Chapter15

4.9K 519 15
                                    

(zawgyi)

" အား! ဘာလို႔ဖုန္းမေခၚေသးရတာလဲ! "

ေနေကာင္းသြားျပီျဖစ္တ့ဲ Jeonကို စိတ္ေကာက္ရတာက အျမဲလြယ္လြန္းေသာ္လည္း ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္ေနျပီ။

သူစိတ္ေကာက္တိုင္း ေဆးရံုကေန Duty coatေလးနဲ႔ အေျပးလာေခ်ာ့တတ္တ့ဲ ယုန္ေပါက္ေလးကေတာ့ ဒီေန႔ သူစိတ္ေကာ္ေနမွန္းသိတာေတာင္ အခုထိ ဖုန္းတစ္ခ်က္မဆက္ေသးဘူး။

" TaeHyung မင္း ကုမၸဏီမသြားဘူးလား ေအာက္မွာAppaေစာင့္ေနတယ္ အစည္းေဝးရွိလို႔တ့ဲ "

" အာ… ေခါင္းမူးေနလို႕ မတက္ေတာ့ဘူးေျပာလိုက္ "

တံခါးဝကေန ေအာ္ေျပာေနတ့ဲ Jiminကို  သူျပန္ေအာ္လိုက္သည္။ သူ႕စိတ္ထင္ Jeonကတကယ္ပဲ သူ႕ကိုစိတ္ကုန္သြားတာလား။

ပံုမွန္ဆို ေတာ္ရံုနဲ႔ ေဒါသမထြက္တ့ဲ Jeonက အခုေတာ့ ဖုန္းေတာင္မဆက္သည္မို႕ တကယ္လည္း ဝမ္းနည္းရသည္။

*အခ်စ္*

Jeonဘက္မွ ဖုန္းမေခၚသည့္အတြက္ သူဘက္ကပဲစျပီး ဖုန္းထဲမွာ တသီးတျခားမွတ္ထားတ့ဲ ဖုန္းနံပါတ္ေလးကို ေခၚလိုက္သည္။

" Mr.Kim က်ြန္ေတာ္အခု မအားေသးလို႕ ေနာက္မွ… "

" Jeon… ကိုယ္ေျပာစရာရွိတယ္ ေဆးရံုကိုခဏေနလာခ့ဲမယ္ "

စိတ္တိုတတ္လြန္းတ့ဲ အေကာက္ေပါက္ ဖုန္းမခ်ခင္ သူ႕ဘက္မွ ဦးေအာင္ခ်လိုက္သည္။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဖုန္းေျပာတိုင္း အျမဲသူ႕ဘက္ကပဲ ဦးေအာင္ခ်တတ္သည္။

အိမ္ေနရင္း ခ်ည္အက်ီၤ အပါးေလးကို အေပၚမွ Long Coatတစ္ထည္ ထပ္ဝတ္လိုက္ျပီး ကားေသာ့ယူကာ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာလိုက္သည္။

TVေရွ႕ထိုင္ျပီး ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတ့ဲ အငယ္မ မျမင္ေအာင္ ကုတ္ေခ်ာင္းကုတ္ေခ်ာင္းႏွင့္ အိမ္ျပင္ထြက္လာခ့ဲသည္။ အငယ္မျမင္ရင္ Appaနဲ႔ တိုင္ဦးမွာ…

                    ~•~•~•~•

" ဒါဆို က်ြန္ေတာ္ ဒီေန႔ေစာေစာ ျပန္မယ္ေနာ္ "

ေဆးေကာင္တာမွ အစ္မေတြကို ႏႈတ္ဆက္ျပီးထြက္လာေတာ့ ေဆးရံုအဝင္ဝမွာ ျပိဳင္ကားအနီေရာင္ကို မွီျပီးဖုန္းၾကည့္ေနတ့ဲ KimTaeHyung။ ဘာမွန္းမသိ ေတြ႕သည္ႏဗင့္ ရင္ခုန္တတ္ေသာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း မုန္းမိသည္။

Limited Edition ( Completed )Where stories live. Discover now