Martinez Series #1 : Cassanova Bride (COMPLETED✔)

Chapter 15

Hannah point of view

:Pagkikita.

"Baby wake up."

Nagising nalang ako ng may mag salita sa tenga ko. Naramdaman ko ang panlalamig ng buong katawan ko dahil sa hinihigaan ko. Doon nalang nag flashback sa isipan ko ang lahat ng nang yari kagabi. Napaupo ako kaagad mula sa pagkakahiga ko.

"Goodmorning."

Napalingon ako sa lalaking nag salita sa likod ko. "Ahh!!" Napapikit ako ng makita ko ang buo niyang katawan na walang saplot.

"Hey? Parang hindi mo to nakita nong gabi." Unti-unti kong minulat ang mata ko at tiningnan siya ng masama. Tiningnan ko lang ito sa mga mata niya at iniiwasan ko na bumaba ang tingin. Dahil hindi niyo magugustuhan kung titingin kayo don.

"So? Pinagmamalaki po sa akin." Tumayo ako at penamewangan siya.

"Wow, pas maganda pa pala ang katawan mo pag nasa liwanag." Namilog ang mga mata ko sa sinabi niya kaya napatakip agad ako sa maseselan kong katawan.

"Pervert!!" Bulyaw ko dito.

"Tsss.... sino ba kasing nag sabi sayo na tumayo ka sa harap ko? Siguro sinasa--- "

"Shut up!!"  Bulyaw ko dito at umiwas ng tingin.

"Your the best view i ever seen." Tiningnan ko ito ng masama dahil sa sinabi niya.

"E-ewan ko sayo--- bakit hindi mo ko ginising kagabi?! Nakakahiya tuloy sa veranda pa talaga tayo nag ano--- basta! Mamaya may makakita sa atin dito." Luminga-linga ako para tingnan kung may tao sa paligid.

"HAHAHA. Imposible, baby."

"Tsk... bahala ka sa buhay mo mag aayos na ako ng saril--- aww!!" Puntik na akong matumba ng maramdaman ko ang sakit sa ibaba ko.

"Hey? Arw you ok?" Tinapunan ko ito ng masamang tingin bago inalis ang kamay niya sa bewang ko.

Tumakbo agad akong sa kwarto namin at dumiretso sa cr para mag linis ng katawan. Nag fa-flashback nanaman ang mga nang yari kagabi. Yung bawat halikan namin at ng angkinin niya ako---arghh!

"Baby are you done?"

"Hindi pa!" Sigaw ko.

Binilisan ko ang pag sasabon at pag shampoo ko para matapos agad ako. Pag katapo ko ay nag banlaw na ako. Binalot kuna ng tuwalya sa katawan ko at lumabas. Bumungad sa akin si Martin na naka bihis at kuwan ay tumaas ang tingin nito sa akin.

Akmang tatayo na siya ng nag salita ako." Hep-hep-hep diyan kalang."

"But? Gusto kitang yakapin, baby." Umiling ako at lumapit sa maleta ko para kumuha ng damit ko.

"Hindi kapa ba nasasawa?"

"Never."

"Oo nga pala--- "

"Aalis na tayo." Nag echo sa pandinig ko ang sinabi niya.

"Huh?"

"I have an important meeting today." Tumango nalang ako bilang tugon.

Kumuha ako ng short at t-shirt para suotin. Akmang papasok na ako ng mag salita siya.

"Hindi munaman kailangan ikahiya ang katawan mo, infact nakita ko nayan kagabi."

"Kahit na, may kahihiyan din kasi ako!" Sigaw ko dito.

"Masanay kana, dahil pag nandito ako hindi muna kailangan mahiya." Inirapan ko nalang ito bago ako tumalikod sa kanya. Sinuot ko ang undies ko at sinunod ko ang short. Tinanggal ko sa pag kakapulupot ang tuwalya sa katawan ko at sinuot ang bra ko.

Dadamaputin ko sana ang damit ko ng maramdaman ko ang kamay na pumulupot sa bewang ko." I know it's hurt."

Humarap ako dito." Huh?" Tiningnan ko ito ng may pagtataka.

"Nevermind." Umiwas ito ng tingin.

"Iniisip mo ba na nasakta--- "

"Nevermind."

"HAHAHAHA. Pag kabangon ko masakit pero ngayon kunti nalang." Sabi ko at nag sign pa ng kamay.

Sinuot kuna ang hawak kong t-shirt at inalis ang kamay niya sa bewang ko. Sinara ko ang maleta ko at hinila yun sa tabi ng maleta niya.

"So? Alis na tayo?" Tanong ko.

"Sure." Kinuha nito ang dalawang maleta at hinila palabas syempre bago yun ako muna ang naunang lumabas ng kwarto kesa sa sakanya.

"And... before i forgot we need to eat." Sabi nito.

"Oo nga noh? Aalis tayo ng walang kain. Tarana asan naba ang pagkain?" Tanong ko.

"Kakain tayo sa isang Restaurant."

"Hmmm.... sig."

Sumabay ako sa lakad nito habang hila-hila niya ang dalawang maleta. Kahit nong nasa airport kami siya ang nag hila niyan at nag bitbit. Akala ko nga ako ang pag bibitbitin niya ng maleta niya papunta dito. Nag kamali pala ako inisip ko panaman non na baka alilain niya ako sa unang bakasyon namin.

"Stop thingking too much." Suway nito.

"Hindi na naman ako nag iisip ng masyado." Nakanguso kung sagot.

----------------------------------------------------------

Martin point of view

"Dito ka muna may importante lang akong kakausapin." Paalam ko dito.

"Sige."

Tumango lang ako bilang sagot. Nag lakad ako sa isang office kung nasaan ang cctv. Umupo ako sa upuan at pinagmasdan siya sa pwesto niya. Ilang minuto lang ay may isang babae ang umupo sa harap niya.

"Sir-- "

"Later."

Sabi ko sa secretary ko. Nasasaksihan ko sa screen ang pag yayakapan nilang dalawa. Nakikita ko rin ang pag bagsak ng mga luha nila pababa sa pisngi nila. Ilang taon din hindi nag kita ang dalawang to.

"From now on, you will be happy to your family side, my tesoro." Bulong ko.

Hindi ko tuloy maiwasang mapa-ngiti habang nasisilayan ko ang mga ngiti niya sa labi ngayon. Eto na ang huli nating pagkikita Ms. Hannah Amarah Kristine Jane Valeria. Sa sobrang haba ng pangalan mo hinding-hindi kita kakalimutan. Dahil sayo naging masaya ang mga araw ko.

Atleast kahit papaano ay naging masaya ako ng makasama ka ng dalawang araw dito sa paborito kong lugar. Pasensya kana kung hindi ko sinabi sayo ang plano ko. Kahit papaano naman ay mapo-protektahan ka ng mga magulang mo laban sa mga taong yun.

Dahil kung nasa poder kita baka kung ano pang mang yari sayo. Pumayag ako na ilayo ka sa akin, kesa naman mapahamak ka lalo kapag ako kasama mo. Pero hayaan mo tutulungan ko ang mga magulang mo na itago ka sa isang lugar kun saan walang makaka-alam at walang makakahanap sayo.

I used to say i love you, because of you.

I used to say i miss you, because of you.

Dahil sayo nag bago ako ng tuluyan, my tesoro.

"Thank you very much, my tesoro."