Mesaj

22.8K 700 51
                                    

Beklemek her zaman bu kadar zor muydu?

Kulağım kapıda Ozan'ın ağzından çıkacak herhangi bir cevabı bekliyordum. Ya da abimin söyleyeceği herhangi birşeyi...

Sonunda Ozan'ın sesini duydum.

"Ne demek istiyorsun Yiğit?"

Gerçekten abim ne demek istiyordu? Burcu bir süredir yurtdışında çalışıyordu zaten. Abim arada bir bahsederdi ondan. Ozanla aralarında ne olabilirdi ki?

"Burcuyla aranızda bir problem mi var?" dedi bu kez abim.

Abimin sözleriyle aklıma kulüpte Ozan ile Burcu arasında fark ettiğim gergin an geldi. Abim bu durumu hiç fark etmemiş gibiydi oysaki...

Yanılmış mıydım?

"Bu nereden çıktı şimdi?" dedi Ozan.

Abimin sesli bir nefes aldığını duydum.

"Dostum, bugün Burcu çok garipti. Senin lafın geçtiğinde seninle ilgili hiç aklıma gelmeyecek şeyler söyledi. Burcuyu tanımasam başka bir Ozandan bahsediyor zannedeceğim."

Duyduklarımla gerilmiştim. Burcu, Ozan hakkında kimsenin bilmediği bir şeyler biliyor olabilir miydi? Bir şeyden emindim ki abim Ozan'ı gerçek anlamda tanımıyordu. Benim gördüğüm gibi görmüyordu.

O sırları olan bir adamdı.

Kısa bir sessizlik oldu. Sonunda Ozan'ın sesini duydum.

"Ne söyledi ki seni bu kadar şaşırttı Yiğit?  Hem Burcu'dan bahsediyoruz. Bir şeyleri abartmaya bayılır, sen de bilirsin."

Abim cevap verdiğinde sesi biraz daha ciddiydi.

"Öyle değil dostum. Bana sana gereğinden fazla güvendiğimi, bu kadar çok güvenmemem gerektiğine dair bir şeyler söyledi. Hatta kendi iyiliğim için seninle olan mesafemi korumalı mıymışım? Hiç anlam veremiyorum. Şimdiye kadar hiç böyle bir şey duymamıştım Burcunun ağzından. Aranızda ne geçmiş olabilir ki böyle bir şey söylesin?"

Evde garip bir sessizlik oldu. Elektrik yüklü, gergin bir sessizlik. Ben bile kapalı kapılar ardından bu gerginliği hissedebilmiştim. Ozan konuştuğunda sesi de oldukça sert çıkmıştı.

"Bunun sebebini Burcu'ya sormalıydın Yiğit. Bana değil." Ozan'ın koyulaşan bakışlarını görmesem de hayal edebiliyordum.

Abim ise sıkıntıyla içini çekti.

"Biliyorum, biliyorum dostum. Ama dediğim gibi Burcu bir garipti bu sabah. Ona nedenini sorduğum da bir cevapta alamadım zaten. Aranızda ne geçti bilmiyorum ve belki senden bir şeyler öğrenirim diye umdum sadece."

Dün gece aklıma geldi yeniden. Ozan'ı ilk gördüğünde ona benim kahramanımdır diyen Burcu, sonrasında abime onun göründüğü gibi olmadığını söyleyen Burcu... Bu nasıl bir çelişkiydi?

Bir yanım Burcu'ya bu tutarsızlığı için kızıyordu, ikiyüzlü buluyordu, bir yanım ise neden diyordu... Çünkü Burcu abla şimdiye kadar benim için hep neşe dolu, sıcakkanlı, içi dışı bir biriydi. Şimdi ise ne düşüneceğimi bilemiyordum. Neden böyle bir şey söyleme gereği duymuştu ki? Abimin de neden kafasının karıştığını anlayabiliyordum.

"Benim açımdan Burcu'yla aramda sorun yaratacak bir durum yok Yiğit. Söyleyebileceğim başka bir şey de yok." dediğini duydum Ozan'ın.

"Anlıyorum dostum. Dediğin gibi; Burcu bazen olur olmadık şeylere esip gürler ve fazla abartır. Şimdi eminim ki bir şeyleri yanlış anladı kendince. Aranızın bunca yıllık arkadaşlıktan sonra bozuk olmasını istemem. İkiniz de çok değerlisiniz benim için. Neyse senin de canını sıktım. Kapatalım bu konuyu." demişti abim son olarak.

Tutku Oyunları +18Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz