Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
kiss me.
ZAMAN: 01.01.2021 TARİHİNE 3 YIL KALA,
Gözlerimi ellerimle ovdum ve bedenimi iyice gerip esnedim. Gerçekten tuhaf bir rüya görmüştüm. Başım çok kötü ağrıyordu. Şu an aklımda olan tek şey sıcacık bir kahvenin bana getireceği enerji ve sıcaklıktı. Dün olan her şey bir rüya gibiydi. Aklıma geldikçe gülümsememe engel olamıyordum. Ellerim yavaşça dudaklarıma değdiğinde aptalca gülümsedim ve üstümde yatan köpeğim Tina'yı kaldırmak adına biraz hareketlendim. Aklımdaki listeye acilen Tina'yı diyete sokmak ve spora başlatmayı ekledim çünkü lanet olasıca köpek bir eşek ölüsü kadar ağırdı.
Uyku sersemliğimle sinirle mırıldandım ve ellerimle yeniden gözlerimi ovup yavaşça göz kapaklarımı açtım. Göğsümde uyuyan Tina'nın başını okşadım ve ellerime değen yumuşacık tüyler(?) bir anlık durmama sebep oldu. Tina duştan nefret ederdi ve yaklaşık bir haftadır onu yıkamıyordum. Ayrıca bacaklarımın arasına değen sıcaklık garip hissettiriyordu. Aslına bakarsanız bu şey canlı gibiydi.
Siktir!
Lanet olsun ki Tina kızdı.
Başımı direk göğsümde uyuyan canlıya çevirdim ve üstümdeki adamı görmemle deli gibi bir çığlık attım. Sarı saçları yüzünü örten bir erkek mışıl mışıl uyuyordu omzumda. Ellerim istemsizce adamın omuzlarına gitti ve onu yataktan fırlatarak yorganı çıplak bedenime sardım.
Ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Sanırım her zamanki gibi sızmıştım. Ah, gerçekten!
Ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu. Gözlerim bulunduğum odayı bir yandan taramaya çalışıyor bir yandan da yerde boylu boyuna uzanan adamı süzüyordu. Ama fazla vaktim yoktu. Adam uyanmadan ve peşime takılıp 'Ben hamileyim, beni bırakma Kook. Sana ihtiyacım var.' gibi saçmalıklarla beni kendine bağlamaya çalışmadan önce ayrılmalıydım buradan. Hızla ayaklanarak yere dağılmış giysilerimi üstüme geçirdim ve cüzdanımdan 500 dolar çıkarıp komodine bıraktım.
''Umarım bu sana yeterli olur. Dün gece için teşekkürler. Sen en iyisiydin.''
Her ne kadar dün geceye dair hiçbir şey hatırlamasam da 'o kanlı olaydan' sonra içmiş ve biriyle beraber olmuş olmalıydım. Herkese söylediğim klasik sözlerin aynısını ona da söyledim ve olduğum odanın kapısını açıp koridora çıkarken beni daha da şoka sokacak bir şeyle karşılaştım.
Burası...
Burası...
Sikeyim! Burası benim evimdi.
Ve ben Jeon Jungkook asla bir gecelik bir şey için evime birisini getirmezdim.
İçimden küfürler ede ede odama geri döndüm ve hâlâ bir ölü gibi yerde yatan yabancının sırtındaki ,herhalde bir kaza sonucu olmuş, yarığa bakıp konuşmaya başladım.
