Lost In Seoul (Chaebol Series #1)

11.2 Miss

#MMCLIS

It's been a week since last ko nakausap sina Chanyeol and Jin Young, busy kasi sila sa kanya kanyang buhay 'tsaka hindi nadin muna ako naglalalabas dahil medyo masama pakiramdam ko these past few days.

Thank God too, dahil sobrang busy nila Chanyeol and Jin Young, wala na silang time para guluhin pa ako.

"A week in Seoul, huh?" I mumbled to myself habang nakahiga at nakatingala sa kisame.

It's been a week nadin na wala akong ginagawa! I feel so useless! Bumababa lang ako everytime kakain na, tutulong kay Stella sa pagliligpit, aakyat, gagamit ng iPad, matutulog, magigising ng gabi para maghapunan, tutulong sa pagligpit at babalik sa kwarto. Ganun na lang ang ginagawa ko. I feel so useless, plus naiirita na ako dito sa ugaling baboy ko ah. I might get fat in this case! But then, kaya rin ako ganito kasi masama talaga pakiramdam ko.

Nagsisimula na rin lumamig ang klima dito kaya medyo maginaw na sa labas.

Napatayo ako nang kaunti ng may narinig akong katok sa pinto. Dumungaw si Stella with a huge grin on her face.

"Breakfast in bed?" she asked, at itinaas yung tray para mapakita sa akin.

I smiled back in a shy manner. Tumayo na ako sa kama. "Thanks Stella."

Parehas kami naglatag ng unan sa sahig at paluhod na umupo sa mga unan, magkatapat kami ni Stella. Inilapag niya yung breakfast ko sa maliit na table sa gitna namin.

"Are you okay, dear?" she asked. Hinarap ko siya, and I can see worry in her eyes, "Chanyeol's worried too, he noticed you seem pale, so he asked me to keep an eye on you."

Itinusok ko yung chopsticks sa omelette, at inangat yun. Napataas rin kilay ko sa sinabi ni Stella. Whoa? Really? Asa.

Itinapat ni Stella yung likod ng kamay niya sa forehead ko. She gasp, as her hand made contact with my forehead. "You're burning up! How long have you been feeling this way? Why didn't you tell me earlier that you have a fever?!" tuloy tuloy niyang tanong habang natataranta.

"Uhm." Iniwas ko mata ko sa kanya, at yumuko. "I didn't know. I only know, I feel sick, but I didn't know I was burning up. Sorry."

Umiling siya. "No. No. No!" Tumayo siya at nilapitan ako sa gilid. She crouch hanggang magkaeye level na kami. Raising her pointed finger, sinabi niya "We should treat you up, fast! Or else, if this fever stays longer, you'll die!"

What!? I'll die?! Why? Agad?

"Stella, You're exaggerating! I won't die just because of a fever." inusog ko ang mukha ko para pasimpleng mailayo sa kanya.

Humalukipkip siya at tiningnan ako with a serious look, "One can never say, Janella."

Agad siyang umalis sa kwarto, nagpaalam siya na magaayos siya ng congee para daw sa akin.

I sigh in defeat. Tumayo nalang ako para lapitan mga gamit ko. I logged in to my facebook account. Nanlaki ang mata ko nang bumungad sa akin ang isang katutak na notification saking facebook! Anong nangyari? Hindi naman ako nawala ng ganun katagal at lalong lalo na hindi ako sikat para matadtad! Ang dami rin nagadd sa aking koreanong babae! Sino naman kayo?

I clicked on it, and saw many of my notifs came from the comments of a tagged photo. What the hell? Did I accidentally posted something that made my facebook trend? I don't think so. Sa pagkakatanda ko, ngayon palang ako nagopen talaga!

I checked the notif and saw a post from Jin Young. It was a a side picture of me, eating an ice cream while I was walking on the busy streets of Insadong! I'm sure it's me, dahil obvious na obvious damit ko to, and the hell, ang ganda ko dito, ha! I checked the comments, and most of the people who commented are my friends! Though, some are his, and it is in Korean, kaya obvious kanya yon. The picture reached 10k likes at sobrang daming comments talaga. Feeling ko nga iilan na korean comments dun pambabash sa akin eh.