Karanlık her yer, içim gibi .
Seni kaybetme kokularım baş kaldırıyor sevgime.
İsyan dolu bütün devrik cümlelerim .
Satırlarımın arasına kazıdığım mezarlara görmüyorum hasretimi .
Sana dahil hayaller içinde kayboluyor yalnızlığımla irkilerek kendime geliyorum.
Gitme kal diyemiyorum sana . Gitmek isteyenin yüreğinde bitmiş isen kalmasının bir anlamı yoktur .
Durgunum bu aralar lakin içimde kopan fırtınalarda kaç umut gemisinin batığından haberdar değil kimse .
Ruhumun sahiline vuran kaçıncı batık gemi bilinmez. Silinmez oldu yürekteki umut çığlıkları fakat duyulmaz .
Kime gitsem kime anlatsam seni dinlerlermi beni .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Korkuyorum biliyormusun benim sende gördüğüm o güzelliği başkalarıda görürürde seni kaybederim diye ödüm kopuyor.
Bir ürperti sarıyor aciz bitap tenimi . Sensizlik hüküm sürüyor gönül yurdumda .
Koparırlar seni benden yıkarlar gönül sarayımı .
İşkâl ederler gönül yurdumu aklı yetmezle de bendeki seni öldüremezler .
Benim ruhumun mezarlığıdır satır arlarım giden herkesi oraya gömer kalemim .
Not : BİR AŞKIN HÜSRANLA KALEME ALINIŞIDIR .
Medya / Canfeza /ekim
Mehmet Başaran
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN ACILARI
PoetryDünya denen yerdeyim bir kendimde değilim ruhum acırda bağıramaz ses tellerim .
