Hero.

Tiffany's

'Justin! Hier!' Zegt Cody, hij staat op.
Justin loopt naar onze tafel.
'Hey bro!' Zegt hij en hij omhelst Cody, ik sta op zodat Alli hem ook kan begroeten. 'Alzz!' Hij geeft haar een kus op haar wang, Alli gaat weer zitten.
'Hey babe.' Zegt hij als hij mij ziet en geeft me een kus op mn voorhoofd. Noemde hij me nou babe? Hij is te lief!
Ik ga weer naast Alli zitten en Justin neemt plaats naast Cody tegenover ons, we zitten nog steeds in het donkere, gezellige maar toch luxe bar op het vliegveld van Sidney. We blijven nog een uurtje in de bar, om twee uur besloten Justin en ik naar ons hotel te gaan en namen afscheid van Cody en Alli.

'Deze kamer is huge!' Zeg ik en ik gooi m'n tas op het grote bed. Achter me hoor ik Justin lachen, hij is het gewend. Ik loop nu zelf naar het bed en ga liggen. 'Ben je moe van de vliegreis?' Vraagt Justin. 'Nee, niet echt.. Jij?' Ik draai m'n hoofd naar hem toe.
'Nee, zullen we de stad in gaan?' Ik ga zitten en rits mijn tas open.
'Ja! Ik moet toch nog geld omwisselen en heb wel zin om Sidney te zien!' Zeg ik. 'Ik kleed me even om oké?' Zeg ik. 'Alright.' Zegt Justin hij pakt z'n telefoon uit zijn zak en richt zich op het scherm. 'Uhm, sorry, maar zou ik me even alleen kunnen omkleden? Dan kom ik als ik klaar ben wel naar jouw kamer?' Justin kijkt me lachend aan. 'Ik wil best wel buiten wachten hoor, maar aangezien je zo last minute meeging moeten we her vannacht samen met deze kamer doen.. En dan krijg je morgen je eigen kamer.. Maar als je het erg vind slaap ik op de bank?' Zegt hij, ik voel dat ik rood word.
'Oh, ik vind het niet erg om een kamer te delen hoor en eh ik kom wel naar buiten als ik klaar ben..' Zeg ik, Justin lacht en loopt de kamer uit.
Ik vind het niet erg om een kamer te delen. Mijn god, ben ik gek geworden? Hoe suf kan je klinken.. Ik kleed me snel om en loop de kamer uit.
'Uh, vind je het erg om je shawl en zonnebril weer te moeten dragen? Het is voor je eigen bestwil, want ik heb nogal ervaring dat er nogal erg gehaat wordt op meisjes waar ik mee omga..' Zegt Justin, we staan voor onze hotelkamer. 'Nee, geen probleem!' Zeg ik en pak de shawl en zonnebril van hem aan.

'Tiffany's?' Stelt Justin voor, we lopen al een tijdje door de stad en ik heb mijn losgeld gewisseld en Justin is al met een aantal fans op de foto geweest. Ik knik en we lopen de grote winkel in.
Ik loop naar de ringen, een Tiffany's ring heb ik altijd al gewild, voor mijn achttiende verjaardag zou ik een sieradenset naar keuze krijgen van mijn vader, dat betekent dus: Armband, ketting, ring, tiara.
Justin komt naast me staan.
'Wow.' Is het enige wat hij zegt.
'Wat?' Zeg ik, ik kijk hem aan, hij is dichterbij dan ik dacht. Hij blijft naar de glazen toonbank kijken waar onze handen op steunen en waaronder de ringen liggen. Snel kijk ik ook de toonbank in. 'Ze zijn mooi.' Zegt hij. 'Ja, ik weet het.' Zeg ik, ik voel dat hij nu naar mij kijkt. Hij wenkt één van de medewerksters, al snel komt een vrouw van rond de veertig aan de andere kant van de toonbank staan. Volgens haar naambordje heet ze Alice. 'Wat kan ik voor jullie doen?' Vraagt Alice. 'Welke vind je mooi?' Vraagt Justin aan me. 'Doe normaal!' Sis ik, ik kan dit niet 1,2,3 betalen. 'Kies nou maar.' Zegt hij, hij glimlacht even naar Alice. Zonder twijfel wijs ik een zilvere ring aan met een diamant, een soort verlovingsring maar toch niet over the top.
Ze knikt vriendelijk en opent een lade. Ik kijk naar Justin en hij naar mij. 'Miss?' Ik draai me naar haar om en ze rijkt me de ring aan, voor ik hem zelf om kan doen pakt Justin de ring en pakt met zijn ander hand mijn rechterpols en dan schuift hij de ring om mijn vinger. Mijn mond valt bijna open, hij is prachtig!
'What do you think?' Vraagt Alice.
'It's perfect, just perfect..' Is het enige wat ik kan zeggen. 'Deze wordt het.' Zegt Justin tegen Alice. 'Omhouden?' Ik knik en ze loopt weg. 'Justin, wat doe je? Ik kan dit niet fucking betalen.' Hij zegt niks en loopt naar Alice die achter de kassa staat. Ik sta een paar meter verderop en kan nog net Alice het bedrag horen uitspreken.
'$14,300 please.'
Ik zie Justin betalen en een handtekening zetten.
Zodra hij betaalt heeft glimlacht Alice naar me en komt hij naar me toe gelopen. 'Justin, ben je gek? Bijna 15,000 dollar aan mij verspilt! Dit kan ik niet aannemen, geef hem aan je moeder ofzo, ik kan dit niet aannemen!'
We staan inmiddels in de soort hal voor de achteruitgang, niemand die ons kan zien. Hij legt z'n vinger op m'n lippen. 'Ssst.' Zegt hij. 'Nee! Waarom doe je dit, ik ben je echt dankbaar maar dit is veel te veel!' Zeg ik. Opeens komt Justin dichterbij en voel ik zijn lippen de mijne raken. 'Hierom..' Zegt hij. Ik sla mijn armen om z'n nek en zoen hem. 'Oh, als dit een verlovingsring is, is het antwoord wel nee..' Zeg ik grappend. Hij lacht, we houden elkaars handen vast en kijken elkaar aan. 'I really like you Al.' Zegt hij. 'I like you too!' Zeg ik.
'Zullen we teruggaan naar het hotel, wat rustiger praten..' Zegt Justin.
'Goed idee! Maar ik ga me niet meer verschuilen als je het niet erg vindt..'
'Als jij denkt dat je het aankan, hou ik je niet tegen.' Zegt Justin. Ik pak de grote deurhendel en voor ik hem kan openen drukt Justin nog één keer zijn lippen op die van mij. 'Let's go.' Zeg ik en ik duw de deur open en het staat vol met paparazzi. Overal hoor ik geschreeuw en de vraag wie ik ben, of we daten, waar ik vandaan kom en mijn naam. Justin's bodyguard helpt ons door de menigte en ik negeer iedereen. Ik zie één man in zijn auto zitten, hij is ook van de paparazzi maar hij is slim genoeg te zien dat het geen zij heeft om je op te dringen en door iedereen heen te gaan schreeuwen zoals de rest. Ik ren snel naar de auto, zijn raam stond al open. 'Ben je van de paparazzi?' Vraag ik hem.
Hij knikt. 'Ja mevrouw, ik wilde je niet lastigvallen zoals die andere, het lijkt wel alsof iedereen hier je stalkt..' Zegt de man.
'Yeah, inderdaad, dat doen ze ook best wel. Daarom waardeer ik je respect voor me en dat je je niet zo opdrong dus ik vertel m'n naam alleen aan jou, zodat jij de credits krijgt.' Zeg ik.
'Dat hoeft niet, ik werk nog maar net bij een klein bedrijf en-' Zegt hij. 'Ik sta erop. Ik wil dat het bekend wordt. Alison Sarahs uit Amsterdam. Nu moet ik echt gaan.' Zeg ik. 'Thanks you so much!' Zegt hij en ik loop zo snel mogelijk de limousine in.