One Direction ~ Mijn grootste nachtmerrie komt uit

Hoofdstuk 20

*zaterdag kwart voor 11 s' ochtends......*
Het is zaterdag ochtend en ik open vermoeid mijn ogen. Deze week is het gewoon verder goed gegaan op school. Met het schrijven van de nummers niet. We zijn nu één week bezig met het schrijven van de coupletten en we hebben net een half couplet. Normaal zouden we er al twee of bijna twee af hebben. We zijn er ook echt niet tevreden over, maar we weten zelf ook dat we er niks aan kunnen doen, want het komt door de dip. Niemand heeft inspiratie en daarom gaat het zo verdomd sloom. Vandaag hebben we het gesprek met ons management, onze manager en onze hele crew. We gaan alles bespreken voor de wereldtour, zodat alles geregeld kan worden. Ik ga proberen om thuis te blijven. Ik haatte het management al, maar na dinsdag is het nog erger geworden. Ook weet ik zeker dat ze gaan vragen naar de vordering van de nummers die we zelf schrijven en als we dan vertellen wat er aan de hand is, krijgen we echt de volle laag over ons heen. Dinsdag heb ik al heel veel gezeik over me heen gehad en vandaag heb ik daar dus totaal geen zin in. Rustig blijf ik in mijn bed liggen en dan hoor ik Liam vanaf beneden roepen:' ELIZE JE KOMT NU NAAR BENEDEN ETEN, WANT WE MOETEN OVER 35 MIN WEG.' Zonder wat terug te roepen blijf ik in bed liggen. Ik weet dat hij nu geïrriteerd raakt of boos gaat worden, maar ik ga er alles aan doen om niet naar de k*t management te hoeven. Na een paar min hoor ik hem weer vanaf beneden roepen. Dit keer een stuk geïrriteerder en bozer als de eerste keer. Als je Liam een beetje kent, weet je dat hij altijd gestresst raakt als we naar het management moeten. 'ELIZE PAYNE JE KOMT NU OF ANDERS SLEEP IK JE JE BED UIT!' Deze keer negeer ik het ook en al snel hoor ik voetstappen op de trap. Na een paar seconde gaat de deur met een ruk open en een boze Liam komt mijn kamer binnen. We kijken elkaar boos aan en dan zegt hij:' je komt nu mee naar benden of ik neem je mee aan jou de keuze.' Boos kijk ik hem aan en dan zeg ik:' laat me met rust. Ik ga niet meer naar dat tering management. Ze kunnen de pot op.' Zonder wat te zeggen tilt hij me op en hangt hij me over zijn schouder. Normaal zouden we alle twee lachen, maar nu zijn we allebei boos. Hij loopt de trap af en bij de eettafel aangekomen zet hij me op een stoel neer. 'Ik ga een broodje voor je maken en jij blijft hier zitten.' Hij loopt naar de keuken om daar vervolgens een broodje te gaan maken. Als hij met zijn rug naar me toe staat en heel even niet op mij let, sta ik voorzichtig op en loop ik weer terug naar mijn kamer. De deur doe ik dicht en ik ga weer in mijn bed liggen. De rest hoor ik naar beneden lopen en als ze daar zijn hoor ik Liam boos zeggen:' hebben jullie Elize gezien.' Allemaal zeggen ze nee en dan zegt Liam nog bozer:' die is gewoon weer der bed in gegaan verdomme?!' Ik hoor hem weer de trap op lopen en ik weet dat ik nu zwaar de klos ben, maar het maakt me niet uit. Vandaag ga ik niet naar het management, ongeacht wat ik ervoor moet doen. De deur wordt met een ruk open gegooid en een woedende Liam kijkt me aan. 'Je gaat je nu aankleden en ik wacht hier voor de deur. Daarna ga je gewoon mee naar benden om te eten en dan gaan we naar de studio toe, ja?' Vraagt hij echt heel boos. 'Nee.' Zeg ik tegen hem. Zijn ogen spuwen nu echt vuur en dan zeg ik boos tegen hem:' ik heb geen zin in het management. Dinsdag heb ik de volle laag over me heen gehad en vandaag gaan we die sowieso weer krijgen. Daar heb ik dus echt geen zin in. Je kan nu niet verwachten dat ik weer poes, lief en aardig tegen ze ga doen, want dat gaat sowieso niet gebeuren.' Zo boos als Liam nu is, heb ik hem nog nooit gezien. Hij is altijd degene die probeert rustig te blijven, maar vandaag heb ik hem echt furieus gemaakt. Hij loopt mijn kamer uit en daarna hoor ik geen voetstappen meer. Rustig stap ik mijn bed uit om naar de inloopkast te lopen. Ik weet dat als ik nu niet doe wat hij zegt, ik er zeker niet makkelijk vanaf kom. Als ik ben aangekleed in een trainingsbroek en een trui, borstel ik mijn haar en verder doe ik niks aan mijn uiterlijk. Mijn oordopjes stop ik in mijn telefoon en dan stop ik hem in mijn zak. Erg boos trek ik mijn deur open en dan loop ik snel langs Liam naar benden. Op de voet gevolgd door hem loop ik de woonkamer in direct door naar de eettafel. De rest kijkt ons verbaasd aan als ze zien hoe we kijken. Ik ben echt boos op Liam, maar hij is nog veel bozer op mij. Snel eet ik mijn broodje op en ik drink mijn thee. Daarna pak ik mijn telefoon en oortjes uit mijn zak en zet dan een random playlist aan. Al snel hoor ik Harry roepen dat we gaan. Ik weet dat als ik nu hier blijf zitten ik zulke grote problemen krijg dat ik maar mee loop. In de garage stappen we in Harry zijn auto in. Waarschijnlijk hadden ze door dat Liam echt furieus was en daarom rijdt Harry nu, denk ik. Tijdens de rit hou ik mijn oortjes gewoon in en als we er zijn, stap ik met heel veel tegenzin uit. We hebben nog 5 min en dan is het twaalf uur. In de vergaderzaal is het erg vol, omdat iedereen die wat met ons te maken heeft er is. Vervolgens gaan wij op de vijf overgebleven stoelen zitten. Ik zorg dat ik zo ver mogelijk bij Liam vandaan zit en dat lukt gelukkig ook. Liam lijkt totaal niet boos, maar ik weet zeker dat hij echt nog heel boos is. Na een paar uur komen we aan bij de setlist. Ik heb twee vragen gehad en die heb ik niet beantwoord, omdat ik er geen behoefte aan had. Ook kreeg ik daardoor een paar hele boze blikken van Liam, maar die heb ik gewoon genegeerd. Als we de setlist afhebben van 24 nummers, dus 17 nummers van het nieuwe album Moments en dan nog What Makes Your Beautiful, No Control, Little Things, Story Of My Life, Best Song Ever, Night Changes en Where Do Broken Hearts Go, gaan we het over het nieuwe album Moments hebben. Tijdens het bespreken van de setlist heb ik wel wat gezegd, want voor mij is dit het enige belangrijke voor de tour. Geld en al die andere zaken boeit me niet echt. Dan begint Simon te praten. 'En hoe staat het ervoor met de nummers die jullie zelf schrijven?' Iedereen kijkt ons verwachtingsvol aan en de jongens slaan helemaal dicht. Ik ben niet van plan om dit te gaan vertellen en daarom kijk ik Liam boos aan. Hij kijkt bozer terug en dan playback ik met mijn mond dat het zijn schuld is dat ik hier nu zit en dat hij het maar lekker mag uitleggen. Hij geeft me nog een boze blik en dan trekt hij toch zijn mond open. 'Nou we zijn vorige week vrijdag begonnen met het liedje Moments.' Zegt hij zachtjes. 'En hoe ver zijn jullie al met dat liedje?' Vraagt Simon verder. 'We hebben het refrein helemaal af en we hebben ongeveer een half couplet?' Zegt Liam meer als een vraag. Alle vijf kijken we naar beneden, omdat we de blikken die we nu krijgen niet willen zien. Dan horen we Chantal boos roepen:' en hoe kunnen jullie zo weinig hebben als jullie al één week en een dag bezig zijn. Hebben jullie de hele week niks gedaan of zo!?' Chantal, Kenney en Richard kijken ons boos aan en dan zie ik Louis naast me boos naar het management kijken. 'Wie denken jullie wel niet dat wij zijn!! Wij zijn geen mensen die snel opgeven als iets niet lukt. Elke dag hebben we verdomme geprobeerd verder te schrijven aan het nummer, maar we zitten in een f*cking dip. We hebben allemaal geen inspiratie snap dat dan!?' Roept hij boos terug. Het management kijkt ons nu echt woedend aan als ze horen dat we in een dip zitten. Dan zegt Richard:' en wat moeten we nu dan, want op deze manier komen de liedjes nooit af.' Ik kijk ze droog aan en zegt dan ook heel droog:' jullie moeten wachten.' Ze kijken mij nu alle drie woedend aan en dan zegt Kenney:' we hebben geen tijd voor wachten. Jullie gaan er maar voor zorgen dat jullie snel uit die dip komen, want anders komen er gevolgen.' Ik begin nu ook weer boos te worden, nou ja ik was het nog steeds. 'Nou vertel die gevolgen meteen maar, want ik kan je verzekeren dat die dip nog wel een tijdje gaat duren hoor. Wij kunnen niet nu zeggen van:' oké we willen nu weer inspiratie.' Nee zo werkt het niet, het is gewoon een kwestie van tijd en daar moeten jullie maar mee leren leven.' 'Zo mevrouwtje gaat weer tekeer als het tegen ons is hoor.' Zegt Chantal op een bespottende toon. Dat had ze niet moet zeggen. 'Dat ik tekeer ga tegen jullie is zeer terecht. Dat krijgen jullie nog terug van hoe jullie dinsdag tekeer tegen mij gingen stelletje geldwolven.' Boos sta ik op en loop ik naar de deur. Liam zijn boosheid begint weer terug te keren, maar het is nog niet zo erg als dat het was. Voordat ik de deur open doe zegt Liam:' jij blijft hier?!' 'Shut up Liam. Jij hebt er voor gezorgd dat ik hier nu ben.' Met dat gezegd te hebben loop ik de vergaderzaal uit. Er zit een keukentje hier op de derde verdieping en daar loop ik heen. Ik zet voor mezelf een kop cappuccino en dan ga ik zitten aan de tafel die er staat. Voorzichtig neem ik een slokje, maar hij is nog veel te warm, dus laat ik hem nog even staan. Snel pak ik mijn telefoon uit mijn broekzak en begin ik Zayn te appen.