ჩემი კაშკაშა სიყვარული(Complete✓)

date?

ქაის პოზიცია:

-კარგი ხო.. შეიძლება დავლიე მერე რა? ნარინჯისფერი სითხე მოსვა გოგონამ თავზე ხელი დაიდო და ბიჭის სახეს გახედა.
-ადამიანო... ნუ მამწარებ ეხლა რაა! ბიჭს გამოგაცალე ხელიდან...
-ვინ ბიჭს? თვალები ააპაჭუნა გოგომ და ძმას მოქრთამისთვის.
-მაბრაზებ რა დაიკო, ვინმეს რომ დაეფეხმძიმებინე?
მერე შენ რომ გიცნობ ბავშვის დატოვება მოგინდებოდა..
ისევ უნდა გვეჩხუბა!
მშობლებს ძლივს შეურიგდი.
მზრუნველი სახით ახედა მან, გოგომ კი თვალები აარიდა.
-და საერთოდ საიდან მიპოვე?
-ვიღაც საყვარელმა გოგომ დამირეკა და მითხრა სადაც იყავი..
კვერცხის ცილა დანით მოჭრა და შეჭამა.
-საყვარელმა გოგომ? ისევ ააპაჭუნა თვალები მან და ძმის სახეს გახედა.
-ნუ ბლადაბლუდობ რა ეხლა.. ის რომ არა სადმე ეგდებოდი შიშველი! წვენი მოსვა და ისევ გოგოს სახეს გახედა.
-აშკარად იმ ბიჭის შეყვარებული იქნებოდა..ამოიოხრა გოგონამ და თმა გაისწორა.
-არაა არა მგონია! შეყვარებული რომ ყოფილიყო ჯერ მას სცემდა, მერე შენ და ალბათ მეც ზედ მიმაყოლებდა.
და რომ მივედი პირიქით პატარა საყვარელი გოგო დამხვდა რომელიც ნახევარი საათი ყინვაში იდგა შენს გამო.
-საყვარელი მეორედ ახსენე ძამიკო! ისევ ააპაჭუნა თვალები მან.
-იცი ვის უნდოდა შენი წაყვანა? გახედა მან და გოგოს სახეს დააკვირდა.
-აი ის სირი ძმაკაცები რომ არიან..
-მოიცა არ მითხრა რომ ერთ ერთ მათგანს მივყავდი! თვალები გააფართოვა და პირზე ხელი აიფარა.
-კი აი ის მაღალი როა, მაგას მგონი დამჯუნი ჰქვია! ჩაიცინა და ისევ მოსვა წვენი.
-რა დამჯუნი იდიოტო! ნამჯუნი..
დაიყვირა და წამოდგა.
-რა მნიშვნელობა აქვს? სირი სირია.. ისევ ჩაიცინა ირონიულად.
-შენ ჩემს სიყვარულს მომაშორე? იცი მაგათთან დაწოლა რა ძნელია?
ისევ ამოიოხრა და ძმას დაუდგა წინ თან ისეთი სახე მიიღო თითქოს ფიქრობდა.
-გამახსენდა.. წამოიკივლა და ისევ ძმის სახეს გახედა რომელსაც კვერცხის ნაწილი გადასცდა მოულოდნელობისგან.
-ის გოგო მახსოვს.. ნამჯუნი მიესალმა, მოიკითხა კიდევაც, და ტანსაცმელზეც კი კითხა რაღაც..
ამოიოხრა მან და ისევ გააგრძელა ფიქრი,
თან თავზე თითებს იტყაპუნებდა.
-ლლ..ლლ..ლიზას ეძახდა როგორც მახსოვს.. ეს თქვა და შემდეგ იმედგაცრუებული დაეცა.
-ლიზა.. ამოიოხრა ბიჭმა და თმა წინ ჩამოიწია.
-იქნებ ერთ ერთის შეყვარებულია? თქვა გოგონამ და ძმას გახედა.
-პატარააა.. ვითომ ერთ ერთს შეხვდება?
უთხრა და თეფში გვერდით გასწია.
-სხვა ვერაფერს ვიხსენებ..
-რაღა გინდა ყველაფერი გხსომებია!(ჩაიცინა)
შიგნით რაც მოხდა ეგეს გემახსოვრება შენ..
ისევ მოსვა წვენი და დის გაღიმებული სახე დაინახა.
-მირეკავენ.. წამოდგა მოულოდნელად და იქიდან მოტყდა ელვის სისწრაფით, მაგრამ მალევე უკან დაბრუნდა.
-ხო საყვარელო მართალი ხარ, გამიხარდა რომ მომაკითხე თორემ რა გახდებოდა 21 წლის ასაკში დედა..ჩაიცინა და გზად წამოიკივლა.
-ის გოგო იპოვე და დამსახურებული მადლობა მოუხადე, შენი უჟმური სახე რომ ვიცი ვიღაც საზიზღარი ეგონებოდი.
-მართალი ხარ.. ხმადაბლა თქვა და მოტოციკლის გასაღებს დაავლო ხელი.
-მარტა დღეს ალბათ დამაგვიანდება, ამიტომ მშობლებს უთხარით რომ არ დამელოდონ, და ჩემს გარეშე ივახშმეთ..
დამხმარეს უთხრა და ხელი ნაზად დაადო მხარზე.
-დიახ ბატონო! გაუღიმა პატარა გოგონამ და აწითლებულმა დატოვა ქაის ოთახი.
დიდი შავი ბათინკი..
შავი ტყავის ქურთუკი და შავი სათვალე მოირგო..
მხოლოდ რამდენიმე ზარით გაიგო თუ სად ცხოვრობდა ლიზა და რას აკეთებდა ამდენი ხნის განმავლობაში.
გზად დიდი თაიგული იყიდა და გადაწყვიტა მასთან მისულიყო და მადლობა პირში ეთქვა.
სახლის წინ რომ გაჩერდა,. თითქოს აფორიაქდა შესვლა თან უნდოდა თან არა..
იცოდა თუ შევიდოდა აუცილებლად უნდა დალაპარაკებოდა..
მაგრამ თუ არ შევიდოდა?
აშკარად ლიზაც აღარ გაიხსენებდა მას..
ამიტომ პირველი ნაბიჯი ქაიმ გადადგა და კარზე მიმაგრებულ პატარა ღილაკს მიაჭირა.
კარი ძალიან მალე გაიღო..
წინ კი საყვარელი გოგონა შერჩა ლურჯი მაისურის და მოკლე შავი შორტის ამარა.