Πριν σβήσουν τ' αστέρια

Κεφάλαιο 6ο

𝐸𝓁𝑒𝒶𝓃𝑜𝓇

Όταν το τηλέφωνο της χτύπησε στις τέσσερις το πρωί η Έλενορ συνειδητοποίησε πως είχε αποκοιμηθεί πάνω στο γραφείο της. Μία φωτοτυπία είχε κολλήσει στο μάγουλο της και δεν μπορούσε να γυρίσει πλήρως τον λαιμό της προς τα δεξιά. Η καρδιά της από το άγχος άρχισε να χτυπάει δυνατά την στιγμή που ξύπνησε και το οπτικό της πεδίο ήταν θολό. Αυτό δεν την σταμάτησε από το να πεταχτεί και να πιάσει το κινητό της που βρισκόταν στην άλλη του δωματίου. 

Κοιτάζοντας την οθόνη διάβασε το όνομα της επαφής και η καρδιά της για μία στιγμή σταμάτησε να χτυπά. Σκέφτηκε όλα τα πιθανά σενάρια που θα μπορούσαν να πάνε στραβά και μετάνιωσε που την τελευταία φορά που είδε την Κιάρα και τον Ντάνιελ τους παραπονέθηκε. Στο δικό της επάγγελμα -αν και ήταν πολύ νέα ακόμα για να είχε ζήσει κάτι η ίδια- μπορούσαν να συμβούν πολλά απρόοπτα, να τραυματιστούν σε καθημερινή βάση συνάδελφοι και κάθε φορά που μιλούσες σε κάποιον πριν από μία αποστολή μπορούσε να ήταν η τελευταία (ειδικά σε μία πόλη όπως η Νέα Υόρκη που το έγκλημα άκμαζε και παντού υπήρχαν συμμορίες), κάτι που ακόμα δεν είχε συνειδητοποιήσει η Έλενορ. 

''Ντάνιελ όλα καλά;'' ρώτησε ανήσυχη και μπορούσε να ακούσει την καρδιά της να χτυπάει δυνατά, τα αυτιά της να βοούν ''Είστε καλά;''. 

''Όλα καλά'' της απάντησε ο άντρας στην άλλη άκρη της γραμμής ''Τον πιάσαμε, πήρα να σου πω να σταματήσεις να ψάχνεις''. 

''Σοβαρά;'' αισθάνθηκε ένα βάρος να φεύγει από πάνω της πιο πολύ για το γεγονός πως ήταν καλά οι συνάδελφοι της παρά για το ότι τώρα θα μπορούσε να πάει επιτέλους για ύπνο ''Πως;''. 

''Θα σας αναλύσουμε την υπόθεση στην πρωινή ενημέρωση'' της απάντησε ''Κοιμήσου λίγο, μοιάζεις με ζόμπι''. 

''Δεν το ξέρεις αυτό'' του αποκρίθηκε και έριξε μία ματιά στον καθρέπτη μπροστά της. Όντως ο Ντάνιελ δεν είχε δίκιο, έμοιαζε πολύ χειρότερα. 

''Μοράλεζ απλά πέσε για λίγο'' της είπε ''Τα λέμε το πρωί''. 

''Τα λέμε'' είπε η Έλενορ και έκλεισε το τηλέφωνο. 

Αναστενάζοντας κατευθύνθηκε προς την κουζίνα του σπιτιού η οποία ήταν καθαρή και τακτοποιημένη όπως και το υπόλοιπο σπίτι. Άνοιξε ένα από τα ντουλάπια και (αφού έβρισε με την φασαρία που προκάλεσε επειδή είχε να τα λαδώσει χρόνια) έβγαλε ένα μπουκάλι ουίσκι. Χωρίς να πάρει ποτήρι, ήπιε μια μεγάλη γουλιά κατευθείαν από το μπουκάλι και επέστρεψε πίσω στο δωμάτιο της το οποίο αν και ήταν τακτοποιημένο πριν από λίγες ώρας, είχε πλέον γεμίσει με έγγραφα και αρχεία και φωτογραφίες. Έπεσε πάνω στο κρεβάτι της ανάσκελα και συνέχισε να πίνει.