THE HEIRESS POOR CHARMING - COMPLETE

Kabanata 25

HINDI pa nag-si-sink-in lahat sa isip ni Sushi. 

Pier is here and now, he's telling her na ito ang lalaking pinili ng ama niya para sa kanya? My god! Was everything planned by her father? Nagpaka-cupid ba ang ama niya?

Bigla siyang nahilo sa dami nang mga pumapasok na scenario sa isip niya. She needed answers. Kailangan niyang kausapin ang ama. Like now na!

"Where's Lemuel Andres Costales?" Kumalas siya sa pagkakayakap kay Pier. Marahas na hinubad niya ang maskara at hinanap sa paligid ang ama.

Hinubad din ni Pier ang sariling maskara. "Sushi!"

Bago paman siya makaalis ay natuon ang spotlight sa kanilang dalawa ni Pier. Namatay ang music at halos ng mga tao ay napatingin sa kanila. What the hell is happening?

"As we celebrate the 41st Founding Anniversary of Costales," boses 'yon ng kanyang ama. Naibaling niya ang tingin sa makeshift stage sa harap. It was designed like a royal throne. Nakatayo ang ama roon. "I would also like to share my source of happiness, my dearest daughter, Sushmita Marigold Costales. Finally, after a decade of searching, I have finally found the perfect man for my heiress."

Nasisilaw siya sa spotlight, it's making her dizzy even more. Hinawakan ni Pier ang kamay niya. Bumakas ang pag-aalala sa mukha nito.

"Your hands are cold," puna nito. Sinipat nito ang mukha niya. She was not sure if she still looks okay on the outside dahil nanghihina na talaga siya. She's feeling a bit lightheaded. Hindi niya maintindihan ang sariling katawan. "Are you okay?"

Humugot siya nang malalim na hininga at mariing ipikinit ang mga mata. Napahawak siya sa braso ni Pier habang patuloy pa rin sa pagsasalita ang ama. Her mind is having a hard time processing all what her father is saying in front. She felt the world spin a little. Alam niyang siya lang ang nakaramdam nun. Kanina pa talaga masama ang pakiramdam niya – ilang araw na nga yata.

Muli niyang iminulat ang mga mata. Mas lalo lang siyang nahilo sa mga nakikita niya. Things around her seem hazy. She tried blinking her eyes a lot of times but it didn't really make her feel better.

"Sushi?" Pier's voice sounded from a far distance – it was close to fading.

"Pier –" her last word before she loses all her remaining strength in darkness.

LAHAT ay nag-alala kay Sushi. They rushed her immediately to the nearest hospital. He was in total shock when she fainted in his arms – tumigil yata sa pagtibok ang puso niya nang ilang segundo. He was so scared. Hindi niya alam kung anong nangyayari rito. He knew something was wrong with her. Matamlay ito at mukhang wala sa sariling isip. Kung hindi niya ito sinusundan kanina ay baka nahulog na talaga ito nang tuluyan sa hagdanan.

He didn't have proper sleep. Hindi siya umalis sa tabi nito simula kagabi. Sila Lolo Manuel at ang mga magulang ni Sushi ay umuwi muna para makapagpahinga. Hinihintay pa nila ang mga test results ni Sushi. Bumalik lang si Kuya Bert para dalhan siya ng pamalit na damit at pagkain.

Tulog pa rin hanggang ngayon ito. Nakahinga lang siya nang maluwag nang makitang unti-unti nang bumabalik ang kulay sa mukha nito. The doctor said she's fine at baka stress lang daw ang cause, but they wanted to make sure. Kailangan lang muna nitong magpahinga. Bukas ng maaga ay babalik ito para tignan ang mga test results ni Sushi.

Nanlalim ang mga mata niya sa kakulangan ng tulog. But it doesn't matter, ang importante sa kanya ay masigurong mabuti lang ang kalagayan nito. She's been through a lot these days. Kaya siguro bumigay na ang katawan nito.