❌Хуурамч Гэрлэлт❌

9. +Дэлхийн төгсгөл хүртэл+

"Бороо орсны дараа солонго гардаг юм бол би бороонд норсон ч хамаагүй чи минь над дээр солонго болж ирээрэй"

♡♡♡

"Тэр чамайг авах ямар гавьяа хийсэн гэж"

Энэ өгүүлбэр түүнээс сонсож байсан хар мянган өгүүлбэрээс намайг хамгийн их балмагдуулж байгаа өгүүллэг байлаа. Би таг гацан байж байхад тэр мушилзаад: Хэлж чадахгүй байна тийм үү? гээд миний нүд рүү гүн бор нүдээрээ ширтэхэд би: Түүнтэй байх тухтай байдаг.

Тэр зөөлөн хөхрөөд зэвүүн өнгөөр: Уйтгартай гэдгийн боловсон хэллэг үү? гэхэд нь би бүр таг гацалтын байдалд орлоо.

Тэр над руу жоохон ширүүн харан: Үнэнийг хэл! Чи бид хоёрын алийг нь сонгох гээв? гээд миний бэлхүүснээс татан улам өөртөө ойртууллаа.

Би гацсаар: Ч чи юу гэж бодож байна? гэхэд тэр улам ширүүн харцаараа намайг төөнөж: Би чамайг л хүснэ гээд миний уруулыг хүчтэй озон авч надад амьсгалах боломж өгөлгүй үнсэх ажээ.

Тэр гэнэт ууртай болж байгаа нь миний гайхширлыг төрүүлж байлаа.

Тэр улам хүчтэй үнсэж байгаад намайг уснаас өргөн гарган буулгаад чирэн явсаар эрэг дээр гарч өөрийн цамцаа өвсөн дээр дэвсээд намайг цамцан дээрээ түлхэн суулгаад өөрөө доошоо суун миний хөлийг үнсээд: Тэр ч бас үүнийг хийдэг байсан уу ?

Би хөлөө татан: Үгүй ээ! Тэр ингэдэг байсан юм гээд түүнлүү ойртон уруулан дээр нь зөөлөн үнслээ. Би түүний дээд уруулыг уруулаараа сорход түүний амьсгал ирүүнд минь мэдэгдэж байлаа.

Тэр уруулаа салгаад: Тэр намайг гүйцэхгүй гэдэгт толгойгоо тавьсан ч бэлэн байна гээд намайг өөр дээрээ татан суулгаад хүзүүг минь зөөлөн шимэж намайг энхрийлнэ.

Түүний гар миний нуруугаар яван хөхөвчийг минь тайлаад тэр цагаан хөхийг минь ил гаргаад зөөлөн үнсэх нь үнэхээр сайхан санагдаж байлаа.

Би түүний чихний омогыг хазхад тэр арагшаагаа болж миний норсон өмд дотоожыг тайлаад өөрийн найз дээрээ зөөлөн суулгахад би ойгоор дүүрэн авиа гаргаж байлаа. Намайг дагаж шувууд жиргэлдэх нь бараг л хөгжим аятай байх ажээ.