Broken Strings (Music Series #1)[COMPLETED]

CHAPTER 10

Broken Strings
||Chapter 10||

After we spend the night in the park, we headed immediately to my apartment.

"Exo, maraming salamat", I thanked him as I got out from his car.

"You're always welcome Kath", he just gave me that kind of smile.. again.

Seriously? Napano ba ang lalaking itom?

"Ahhh sige mag-ingat ka pauwi", I ran out of words, wala na din naman akong ibang sasabihin sa kaniya.

Mas lumapad ang ngiti niya. "I will. You too. Sweet dreams."

Tumango na lang ako. Pumasok na ako sa loob dahil aniya, tsaka pa lang daw siya aalis pag nasiguro na niya akong nakapasok na sa loob.

I slept the very night wearing unusual smile. I'm just quite happy. And I'll be lying if I say he's not one of the reasons.

"Kathy! Hintay!", sigaw ni Lea habang naglalakad ako sa hallway.

Nilingon ko naman siya. "Uyy Lea ikaw pala", bungad ko sa kanya. Matagal na din kaming kaibigan. Hindi siya mahirap pakisamahan. Araw-araw may baon talaga siyang mga biro at hindi ko maiwasang matawa.

"Ayy sino ang ini-expect mo ba? Uy ikaw ah napagkakamalan mo akong si Exo", pang-aasar niya sakin. Hayy nako umagang-umaga.

"Uh..", tanging nausal ko na lang sa kanya.

"Anong uh? Hayyy okay lang yan Kath. Tutal si Exo nandiyan naman lahat eh. Guwapo, Mabait, Responsable, Determinado, Palangiti, Gentleman", at talagang denidepina niya pa si Exo. Iba talaga trip nitong si Lea.

I won't disagree either. He's that ideal man. Ideal man where everyone looks up to. I wonder what are his flaws are.

"Sa tingin ko may gusto ka kay Exo", ngiti kong tugon habang pinanliliitan ko siya ng mata.

"Ako? Kay Exo? You serious? Alam mo naman na hindi pa to nakakamove on", aniya habang nagbuntong hininga. Nasabi niya kasi minsan sa akin na may ex daw siya, chinito daw yun, pero naghiwalay daw sila dahil sa ayaw daw ng pamilya ng lalaki sa kanya, lalo na yung mama daw ng lalaki. Akala niya daw kasi ipaglalaban daw siya.

Well that pretty hurts. Kaya nga ayoko ko muna haluan ang buhay ko ng landi. Bukod sa wala naman talaga akong panahon at interes, masyado pang magulo ang buhay ko. Hindi pa nga naghihilom ang mga sugat ko.

I'm not a virgin anymore. Life fuvks me everyday.

Well that's the line someone messed up like me were supposed to say. Leche kasing buhay.

"Diba wala na kayo? Bakit hindi ka pa makamove on?", tanong ko sa kanya. Nandito na kami sa room naghihintay sa Prof namin. Pero masyado pang maaga kaya kami pa munang dalawa.

It sounds really ironic when that question came from my own mouth. Pero bakit nga ba?

"Oo nainis ako sa kanya. Ganyan naman kasi yung mga ex na hindi pa nakakaget-over sa past relationship nila e. Bakit kaya ang bobo ng puso no? Gustohin mo mang lumimot hindi mo nagagawa agad", sabi niya. And now she turned to someone serious, very distant from the Lea I intereact everyday.

"Sabagay. Pero matagal naman yun diba? Subukan mo kayang umusad", sabi ko na medyo ngumiti.

It really is hard to move forward after being broke, pero mas hihirap lang din kapag palagi kang nagpapalubog. Ahunin mo ang sarili mo, because no one will do that for you. Everyone's fine, everyone moved one, you wouldn't like to be someone left behind.

"Sana ganon lang kadali yun. Kung kaya ko pa diktahan ang sarili malamang sa malamang nakamove-on na ako ngayon. Kaso ang hirap", dagdag niya naman.