ｍｙ ｅｕｐｈｏｒｉａ

Part.29

Ξυπνησα απο εναν δυνατο θορυβο. Κοιταξα γρηγορα τριγυρω και το μονο που ειδα ηταν εμενα πανω στον Jungkook και αυτος να με εχει παρει αγκαλια. Ειναι τοσο ομορφος.. τελος παντων μαλλον ηταν η φαντασια μου σκεφτηκα και πηγα να ξανα ξαπλωσω. Μολις ξαπλωσα αυτη τη φορα πιο διπλα απο τον Jungkook ξανα ακουστηκε ενας ακομα πιο δυνατος θορυβος. Αυτη τη φορα σηκωθηκα πανω και πηρα στα χερια μου ενα λαμπατερ απο το διπλα κομοδινο.

Κατεβηκα κατω με αργα βηματα και εφτασα στο σαλονι. Κοιταξα κατω και ειδα οτι ειχε γυαλια εφοσον το παραθυρο ηταν σπασμενο. Γυρισα πισω μου και ειδα μια μαυρη σκια να με κοιταει επιμονα. Εγω απλα ειχα παγωσει. Δεν ηξερα αν επρεπε να φωναξω ή να χτυπησω αυτη τη σκια. Τοτε η σκια αρχιζε να ερχεται απειλητικά προς το μερος μου. Χωρις δευτερη σκεψη ουρλιαξα. Τοτε η σκια σταματησε, με ξανα κοιταξε επιμονα και εφυγε. 1 λεπτο αργοτερα ο Jungkook και ολοι οι υπολοιποι ειχαν κατεβει κατω.

Εγω πεταξα το λαμπατερ στο πατωμα και αρχισα να κλαιω. Κοντα μου ηρθε η Αριστεα με τον Jimin και προσπαθουσαν να με ηρεμησουν, οσο οι υπολοιποι προσπαθουσαν να καταλαβουν τι ειχε συμβει. Τοτε ο Namjoon με ρωτησε τι εγινε. Τον κοιταξα και προσπαθουσα μεσα απο τους λυγμους μου να τους εξηγησω.
Εγω: κ-καποιος μπ-μπηκε καταφερα να πω. Τοτε ο Jungkook με τον V κοιταχτηκαν.
Jungkook: μηπως ειδες το προσωπο του?
Εγω: ο-οχι φοραγε μασκα
V: σε πειραξε?
Εγω: ο-οχι δεν προλαβε ειπα και κοιταξα το πατωμα «τι εννοεις?» Ρωτησε η αριστεα η οποια ηταν διπλα μου.
Εγω: απλα με κοιταγε επιμονα. Και καποια στιγμη αρχισε να περπαταει προς το μερος μου. Τοτε ηταν που φωναξα. Τους εξηγησα και ενα δακρυ κυλισε απο τα ματια μου. Ολοι ειχαν μεινει να με κοιτανε εκτος του Namjoon ο οποιος πηρε τηλεφωνο την αστυνομια.

Suga: τι ειπαν?
Namjoon: ερχονται να δουν αν εχει αφησει δαχτυλικα αποτυπώματα. Ειπε και γνεψαμε. Σηκωθηκα πανω και εκατσα στον καναπε. Διπλα μου ηρθε ο Jungkook.
Jungkook: ολα θα πανε καλα μου ειπε και με πηρε αγκαλια. Για να πω την αληθεια.. την χρειαζομουν τωρα αυτη την αγκαλια.

10 λεπτα μετα η αστυνομια ειχε φτασει. Ηταν 2. Ο ενας ηρθε για να μου κανει ερωτησεις, ενω ο αλλος πηγε στο παραθυρο. Με ρωταγε αν τον ηξερα, αν τον ειδα, αν ακουσα την φωνη του αλλα δυστυχως δεν μπορουσα να απαντησω σε καμια. Ο αστυνομικος μου εγνεψε, μου ειπε οτι δεν πειραζει και πηγε στο παραθυρο μαζι με τον αλλο. Εξεταζαν το παραθυρο για αρκετη ωρα αλλα μας ειπαν οτι δεν βρηκαν αποτυπωματα. Τους ευχαριστησαμε και εφυγαν.