Little Miss Gangster [BOOK 2]

CHAPTER 42 - AS SOON AS POSSIBLE

CHAPTER 42 – AS SOON AS POSSIBLE

 

 

CLARENCE POV

 

“KC! Dali, buhatin natin.” Binuhat namin ang dalawang lalaki na gustong pumatay sa anak ko.

Anak ko... anak namin ni Laurence.

My princess.. our princess..

Kailangan ko na sigurong sabihin kay Laurence na turuan na siyang humawak ng samurai. Hindi naman kasi siya marunong gumamit nun. At kung ano ano pang deadly weapons. Oo, magaling at marunong siya sa kung anong self defence except with that samurai thingy na usually ang mga may gamit nun ang nakakalaban namin.

“KC..” Binabaon na namin sa hukay ang mga labi ng mga nakalaban namin.

“Ma.. nakakatrauma...” Sabi bigla sa akin ni KC. Sorry anak. Pero kailangan mong tanggapin.

“Hindi naman kita masisisi kung matratrauma ka man. Kitang kita mo ang buong pangyayari. Pero.. I’m sure.. masasanay ka di—“

 

 

“Masasanay?! You mean... umpisa pa lang ito?! Kumbaga, appetizer pa lang pagkakain ka?!”

 

 

“Parang.. ganun na nga—“

 

 

“MA! Sino ba kasi sila? Anong kailngan nila sa akin? Sa atin?” Nagulat ako sa sinabi niya at napaisip. Oonga. Ano ba talaga ang kailangan nila kay KC?! Anong kailangan nila sa amin?

Siguro dahil lang sa kami ang pinakamalakas na Yakuza family.. siguro nga iyon.. siguro..

“Alam mo naman kung ano tayo diba KC? Ang buhay natin ay hindi normal. Pero kailangan tanggapin ng buong puso.”

 

 

“Buong puso na pumatay?”

 

 

“Hindi naman natin kailangan pumatay.. unless walang dahilan. Katulad kanina. Alangan naman hayaan natin sila na patayin nila tayo, diba?” She nodded.