Oğuz

11

Şuan ne kadar saat gece 11 olsa da bugün İzmir'in işgalden kurtuluşunun yıl dönümü. Allah umarım o zamanları tekrar yaşatmaz... Çünkü şuan ki Türkiye şartında ne kadar şikayet eden  olursa olsun ilk bizim sarsılmamız da suriye'li insanlar ihanet edecek. Kendi ülkesinde savaştan kaçıp, savaşmayan insanlar Türkiye'de de savaşmaz. Dicekler ki "Savaştan kaçtılar" Onlar kaçtı ama bizim askerlerimiz onlar yerine savaştı, savaşıyor... Neyse, ben bu görüşteyim kalanı siyasete girer o yüzden, boşverin kalanını iyi okumalar.

Ve okulu açılan herkese güzel bir sene diliyorum, umarım emeklerinizin karşılığını alırsınız...

OĞUZ
(Tarihi bugünün anısına 9 Eylül alın, sanki okul daha öncesinde de varmış gibi...)

Sınıfta kalorifer önünde durmuş haberlere bakıyordum. Yine kadın cinayetleri gündemdeydi. Ne vardı yani kadın ve çocuklar için güzel bir dünyaya sahip olsaydık. Hiç mi anası, bacısı yoktu da düşünmeden hareket ediyorlardı... Ama o kadar iğrenç hale gelmiştik ki kardeşine, kendi kızına tecavüz eden vardı. Hepsini toplayıp yaptıklarını onlara yapacaksın görücek piçler! Ama anca "kınıyoruz" Hashtagli paylaşımlar yapıyorlardı sosyal medyada. Bunun onları durdurmadığını ne zaman anlayacaklar acaba? Görünenlerin yanında görünmeyenler de vardı. Ölmeyip her gün dayak yiyip, bazen eşinin zorla ona sahip olmalarına engel olamayan kadınlar da vardı, ama onlar seslerini duyuramadıkları için bunlara katlanıyorlardı... Kadın sığınma evleri veya baba evlerine döndükleri zaman ise... Sonu cinayet ile bitiyordu. Haber olunacak ise çevrede bazı insanlar alıp görüntüleri haberlere WhatsApp'tan atıyorlardı. Hepsi birbirinden iğrençler.

Ama bugün 9 Eylül'dü İzmir'i işgalden kurtulduğu o gün. O zamanlar ne zorluklar ile savaşmışız, yılmamışız. Ülkemizin bir karış toprağı için kaç bin litre kan dökülmüş. Allah, gelmiş geçmiş tüm şehitlerimize gani gani Rahmet eylesin. Şuan bu vatan da isek, annemiz babamız kim düşüncesinde değilsek, sömürge altında değilsek bu askerlerimiz ve Ulu Önderimiz Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları sayesindedir. Bunu şuan ki Türkiye halkı pek kabul etmese de öyle...

İnternette paylaşımlara bakarken  sınıf  kapısından bi gürültü kopunca telefondan kafamı kaldırıp baktım.

Demir: Nerede o çakma bozkurt?!

Gamze: Ne diyorsun sen?! Burada öyle biri yok.

Demir: Yio var, adı da Oğuz! Hani senin sevgilin olan. Şimdi bana o nerede söyle?!

Kafamdan aşağıya kaynar sular dökülmüş gibi kaldım. Herkes bana bakıyordu. Bunca zaman sırf siyasi olarak anlamlanmasın diye gizli tuttuğum sırrı bir salak ifşalamıştı. Hem de sırf onu üzdüm diye özel çikolata kutusu yaptığım salak.

Kendimde konuşucak cesareti bulunca zaman kaybetmeden lafa daldım.

Oğuz: Oğuz adında bi ben varım ama çakma bozkurt diye biri yok burada.

Gözlüğümün lekelenecek zamanı bulması da ayrı bir olaydı. Tüm dışarıya dönük sakin tavrım ile gözlüğümü sildim.

Oğuz: Sen gelsene bi dışarı, orada ne diceksen de.

Dışarı çıkması ile kolundan tuttuğum gibi - 1. kata, spor salonu, yemekhane karışımı yere getirdim.

Oğuz: Derdin ne?! Beni ifşalamanda ki amaç ne?!

Demir: Ma.. Ma.. Masama kutu bırakılmış, hem de senin tarafından. Ben balık değilim!

Oğuz: Sırf balık dedim diye mi beni ifşaladın?! Beyin dağıtılırken hangi piçin altındaydın da kaçırdın?!

Demir: Laflarını düzgün seç, seviyoruz diye bana hakaret edemezsin.

Oğuz: Bak dövmeli... Ben ne kadar sakladıkça, ne kadar gizli tuttukça yayılsın diye uğraştılar. Siyasi amaçla mı gidiyorum lan sanki?! Aferin, böyle devam.

Elinden kutumu aldım, ona değmezdi.

Demir: Kutumu bana ver.

Oğuz: Ulan zaten bu kutu yüzünden ortalığı karıştırdın pezevenk?! Daha ne diye istiyorsun?! Yok sana kutu, bir daha ne bana mesaj at, ne de yanımdan geç. Görme, bakma. Çünkü iyilik yaramayan insanlar ile işim olmaz.

Diyip sinirle oradan çıktım. Kapı ağzında sinirim geçsin diye beklerken, içeriye Samet girdi. Onları izlerken buldum kendimi. Sonra konuşmaya başladılar, kulak misafiri olmam ayıp olmaz dimi? Çünkü şuan benden bahsediyorlar...

Duyduklarım... Aman tanrım, bu kadarı da pes!