başka kaç kişi gülerek mutlu edebilir beni .
Sanki merhemdin yeni gelen günlerime küfreder gibi geçmiş olan dünlerime.
Kime bedelsiz sunulur mutlu yıllar .
Bir türlü bitmek bilmedi bu elvedalar.
Yine hüsranla biten kara sevdalar .
Biz aşktan uzaklaştık ben seni yüreğime gömdüm haliyle topraktan yaratıldık.
Hiç bir gün hiç bir zaman sen içimde azalmadın seni bir kere kaybettim bir daha kazanmadım .
Gittikçe kirleniyorum ellerimde sevgi kanı, gözüm kan çanağı.
Bak bu günde gök yüzünün yüz asık .
Kopan aşk fırtınasından içim karışık.
Kalbime sorsan üç asırlık bir nasır.
Ben hayatı seninle yaşamayı seçtim, ipek saçlarını soluyor ciğerlerim gençtim .
Ah bu hayatın bizi yıkası var, sana çıkmayan yolları yakasım var .
Senin gözlerini görmeyen şairim demesin. Şiir gözlerini görünce kalplerinde gül kokuları essin.
Aklıma sen düştüğüm an pembeleşir içimde ki gam.
Değdigin her yerimde şiirlerin var .
Özlemim bulutlara bastı sakallarımı kurutamasın.
Bin yıldır ezberledigin kokuyu unutamasın.
SESSİZ ÖLÜM var her hayalimde bırak öyle kalsın !
Mehmet Başaran
Not : Yaşanmış bir aşkın hüsranla kaleme alınışıdır
Medya : melek rosso/ keklik gibi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN ACILARI
PoetryDünya denen yerdeyim bir kendimde değilim ruhum acırda bağıramaz ses tellerim .
