don't cry 😭

1.8K 153 17
                                    

-მე..(ბლიყუნი)
-თუ შენ არ იყავი? ჩაფიქრებულმა გამომხედა.
-არაა აშკარად შენ ...
-კი მე ვიყავი! გავუღიმე და უკან გავიხედე იმისთვის რომ  დამეზვერა გზა ხსნილი იყო თუ არა.
-მართლაა? გამომხედა ჯიმინმა.
-კი..
-ძალიან მაგარია! ისე იშვიათად ვინმეს მეორედ შევხვდე ეს კი ბედისწერას გავს. გაიღიმა თეჰიონმა
(ჯონქუქი ჩუმადაა)
-ხოო... თავჩაღუნული იდგა და მე ამომხედა.
-ქუქი რა ჩუმი ხარ დღეს? თითქოს ლაპარაკი დაგავიწყდა. აკაკანდნენ ორივე.
მას კი გაწითლება იმ წამსვე შეეტყო.
-გუშინ არც მინო მინახავს! წამოიძახა ჯიმინმა.
-გუშინ მან მიმაცილა სახლამდე..
ვუთხარი მათ.
-აჰაა და ალბათ ტელეფონის ნომერი ჩაგიკუჭა ბარმენთან, და შეგეკითხა ხშირად დადიოდი თუ არა ბაღებში,
და სიგარეტიც ხომ არ შემოგთავაზა?
-(სიჩუმე)
-დუმინი თანხმობის ნიშანია.
გააგრძელა თეჰიონმა.
-რა გინდათ? დაანებე თავი, თავისი საქმის თვითონ იცის. ხელი ჩაიქნია ჯონქუქმა.
-არაფერი მინდა, უბრალოდ რატომ უნდა მოტყუვდეს როცა შეიძლება რომ უკეთესი გაიჩინოს? შემომხედა თეჰიონმა.
-არავის გაჩენას არ ვაპირებ უბრალოდ სახლამდე მიმაცილა...
ამოვიხვნეშე.
-კარგი! ნახვამდის. მითხრა ჯონქუქმა და კაფისკენ წავიდა.
-მოიცა ერთი წამით! გააჩერა ჯიმინმა.
-სად ცხოვრობ? წაგიყვან. ისევ ვამიღიმა
-არ მინდა მადლობა! გავუღიმე ცალყბად და ისევ გავიხედე უკან.
-არ უნდა ხო ხედავ! დაანებე თავი.ისევ ჭიჭყინებდაა.
-არც ნომრებს შეგვეკითხები? დიდი დუმინის შემდეგ მითხრა თეჰიონმა.
-არაა.. არ გიცნობ და შენი ნომერი რად მინდა? ჩავიცინე.
-ოოო ეს ცუდია! არადა ჩვენ ნომრებს ყველა გამვლელს არ ვაძლევთ..
-გამეცანი და მერე მომეცით ნომრები, დამიმეგობრდით, რა საჭიროა უცნობს ჰქონდეს თქვენი ტელეფონის ნომერი?
(ჩაფიქრდნენ)
-არც არის... მითხრა ჯიმინმა.
-გავიცნოთ ერთმანეთი.
გამიღიმეს და წინ წავიდნენ.
წამოდი გზა და გზა გავიცნობთ და თან სახლამდე მივიყვანთ.
გაიღიმა ორივემ ის კი იდგა და ზიძღით მიყურებდა.
რატომ? რატომ მიყურებდა ასე თითქოს მისთვის რაღაც დამიშავებია
-ჯონქუქ...
დაუძახეს ორივემ
-კიი მივდივარ! გასცა პასუხი და უკან გამოგვყვა

ჩემი კაშკაშა სიყვარული(Complete✓)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang