Chapter 30

52 7 0
                                    

Ivy's POV

Iyak lang ako ng iyak dito sa kwarto habang naka lock ang pintuan para walang maka pasok. "Ivy." Tawag sakin ni kuya para maka pasok siya. "Bukas nalang po,kuya." Pinunasan ko yung mga luha ko at umupo. "No one can hurt a Andres."

Kinuha ko yung story niya at pinunit sa gitna sa bawat page, binato ko nalang ito ulit sa drawer sa sobrang galit ko.

Ivy Andres is back bitches.

Pumunta ako sa cr dito sa kwarto ko at nag ayos, Binura lahat ng make up simula nang nahinatay ako di ko pa napupunasan, nagsuot ulit ako ng tshirt at pajama nalang kasi puta gabi na alangan naman mag pantalon ako, duh!

Nilugay ko yung buhok ko na naka tirintas kanina at may mga bulaklak.

Ahhhh!!!

Lumabas ako sa kwarto na kinagulat ng buong Physix. "Yeah?" I asked coldly. "Akala ko nagmumukmok ka?" Tanong ni Shawn. "Kanina yun, tanga." Inirepan ko siya at sumalo sa kanila sa pagkain hanggang ngayon gulat parin sila nang bumaba ako.

"What the fvck!?" Sigaw ko para bumalik sila sa pagkain nila kanina. "Heart broken ka diba?" Potek! Kapag heart broken kailangan papakamatay na ako, ganon? Di naman ako tulad ni kuya na nagii-inom na akala mo walang babaeng makikita pa.

Sa lawak ng mundong to? Napaka raming lalaki pa ang pwede kong makita no. "So, kailangan ko mag bigti, ganon?" Tanong ko kay Jaspher. "May laban tayo bukas." Yon! Yun ang gusto ko marinig. "Pero Ivy magpahinga ka na muna dito bukas." What!?

"No! No way." Hindi ako payag na kahit sa isang laban hindi ako susulpot never akong hindi sumulpot sa game, laging perfect ang attendance ko maliban ngalang sa school.

"Ok, fine." Yes! Bait talaga ng kuya ko mukha siyang unggoy. "Kaya mo ba, Theo?" Tanong ni kuya kay Theo. "Hindi, pre." Tinignan ko siya at naka jacket lang siya mukhang may sakit, yan! Landi ka pa ha.

"Wear our shirt tommorow, ok?" Color dark green ang color ng shirt namin at may malaking 6 at sa gitna at may 'Phy' may apelyido din namin sa likod.

This is a shout out to my ex
Heard he in love with some other chick
Yeah yeah, that hurt me, I'll admit
Forget that boy, I'm over it
I hope she gettin' better sex
Hope she ain't fakin' it like I did, babe
Took four long years to call it quits
Forget that boy, I'm over it

Binato ko ng kutsara si Theo dahil sa pinatugtog niya. "May sakit ka diba? Bakit gago ka parin?" Kapag gago ka ba never nayun matatanggal?

"It's okay Ivy, iyakan mo lang basta isang gabi lang." Hindi ko naman masabi na hindi na ako iiyak kasi mahal ko yun, mahal ko si Kevin, away lang to... Wala namang hiwalayan diba? Pero wala parin siyang text sa akin.

Umakyat na ako sa kwarto ni kuya kasi dito muna daw ako matutulog hanggang sa maging ok ako, ok naman talaga ako may nawlaang gunggong lang naman sa buhay ko.

Pinatunog ko ung bell dito sa side table ni kuya, naliligo si kuya Zheb kaya magisa palang ako dito.

Maybe we're perfect strangers
Maybe it's not forever
Maybe intellect will change us
Maybe we'll stay together
Maybe we'll walk away
Maybe we'll realize
We're only human
Maybe we don't need no reason
Why
Come on, come on, come on 

Maybe it's not forever? Maybe lang naman, we're not sure.

"Isda!" Napa upo ako dahil sa sigaw ni kuya na mala hanggang Jupiter sa sobrang lakas. "Umiiyak ka nanaman." Ako umiiyak? Humarap ako sa salamin at may patak nga ng luha, patak lang naman hindi naman sobrang dami sadtang O.A lang talaga ang kuta Zheb ko.

"Away lang yan maaayos din yan." Inakbayan niya ako at kinutongan. "Masakit yun." Sabi ko ng walang sigla. "Ung kotong?" Malamang ang lakas kaya ng pagkakotong.

"Halika dito." Pinalapit niya ako sa kama at naupo kami. "Someday you'll know how to fight alone." Alone? Sa lahat ng laban ko palaging andiyan si kuya Zheb sa tabi ko never siyang nawala sa tabi ko.

"Alone? Pero kuya lagi kitang kasama." Simula pagka bata si kuya Zheb na ang kasama ko siya ang tumayong nanay at tatay sa akin simula nang namatay si mommy.

"Law ang kukunin mo diba?" Ang drama ng kuya ko ngayon pero yes magl law ako kaya HUMS ang kukunin ko sa señior highschool. "Eh tanga! Kapag nasa korte ka kasama mo ba ako? Bobo, magt-trabaho din ako?" Aba'y takte akala ko naman papayuhan ko or magbibigay ng words of wisdom tapos sasabihan lang ako ng tanga at bobo, kupal talaga tong kuya ko eh. "Hoy, Isda lagi kabg makinig sa akin maraming papasok sa buhay mo at may mga aalis din." Yeah,I know.

"Never kang aalis diba kuya?" Tumango siya at may nag call sa cellphone niya. "Yes?... Yeah, it's Zheb Andres, why?... What!?... Ok." Mukhang bad news yun ah.

"Nasa hospital si Jaspher naaksidente daw siya." Agad kaming pumunta sa hospital para kamustahin ang lagay ni Jaspher, nakita namin ang magulang niya at ang dalawa niyang ate kasama ang mga asawa nila, andito rin ang Physix.

Ilang oras pa ang nakalipas at lumabas na ang docotor. "It's a very serious condition, he's in comatose." C-comatose? Grabe naman ang pagka bangga ng kotse niya.

Dumating din ang dalawang pulis na nagimbestiga sa kaso ni Jaspher. "Mr. Molisco, Satingin po namin sinadya ang pagka bangga ng anak niyo."

"Paano niyo nasabi?" Laking gulat ng daddy ni Jaspher. "Nang pumunta po siya sa bahay nila Mr. And Miss Andres hindi flat ang gulong niya at may preno pa ang kotse niya ilang minuto ang lumipas may dalawang lalaking naka black hoodie ang huminto sa harap ng kotse niya at doon sakto nag stop ang CCTV." Paliwanag sa amin ni mamang pulis. "Nag stop? Bakit nag stop?" Tanong ni kuya sa mga pulis. "Nasira po---"

"Nasira!? Nagbabayad kami ng maayos tapos ganito?" Galit na sabi ni kuya, ilang years narin kasi kami magkakasama ng Physix kapatid narin ang turingan namin sa isa't isa. "Ang palatandaan namin po sa isang lalaki ay tatoo po siya sa kamay." Tatoo? Parang alam ko yun ah. "Tatoo? May sumusunod din sa aking lalaki at may tatoo din siya." Sabi ko sa mga pulis kaya nakuha ko agad ang atensyon nila.

"Pwede ka bang makausap sa prisinto?" Tanong sakin pero umiling ako. "Yun lang ang alam ko, I'm sorry." Ang pagsunod niya Lang sa akin at kay Kevin ang mga naaalala ko. Ayoko sabihin sa kanila yung letter, natatakot ako...

Natatakot ako na madamay pa ang kuya ko...

Perfect StrangersWhere stories live. Discover now