ͲᎻᎬ ℒ⌾Ꮙℰ 💕 ℬႮℒℒℰᝨ ✓

💕Episode 03💕

අයියෝ....

"නැ සර් නැහැ. ඔයාට නම් අපිත් එක්ක එන්න බැහැ! අ..... මොකද කිවිවොත්........ ඔයාගෙ ඩියුටි එක තමයි............. අ............. ජනාධිපති තුමාගේ දුව ව........ආරක්ෂා කරන එක............ අ..... ඉතිං සර් ඔයා තමයි මෙතන ස්පෙෂල් ම ඩියුටි එක කරන්නේ.... අනේ ප්ලීස්... මං මගේ ඩියුටි එක කරන්නම්. ඔයා ඔයාගෙ ඩියුටි එක කරන්න. " ඒ කොල්ලා කිව්වා.

අම්මෝ මෙයා කියන්නේ බොරුද? ඇත්තද? කියලා මටත් සැකයක් එන විදිහට නේ මෙයා කියන්නේ.

හාහාහා! ඒ උනාට ඉතිං මම Home Minister ගෙ දුව වැයි.

කොහොමහරි පේන විදියට දැන් නම් අර මනුස්සයා නිකං ඇන්දුනා වගේ.

අනේ මන්දා කෝකටත් මම නම් මොකුත් කියන්න ගියේ නැහැ.

"ආ.... ඔව්.... ඔව්.... තමුසේ හරි......මම... තමයි..... මෙ..... ත.. න ඉන්න........ වැද.......ගත් ම... කෙනා...... අන්න.... ඒ.... නිසා......... තම.... යි මම........" අර මනුස්සයා ආයෙත් කියවන්න ගත්තා පිස්සෙක් වගේ..

අන්න ඒ වෙලාවේ තමයි අර කොල්ලා මාවත් එක්ක ගෙන හිමින් ම එතනින් මාරු උනේ.

අපි නිකන්ම ඇවිදන් ගියා.

මොකුත්ම කතා කළේ නැ. මොකද අපිට තාම ඇහෙනවා අර මනුස්සයා ගෙ කෑ ගැහිල්ල.

බුදු අම්මෝ ඇති යාන්තම් අඩි දෙකතුනක් ගියාම අපිට හැරෙන්න වෙන පාරක් හම්බ උනා. ඇති යාන්තම් අර මනුස්සයා ගෙන් ඔයින් බේරුනා.

අම්මෝ... මගේ කකුල මාර විදිහට නේ රිදෙන්නේ. අනේ මට නම් තවත් මේ අත රිදෙන එක නම් ඉවසන් ඉන්න බැහැ. මං මෙයාට කියන්න ඕනේ මගේ අත අතාරින්න කියලා.

මන් හොඳ හුස්මක් ගත්තා.

"මේ.... මේකයි!" එයා මං දිහා බැලුවා. අපේ ඇවිදීමත් නැවතුනා, හරියටම ලයිට් කණුවක් යට දි.

එයා මන් දිහා බලාගෙන හිටියා විතරයි. ඊට පස්සේ ඔලුවෙන් මට සංඥා කළා මගේ කතාව කරන් යන්න කියලා.

"අ......... මෙන්න මේකයි. ඔයාට පුළුවන්ද මගේ අත අතාරින්න? ඇත්තටම මගේ අත ගොඩක් රිදෙනවා." මං එයාට කෙලින්ම පැහැදිලිව කිව්වා මට කියන්න ඕන දේ.

හරියට හරි එයාගෙ මූණ වෙනස් උනා.

"ඕහ්, ඔව්මයි.. අනේ සොරි හොඳද..... මං හිතුවේ නැ මන් ඔයාව මෙච්චර තදින් ඇල්ලුවා කියලා. සොරි අනේ " එයාට ගොඩක් දුක හිතිලා වගේ. එයා දිගටම සමාව ඉල්ලනවා.