Κεφάλαιο 18ο

Start from the beginning
                                    

''Κοίτα, δεν θα πω ψέματα, όλο αυτό το είμαι-αστυνομικός-και-έχω-όπλα-και-τα-φοράω-έτσι είναι κάπως ελκυστικό'' γέλασε νευρικά η Άντερσον και η Έλενορ αναρωτήθηκε αν άκουσε καλά ''Όμως εγώ και ο Έιντζελ είμαστε κατά των όπλων οπότε θα σου ζητήσω να τα βγάλεις και να τα αφήσει στο πάνω πάνω συρτάρι δίπλα σου''. 

''Μόλις με είπες ελκυστική;'' ρώτησε η Έλενορ καθώς έβγαλε τα όπλα και τα ακούμπησε εκεί που της υπέδειξε τη Άντερσον. 

''Κάνουν πουλάκια τα αυτιά σου;'' γέλασε η κοπέλα όμως η Έλενορ πρόλαβε να παρατηρήσει τα κόκκινα της μάγουλα ''Είπα πως ο τρόπος που τα φοράς είναι''. 

Η Έλενορ χαμογέλασε και αποφάσισε να μην το συνεχίσει οπότε αντίθετα είπε ''Οπότε είσαι εναντίον των όπλων αλλά υπέρ της μαριχουάνας;''. 

Η Άντερσον στριφογύρισε τα μάτια της και χασκογέλασε ''Φυσικά.'' απάντησε ''Η μαριχουάνα ποτέ δεν σκότωσε κανέναν''. 

''Τα όπλα δεν σκοτώνουν'' της είπε η Έλενορ ''Οι άνθρωποι σκοτώνουν''. 

''Δεν ξέρω, εσύ θα ξέρεις καλύτερα'' της κοίταξε σοβαρά η Άντερσον ''Είσαι μπάτσος εξάλλου''. 

Δεν υπήρχε σύμπαν στο οποίο η Έλενορ θα μπορούσε να της απαντήσει με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε να την βγάλει λάθος. Αυτήν την συζήτηση την είχαν κάνει πολλές φορές και πάντα η Έλενορ βρισκόταν στην ηττημένη πλευρά, κάτι το οποίο σιχαινόταν αλλά δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. 

Ήξερε πως το επάγγελμα της πολλές φορές προωθούσε την βία, υπηρετούσε ένα άδικο σύστημα και κόστιζε την ζωή αθώων. Κατά κύριο λόγο απαρτιζόταν από λευκούς ετερόφυλους άνδρες με μίσος προς ο,τι διαφορετικό απο αυτούς το οποίο το θεωρούσαν άξιο εξόντωσης και είχαν την σιγουριά πως το σύστημα για το οποίο είχαν ξυλοκοπήσει και βιάσει και σκοτώσει θα τους προστάτευε, κάτι το οποίο γινόταν. Ως μία αλλοδαπή γυναίκα στο Σώμα έπρεπε να κρατάει το στόμα της κλειστό μπροστά σε όλα αυτά. Όμως με το που βγήκε από την σχολή και έπιασε δουλειά σε ένα τμήμα, είχε την τύχη να βρεθεί σε ένα όμορφο περιβάλλον γεμάτο με διαφορετικούς ανθρώπους που την έκαναν να ξεχνάει πολλές φορές πως δεν είναι πάντα έτσι. 

Οπότε σε τέτοιες συζητήσεις το μόνο που είχε να κάνει ήταν να αλλάξει το θέμα διότι πιο πολύ εκείνη πονούσε εάν εξελισσόταν στο ότι υπηρετεί διαβολικούς ανθρώπους αντί ένα σύστημα δικαιοσύνης το οποίο ονειρευόταν από μικρή. Τουλάχιστον, τώρα πια ήταν ντετέκτιβ και αυτό σήμαινε πως δεν είχε καθήκον να βρίσκεται στον δρόμο μαζί με τους ένστολους αστυνομικούς δίκυκλης αστυνόμευσης αλλά ασχολούνταν με την εξιχνίαση υποθέσεων που εκεί δεν υπήρχε τίποτε άλλο εκτός από την αλήθεια. Όταν βόλευε τους ανώτερους της. 

Πριν σβήσουν τ' αστέριαWhere stories live. Discover now