Πριν σβήσουν τ' αστέρια

Κεφάλαιο 18ο

Η Έλενορ δεν της απάντησε για να μην ξεκινήσει καινούρια διαφωνία και συγκεντρώθηκε στον νέο χώρο στον οποίο βρισκόταν. Βέβαια και να άρχιζαν να φωνάζουν η μία στην άλλη, δεν θα της άκουγε και κανείς, εφόσον τα αγόρια βρίσκονταν στο διαμέρισμα του Εμίλιο και έπαιζαν βιντεοπαιχνίδια. 

Ήταν ένα από αυτά τα πανέμορφα διαμερίσματα-στούντιο της Νέας Υόρκης σε έναν ψηλό όροφο ενός ουρανοξύστη το οποίο σκέφτηκε πως θα κόστισε στον μπαμπά της Άντερσον μία περιουσία -όχι πως δεν είχε για να την δώσει-. Αν και δεν υπήρχαν τοίχοι για να χωρίσουν τα διαφορετικά μέρη του διαμερίσματος, όλα έδεναν με έναν καλλιτεχνικό, εμπνευσμένο από μία μποέμικη εποχή τρόπο καθώς φαινόταν τα αλλοπρόσαλλα γούστα της Άντερσον με παράξενες λάμπες και πίνακες και γλυπτά να συνδυάζονται όμορφα με το επιτηδευμένο μινιμαλιστικό στυλ του Έιντζελ που περιλάμβανε αρκετά φυτά στα παράθυρα, στοιχεία dark academia και πολύ δημιουργικά στηρίγματα βιβλίων. 

Φαινόταν όμορφο λες και οι κάτοικοι του είχαν γελάσει αρκετά σε κάθε γωνία του σπιτιού και είχαν ζήσει χαρούμενες στιγμές και μύριζε πηλό και μέντα, μία παράξενη μυρωδιά που θα ερχόταν από το εργαστήριο της Άντερσον. 

''Γιατί κοιτάς έτσι;'' ρώτησε καχύποπτα η Άντερσον καθώς έβγαλε το δερμάτινο της σακάκι και έμεινε μόνο με ένα μαύρο μπλουζάκι που άφηνε σε κοινή θέα τα λευκά της μπράτσα και μαζί με αυτά το τατουάζ αγγέλου που είχε στο δεξί της χέρι. 

''Περίμενα να ζεις σε κανέναν καταγώγιο,'' απάντησε ειλικρινά η Έλενορ καθώς έβγαλε εκείνη το σακάκι της και έμεινε με το πουκάμισο ''ή σε καμία τεράστια βίλα στα προάστια''. 

''Χαίρομαι που σκέφτεσαι έτσι για εμένα'' της απάντησε και ύστερα έδειξε λες και ήθελε κάτι να πει όμως το κατάπιε. 

Η Έλενορ έσμιξε τα φρύδια της και την κοίταξε μπερδεμένη ''Τι; Τι είναι;''. 

Η Άντερσον στην αρχή δίστασε όμως ύστερα έκανε νόημα προς το μέρος της Έλενορ και ρώτησε ''Το φοράς παντού...αυτό;''. 

Η Έλενορ συνειδητοποίησε πως φορούσε ακόμα την θήκη για τα όπλα της. Ήταν σαν μία μαύρη ζώνη που αγκάλιαζε του ώμους της, την μισή της πλάτη και στερέωνε τις δύο θήκες για τα όπλα κάτω από την καμάρα των χεριών της. Ήταν σφιχτή πάνω από το πουκάμισο της και στην αρχή την ενοχλούσε κάτω από το σακάκι όμως την φορούσε τόσο καιρό που το είχε συνηθίσει. 

''Όχι πάντα.'' της απάντησε ''Ήρθα κατευθείαν από την δουλειά. Σήμερα δεν ήμουν καθόλου στο γραφείο, είχαμε πάει με τον Μίλερ για έρευνα μίας υπόθεσης και τα χρειαζόμουν''.