Uzun zaman oldu gülüşlerimin yüzümü terk ettiği.
Arzularımım bir ukte olup yüreğimde kilitlendiği.
Düşlerimim kırıklarının yüreğime batığına şahid olur harap olmuş tenim .
Unutum sevinçlerimi iyi günlerimi dünlerimi. Gözümde biriken yaşların sel olup aktığını nefretinle bittiğimi.
Pusulu gecelerde senle başlayan vakit sessizlikle bulanıklaşır sensizleşir .
Okyanus olan teninde dertlerim güneş olur batar görünce gözlerim seni.
Muzdarip heveslerimin yarım kaldığı. Yazdığım her şiirde sana ağlayan harflerimin olduğu.
Ahirete sakladım sana olan hesabımı .
Tel tel dökülen saçlarımın sebebi sensin .
Nefrete bürünmüş sevgimim günahı senin .
Boş kaldırımlarda aradığım huzurumun yokluğusun .
Saatlerce ağlayıp yalnızlığına param parça hislerle uykuya kaldığım.
Sabahı olmayan gecemin senin hediyen olduğunu. Karanlık melankolik düşüncelerimin sanatkarı .
Hırçınlaşan özlemimin şaheser yapan kadın .
Şiilerim varlığından huzurlu .
Damla damla düşen cennet kokun işlenmiş ruhuma .
Dalından kopan gülün solması gibi seninde sevgin soluyor yüreğimde. Zaman tekerrür eder mi ?
Seni benden aldığı gibi bana geri getirir mi ? İdrak edemez fikirlerim aklım duygularıma yenik düşüyor .
Mahşer yeri olur kalbim hınca hınç senle dolu her yeri.
Kendimden veriyorum her seferinde acaba döner mi geri ?
Not: Biten bir aşkın hüsranla kaleme alınışıdır.
Medya: Kolera / sen nasıl bir insansın
Mehmet BAŞARAN
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN ACILARI
PoetryDünya denen yerdeyim bir kendimde değilim ruhum acırda bağıramaz ses tellerim .
