Casanova's Tale 1: The Meeting ✔

c. THIRTY ONE p. ONE

Anasthasiah's Point of View

"I thought, 'that' was long time ago?"

inaasar ba ako nito?

"Oo nga. Why?"

naglakad na kami palabas ngayon. Di ko talaga trip magtagal doon. Siguro kasi may dinadamdam ako.

"Then, what was that?"

"Don't take it seriously. I can kill joy and happiness anytime I want."

"So, you mean yo---

"Yeah."

pinutol ko sya. Ang boring kaya. Tss. Napansin kong nagbuntong hininga sya.

'Oh? Affected? Tss. Halata namang wala kaming mapupuntahan nito. We're both casanovas then.'

I just tsked of my thoughts. What matters the most is on 'how we played and enjoy our own game'.

"By the way. Are you serious with your words lately?"

lumingon sya sa akin. Nasa parking lot na kami ngayon at kasalukuyang pinupuntahan yung car nya. Yes, sa car nya ako sasakay. E sa tinatamad akong magdrive e.

"Hmm-mm."

tumango lang sya nyan. What's with him? Kani-kanina lang ang daldal tapos ngayon biglang tameme?

Pinagbuksan nya ako ng pinto pero bago ako pumasok hinalikan ko muna sya for about 1 minute lang, torrid kiss yun with feelings. Haha I can tell magaling ako mambitin. Tss!

"It's okay. Mas magaling naman akong humalik kesa sa 'hinampas-sa-lupa-ang-mukha' na yun at mas masarap pa."

sabi ko pagkatapos sa halikan naming torrid with feelings. Pffft~ natawa ako sa 'with feelings' thingy na yan. Pumasok naman ako sa kanina pa nakaawang na pintuan. Sumunod naman sya sa kabilang side. Lihim naman akong napapangiti. Pano kasi napansin kong ngumiti sya pagkapasok ko sa loob.

"Sus, yun lang pala ang gusto mo."

"Sinira mo kasi yung moment ko kanina dun sa chix."

"Well, I can tell I'm hella gorgeous than her. And besides, ang unfair naman kasi, nagpakasaya ka samantalang lugmok naman ako."

natawa pa sya ng konti. Nice, bumalik na sya sa kanyang sarili.

"Kaya ka nandamay ng inosente."

"Excuse me, as far as I remember, you were the one who offered right?"

I said between my rolling eyes act.

"Excuse me too, as far as I remember also, you refused it right?"

sabi pa nya sa tonong pagkakasabi ko kanina kasabay nun ang trying hard nyang pag irap. Haha mukha syang ewan. Parang yung sa 'the Healing' lang yung itsura nya.

"Gaya gaya."

sabi ko nalang sabay labas ng phone ko. Tinext ko yung manager ng bar at sinabing paki bantayan na lang muna yung sasakyan ko. Close kami e.

"Malayo pa ba?"

tanong ko sa kanya. Malapit na talaga akong mainis ha? Kanina pa kami pa liko liko dito tapos mukhang papunta ata kami sa pinakatutok ng bundok. Paikot ikot kasi ito na pataas. Mag-aalas dose na at medyo madilim na din sa labas.

"Yeah, konting tiis pa."

"Kanina pa ako nagtitiis dito! Ilang konti ba ang tinutukoy mo?"

"Baby, you know the saying 'patience is a virtue'?"