AŞK-I ÇAĞRI

7.bölüm

İşte o heyecanlı büyük güne uyanmıştım. Hatta uyumadan uyanmıştım diyebilirim. O kadar heyecanlıydım ki neredeyse hiç uyumadan sürekli sınavı düşündüm. Dünyalık bir şey için bu kadar heyecanın yersiz olduğunun farkındaydım ama kendime engel olamıyordum. Yataktan kalkıp pencereden genişçe Urfaya baktım ve nedense içimde ufak bir burukluk hissettim sanki bir ayrılık gibiydi bu his ama böyle bir ayrılık olmayacaktı çünkü ben Urfa'da okuyacaktım.

Hemen odamdan çıkıp mutfağa gittim. Babam uyanmış su içmek için o da mutfağa gelmişti. Fatma da uyanmış Yusufla ilgileniyordu. Yusuf doğdu doğalı evimiz hep bir hareketli hep bir sesli ve neşeliydi. Babam mutfakta beni görünce.

-Hayırlı sabahlar sınav kuşu . Nasılsın bakalım.

-Hayırlı sabahlar babacığım. Çok heyecanlıyım nerdeyse bayılacağım.

-Ooo hiç yakışıyormu benim cesur kızıma böyle laflar?

-Ya biliyorum babacığım ama engel olamıyorum kendime.

-Hiç bir şeyin sonu değil bebeğim. Sakin ol ve kendinden emin ol. Ben senin en iyisini yapacağına eminim Allahın izniyle. Şimdi git bir abdest al kuran oku bende kahvaltı hazırlayayım.

-Olur mu babacığım ben hazırlarım sen zahmet etme.

-Babaların sözü ikiletilmez küçük hanım ben sana böyle mi öğrettim. Hadi hadi bakalım doğru odana çabuk.

Babam o kadar sevimli görünüyordu ki ona baktıkça rahatlıyordum. Babamı daha fazla söyletmeden abdest alıp odama geçtim ve fetih suresini açıp okumaya başladım. Arkasına Yasini de okuyup babamın "kahvaltı hazır hanımlar" sesiyle son duamı da yapıp salona geçtim. Sandalyede oturan Fatma kucağında Yusufla yemek yemeye çalışıyordu ve o kadar uykusuz görünüyordu ki gözleri kıpkırmızı olmuştu. Onlara da günaydın diyerek Yusufun yanağından bir öpücük aldım ve ellerini okşadım. O kadar güzeldi ki gün geçtikçe daha da güzel oluyordu.

Babam elinde çaydanlıkla içeri girip

-Haydi kızım başla artık geç kalmayalım.

-Hiç iştahım yok babacığım.

-Sümeyye ben daha az önce ne dedim kızım sana ama

-özür dilerim babacığım.

Diyerek bir şeyler atıştırmaya başladım kahvaltıyı yaptıktan sonra odama gidip üzerimi giyindim ve akşamdan hazırladığım sınav için gerekli olan evrakları alıp salona geldim.

-Ben hazırım babacığım. Gidebiliriz

-Tamam kızım ben bir abdestimi tazeleyip geliyorum.

Babam odadan çıktı. Bende o arada Yusufu sevmeyi tercih ettim. Koltuk üzerinde yatan Yusufun başında Fatma uyukluyordu. Yusufun Yanına yaklaşıp onu kokladım ve ona minicik bir buse kondurdum. Bana bakıp gülümsüyordu ve o kadar güzel gülüyorduki sanki bu dünyaya ait değildi. Babamın" hadi kızım çıkalım" demesiyle Fatma irkildi.

-Çıkıyor musunuz?

-Evet. Geç kalmayalım erkenden varalım

-Peki. Allah kolaylık versin. Başarılar dilerim.

İçimden Fatmaya sarılmak geliyordu fakat ne kadar eskisinden iyi olsada bundan çok hoşlanmayacağını düşündüm. Yinede kendimi tutmayıp Fatmaya sarıldım o da şaşırmıştı bu hareketime ama karşılık verip o da bana sarıldı. Kendimi garip bir şekilde iyi hissetmiştim. Fatmaya ve Yusufa el sallayıp koridorda beni bekleyen babamın yanına gittim.

Okula vardığımızda heyecanım daha da artmıştı sanki. Babamla beraber giriş kapısına yakın bir banka oturup etrafı izlemeye başladık. Bazıları benim kadar heyecanlı bazıları daha da heyecanlı bazıları ise hiç heyecanlı görünmüyordu. Etraf; banklarda kuran okuyan anneler, sakinleştirmek için uzun uzun konuşan babalar, sürekli evraklarını kontrol eden panik aileler ile doluydu. Bizim okuldan bir kaç arkadaşa rastlayıp ufak selamlaşmalar sonunda artık sınav saati gelmişti ve babama sarılıp sınav sırasına geçmiştim