Prolog

335 12 0
                                    

Wtedy uświadomiłem sobie, że jest inaczej niż zawsze. Patrzyłem na tego samego człowieka, ale w inny sposób. Teraz wydawało mi się, że w tych czekoladowych oczach widzę cały mój świat. Byłem w szoku! Jeszcze kilka dni temu był to dla mnie obcym człowiekiem. Teraz wiem, że nie mogę bez niego żyć. Chce się z nim budzić, śmiać i kłócić. Marzę o wywoływaniu na jego twarzy uśmiechu. Pragnę mieć go zawsze o bok i zapomnieć o tym, co było. W przeciągu niecałego tygodnia stał się dla mnie najważniejszą osobą na świecie. Oczkiem w mojej głowie. Tym jedynym, jednak był problem... Jak mu o tym powiedzieć? Tak po prostu się nie da. Przynajmniej ja tak nie umiem. Postanowiłem coś wymyślić.

Only you || Marcus & MartinusOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz