Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*
cehennem düştü dünyaya.
cehennem düştü bir kalbe.
bir can uğruna bir dünya yakıldı.
külleri kalana dek, demişti.
küllerini bile yaktı.
söktü derimi, attı bir yana kalbimi
yine de buram buram koktum günah.
yangın yeri yüreğime sığındı,
bilmeliydim,
ateşin zarar veremeyeceği kişinin ateşin kendisi olduğunu.
bilemedim.
yandım.
*
olur da bir gün çiçeklerini kesmeyi bırakır da kesmeye başlarsan bileklerini,
derin bir nefes al. tek bir seçeneğin var.
yapman gereken tek şey ellerini açıp tanrı'ya dua etmek.
neden mi? çünkü Jungkook böyle yaptı.
ve,
tanrı onu duydu.
*
''Eğer beni her gün öpmezsen yok olacağım, Jeon.''
ZAMAN: 01.01.2021 TARİHİNE 3 YIL KALA,
Gecenin zifiri karanlığı her bir umudu sineye çekiyordu. Karanlık çarmıha gerilmiş yıldızları alayla arkasına alıyordu. Zaman burada sadece kavramdan ibaretti. Kurumaya yüz tutmuş bir ağacın dallarıydı geceyi sabaha boyayan. Ama ağacın dalları yetişmiyordu gökyüzüne. Gece yerini sabaha devretmemekte ısrarcıydı. Issız bir patika tüm sesleri toprağın altına gömmüştü. Sert bir kış rüzgarı kurumuş yaprakları kendi çapında bir girdabın içinde oyalıyordu. Karanlığı yaran bir araba farı sessizliğin canını sıkmıştı. Arabanın sürücü koltuğunda oturan koyu kahve gözlerin sahibi Jeon Jungkook, yüzüne karanlığın en ince işlemesinden oluşan bir maske tutuyordu. Gözlerine serpilen endişe koyu kahvelere gövde gösterisi yapıyordu.
Gece yarısı ıssız bir yolda nereye gittiğini bilmeden saatlerdir direksiyon başındaydı Jungkook.
İlerlediği toprak yol arabanın geçişini zor bir hale getiriyordu. Araba hafifçe zıpladığında artık dayanamadı ve hızla frene basıp arabayı durdurdu. Arabadan kendini attı ve ocak ayının zalim soğuğuna teslim etti bedenini.
