ჩემი კაშკაშა სიყვარული(Complete✓)

it's him?😯😔😫

-იცი საკმაოდ სიმპატიური ხარ! გავხედე მას და გავუღიმე.
-ოოო მადლობა! შენც ძალიან ლამაზი ხარ.
(ვიცინი)
-ღიმილიც ძალიან ლამაზი გაქვს.
თმა გადაიწია და ჭიქა ბარმენს დაუდო.
-შენს ნომერს მომცემ?
ტელეფონი ამოიღო და გამომიწოდა.
-ტელეფონის ნომერი მოგცე ისე რომ არც ჩემი სახელი იცი და არც მე ვიცი შენზე არაფერი.
რაღაც არამგონია.
ამოვიხვნეშე და ცარიელი ჭიქა დავდე იქვე.
ზემოთ ავიხედე და რას ვხედავ,
5 ბიჭი რომელიც ზის ვიპ სავარძლებზე და იყურება.
ერთ ერთი კი ჯონქუქია..
დავაკვირდი ეს მგონი ჯიმინია, თეჰიონი, იუნგი და ბოლო ვერ გავარჩიე ვინ იყო მგონი ჟინი ვერ დავინახე.
შეუჩერებლად სვავდნენ და იცინოდნენ.
ეს ბიჭი კი მე მელაპარაკებოდა მე კი ერთი სიტყვა არ გამიგია.
-მისმენ! თვალწინ დამიტკაცუნა
თითი.
-კიი! კიი! ბოდიში.
-არ გამეცნობი?
-კიი შენ დაიწყე! ყალბად გავუღიმე და რომ გავხედე ტელეფონმა დაურეკა.
ბოდიში მოიხადა და ცოტა ხნით დამტოვა.
ზემოთ ავიხედე ისინი კი ისევ ერთობოდნენ.
ჯიმინის ღიმილი დაბლაც კი შეუდარებელად ჩანდა.
უცებ დავინახე თეჰიონმა როგორ გამომხედა და მომაშტერდა მე კი გვერძე გავიხედე.
როცა შევხედე აღარ მიყურებდა ისევ სმა გააგრძელა.
რამდენიმე წუთის შემდეგ ერთ ერთი მათგანი წამოდგა და დაბლა ჩამოვიდა.
ალბათ გოგოს ასარჩევად.
დავაკვირდი და ჯიმინი იყო, ვიღაც გოგოს მიუახლოვდა და ხელზე აკოცა.
ჩამეცინა როცა ეს დავინახე.
ერთი ჭიქაც შევუკვეთე და გადავკარი.
რომ შევხედე გოგო უკვე ეხახუნებოდა მის სასქესო ორგანოს და იცინოდა.
მე კი გული მერეოდა ამდენი სიყალბისგან.
ისევ ავხედე მათ საპყრობილის და დავინახე ჯონქუქის მზერა რომელიც მე მომაპყრო.
განძრევა არ შემეძლო.
უბრალოდ ვუყურებდი, როცა თეჰიონმა არ შემომხედა ისევ.
ვიგრძენი საშინელი წვა სახეზე და სხეულში თითქოს ცოცხლად დაიწყეს ჩემი წვა.
გავიხედე და სასმელი გადავკარი.
ბარმენს გავხედე და გაღიმებული შემომყურებდა.
-კიდევ გინდათ?
-არაა მადლობა! მალევე უნდა წავიდე და სიარულის თავი მაინც მქონდეს. გავუღიმე მან კი უცებ იცვალა სახე.
-შენი სამუშაო არ გაძლევს იმის უფლებას რომ ვინმეს არ გაიღიმო არაა?
-კიი ასეა! ისევ გაიღიმა და  ბოთლის ტრიალი დაიწყო ხელში.
-მეც ასეთი ყალბი ვარ! როგორც შენ სამსახურში. ახალა რა ტიპიც ზის ამ სკამზე მე არ ვარ, ნამდვილი მე კაფეში შეგხვდება ყავის დალევის  და ხატვის პროცესში ეს კი ამ კაბაში მე არ ვარ.
ამოვიხვნეშე და კაბა გავისწორე.
ზემოთ ავიხედე და ყველა დაშლილიყო მხოლოდ ჯონქუქი იჯდა სკამზე და აქეთ-იქით იყურებოდა.
ისევ მე გამომხედა...
და მწველი მზერა მომაპყრო, საშინელება იყო, თვალს ვერ ვაშორებდი არადა ეს ძალიან მინდოდა.
დავინახე როგორ წამოდგა და ჩამოსასვლელი კიბისკენნ წავიდა.
მიმოვიხედე და დავინახე თეჰიონი რომელიც გოგოს ხელებს ტრაკთან უფათურებდა და ამასთანავე მე მიყურებდა.
შევცბი როცა დავინახე როგორ მიუახლოვდა ჯონქუქი სხვა გოგოს და კალთაში ჩაისვა.
"მეგონა რომ ჩემთან მოდიოდა"
წამოვდექი მოღუშული და ბარმენს გავხედე.
-და გქვია?
-კიიმ ჰანი...
-სასიამივნოა ჰან მე ლიზა ვარ! გავუღიმე და სასმელის ფული გადავიხადე.
-გამიხარდება თუ კიდევ ერთხელ შევხვდებით.
წამოსვლა დავაპირე როცა მან რაღაც ფურცელი გამომიწოდა.
-და იმ ბიჭმა დატოვა, მისი ნომრია. ასე თქვა გამიხარდება თუ დარეკავსო.
შევავლე ფურცელს ხელი და დავკუჭე.
-ნახვამდის ჰან.ყალბად გავუღიმე და ბარის გასასვლელისკენ წავედი.
-ხუთივე ბიჭს შევავლე თვალი და გამოვედი იქიდან...
_________________

აბაა როგორია?
ვიცი მალე არ ვითარდება ყველაფერი მაგრამ...
სინამდვილეს ხომ უნდა გავდეს მართლა ზღაპარს ხომ არ და დავამსგავსებ?
აბაა როგორ მოგეწონათ..
დააკომენტარეთ...
მიყვარხართმ...