OMG #15 : Forgiveness.
The Next Day...
[Jannah Asteraceae's P.O.V]
Nang imulat ko ang mata ko ay agad kong nakita ang pink na ceiling ng kwarto ko. Umaasa ako na panaginip lang lahat ng nangyari kahapon. Natatakot akong maglibot ng tingin dahil baka totoo yung nasa panaginip ko na iniwan na ko ni Alyson. I really wish na panaginip lang talaga iyon. Bumangon ako ng diretso ang tingin. Pero nang subukan kong ilibot ang paningin ko ay wala akong nakitang Alyson sa kahit saang sulok ng kwarto. Napabuntong hininga ako dahil feeling ko anytime ay babagsak na naman ang mga luha ko. Napatingin ako sa pinto nang bumukas ito, dahil akala ko ay si Alyson pero agad akong sumeryoso nang iba ang makita ko.
" Y-You're awake.." gulat niyang tanong pero tama ba ang nakikita ko? May parang pag-aalala akong nakikita sa mga mata niya ngayon? Lumapit siya sa akin at naupo sa gilid ko.
" How do you feel? Are you fine now? " tanong niya. Hindi ko siya sinagot.
" Pumasok lang si Axel, and he said that didiretso raw siya ulit dito after ng klase niya. " sabi niya pa. Psh! That guy. I don't know why he care for me that much eh kakakilala nga lang namin. Is he really just hitting on me? Psh! Playboy.
" Do you want to eat? I cooked your favorite foods para incase na magising ka ay may kakainin ka" nakangiti niyang sabi sa akin.
" Please... Don't act like you care for me. Just act the way you treat me. " seryoso kong sabi sakanya. Nawala naman ang ngiti sa mga labi niya. " What? Okay na ko sa walang paking trato niyo sa akin, nasanay na ako. So, I don't know the reason why you're acting this way. " sabi ko sakanya at napatungo na lang.
" I-I know that may pagkakamali kami, but-- hayaan mo kaming itama ang lahat ng iyon. I know that It's too late pero, sana pagbigyan mo kaming maging magulang sa iyo" sabi niya habang nakatungo ako ay nakita kong may tumutulong luha na sa mga kamay niya.
" I know di kami naging maayos na magulang para sayo, at sorry kung napabayaan ka namin at hinayaan kang magsuffer just b-by yourself but..." sabi niya at nakinig lang ako sakanya. " but I won't regret every decision I've made before. " sabi niya, napayukom ang mga palad ko dahil dun at seryoso siyang tiningnan.
" Why? Is it exciting for you to see me suffer by myself?" nagpipigil na galit kong sabi.
" No... I did that for your own sake. I thought magiging okay ka. " sabi niya
" And do you think naging okay ako? "
" Ofcourse not... Feeling ko kasi mas magiging maayos ka kapag wala ka sa amin, d-dahil nung nasa amin ka ay napabayaan ka lang namin. B-But I was shocked when you came back, and you become a different person."
" Because pati kayo ay naging ibang tao na rin sa akin. You treat me different na as If I'm not existing and living in this damn house! I'm so clueless why you acted that way, and why you send me to korea. You d-don't know kung gaano kasakit yun, yung nilalayuan ka ng lahat, but the most painful is yung pati magulang mo " sabi ko at pinipigalan ang mga luhang nagbabadyang tumulo.
" Muntik ka ng mawala sa amin, lalo na nung araw after nating magpicnic 12 years ago. You acted different and planning to end your life.. No, it's not you. I know it. " sabi niya kaya napatingin ako sa kanya.
" What are you saying? " nagtataka kong tanong. Coz' I can't remember that.
" You don't remember it, don't you? " sabi niya
[ Athena Ivy's P.O.V ]
" What are you saying? " nagtataka niyang tanong. It seems like she doesn't remember it anymore. Sabagay matagal na rin yun.
आप पढ़ रहे हैं
Oh My Ghost! | VRene
रहस्य / थ्रिलरThis story is about friendship,love and mystery. It's about a girl, Jannah Asteraceae (Astereysi) Saavedra. She's a sweet, loving, and cheerful daughter to her parents and a sister to her brother, not until she met an old lady who gave her an abilit...
