now you see me ¦ namjin

📱 Telefon Numarası Sorunsalı 📱

Selamlar 💜

¦

Seokjin ne kadar zor olsa da hocaları ikna edip bir kamp ayarlayabilmişti. Yaklaşık 30 tane de öğrenci topladığında ondan mutlusu yoktu. Bu kadar kolay olacağını tahmin etmemişti. Sanki herkes biri çıkıp kamp organizasyonu ayarlasın diye bekliyormuş gibiydi.

Kampa Namjoon da gelecekti ve Seokjin heyecanlıydı. Onunla biraz daha konuşup, şair çocuğun o olup olmadığına karar vermeye çalışıyordu. Hızlı olmuştu, ama onu gerçekten bulmuştu belki de.

Sırasında otururken dün yeniden penceresinde bulduğu notla bakışıyordu.

O masaldaki aptal aşık bendim,
Sense kötü kalpli gönül avcısı.
Sahi, hangi masalda sevmiştim ben seni?
Hep bir vardın, bir yoktun sanki.

Bu notları yazanla Namjoon aynı kişi olabilir miydi ki? Dıştan bu kadar sert ve duygusuz görünen biri, böyle satırlar yazabilir miydi? Aslında tüm gün bir şeyler yazdığını görüyordu zaten, en fazla da bu düşündürüyordu onu.

"Seni tanımak istiyorum ben, ama sen izin vermiyorsun." diye mırıldandı hafifçe. Onu gerçekten tanımak istiyordu; sadece görmek değil, tanımak ve tanışmak istiyordu. Belki de cidden onu istiyordu.

Kağıdı katlayıp yeniden cebine koydu, başını çevirip Namjoon'a baktı. Önündeki defterle uğraşıyordu. Bir anlık gelen büyük istek ve cesaretle sıradan kalktı. Ne yaptığını bilmiyordu ama sadece yapması gerektiğini hissediyordu.

Namjoon'un boş olan yanına oturdu hızlıca, kalbi saçma bir şekilde hızlı atıyordu. Namjoon başını döndürüp ona baktı ve kaşlarını çattı. Defteri hızlıca kapatıp bir kenara koydu ve "Ne oldu, başkan?" diye sordu sakin ama tok çıkan sesiyle.

Seokjin aklına gelen fikirle içinden kendine övgüler yağdırmaya başladı. Namjoon'un yüzüne gülümseyerek baktı ve kendinden emin bir şekilde "Telefon numaranı almam gerek." dedi.

Namjoon tek kaşını kaldırarak baktı ona. Seokjin kenardaki tükenmez kalemi eline aldı ve avuç içine doğru tuttu. "Söyle, kağıt almayı unuttuğum için elime yazmam gerek. Şu kamp işleri için bir grup kuracağım."

Namjoon'dan ses gelmeyince başını kaldırıp ona baktı ve "Ee?" dedi söylemesi gerektiğini ima ederek. Namjoon omuz silkti ve telefon numarasını verdi.

"Grupta tek ben mi olacağım? Başka kimseye numarasını sormadın." dedi Namjoon şüpheli bir şekilde. Seokjin başını iki yana salladı. "Onların numarası bende zaten var, başkan olduğumu unutma." dedi gülerek.

"Neyse, gidiyorum ben. Sen de şiir yazmaya devam et." dedi Seokjin, şiir kısmına vurgu yaparak. Tepkilerini mimikleriyle ölçüyordu ve şiir dediğinde Namjoon'un yüzünde çok ufak bir şaşırtı belirtisi fark etmişti. Ama çok, çok ufaktı. Sanki hiçbir şey olmamış gibi.

Seokjin sırasına geçtiğinde avucunu açtı ve gülümsedi. Sağlam bir bahaneyle telefon numarasını almayı başarmıştı. Ayaküstü bir sürü yalan uydurmuştu ve şimdi de gerçekten bir grup kurması gerekliydi. Uydurduğu yalanlar ona hep bu şekilde geri dönüyordu.

Çocuklara haber vermesi gerekliydi çünkü tüm her şeyi onlara yaptırıyordu. Telefonunu çıkarıp gruba yazdı.

Tek Sap Seokjin

Seokjin:
Çocuklar, kampa gelecek tüm öğrencilerin telefon numaralarını almamız gerek.
Ben alırsam Namjoon'un dikkatini çekerim bu yüzden siz yapmalısınız.
Biliyorum uğraştırıyorum ama kısa sürede bitecek.

Yoon:
Biz de hep
senin hamallığını
yapıyoruz
be
:'d

Taetae:
Sevgilim bugün beni mutlu ettin, yeniden sinirlendirmeden kes sesini

Yoon:
Aman be :[

Seokjin:
Ee, yapıyor muyuz?

Seok:
3 kişinin numarasını aldım bile 👌

Chimchim:
Aşkım mükemmelsin!
Ben de şimdi sınıftan çıktım, tanıdıklara sormaya gidiyorum

Seokjin:
Sağolun çocuklar :)
Sen hariç Gi :D

Yoon:
Oysaki neredeyse hepsinin numarası bende vardı :')))))
Sen bilirsin :DD
Uğraşın şimdi :P

Taetae:
Sakın pislik yapma Yoongi
Elinde olan varsa ver

Yoon:
Tamam :d

Seokjin başını telefondan kaldırıp Namjoon'a baktığında onun da kendisine baktığını gördü. Göz göze gelip o şekilde uzun süre kaldıklarında sınıf sessizleşmiş gibi gelmişti, oysaki her şey aynıydı. Hoca sınıfa girdiğinde ikisi de bakışlarını kaçırıp önlerine baktıklarında, Seokjin istemsizce gülümsemişti.

¦

Hanımcılık kazanacak.

-Min Yoongi a.k.a Hanımcı