I don't care✅

-23: Broer-

Na een tijdje komen Sean en Calum bij ons zitten. Rond kwart over 10 moeten we naar bed. Calum loopt met mij mee en doet weer een zalfje op mijn rug. Ik maak me klaar om te gaan slapen en zodra ik op bed zit zucht ik. "Wat is er kleine?" Vraagt Ashton die mijn kamer binnen komt lopen. "Ik mis mijn broer." Zeg ik zacht terwijl een paar tranen mijn ogen verlaten. "Aawhh kom hier." Ashton trekt me in een knuffel. Hij gaat op bed zitten met mij op zijn schoot en ik klem me aan hem vast terwijl meerdere tranen mijn ogen verlaten. Na een paar minuten snikken ben ik uitgehuild. "Ik ga me even opfrissen in de badkamer." Zeg ik. Ashton knikt en ik loop naar mijn badkamer. Ik gooi wat water in mijn gezicht en wrijf mijn ogen en wangen schoon zodat de tranen weg zijn. Ik droog mijn gezicht met een handdoek en loop weer terug naar mijn kamer waar Ashton staat met dit keer een pyjama aan. "Wil je.. Wil je bij me komen liggen?" Vraag ik. Ashton glimlacht. "Natuurlijk!" Hij gaat op mijn bed liggen en ik ga bovenop hem liggen. "Dat kan ook." Lacht Ashton. Hij doet de dekens over ons heen en wrijft rustgevend door mijn haren. Ik kan mijn ogen na een paar minuten al bijna niet meer openhouden. "Welterusten pap." Mompel ik nog voordat ik in een diepe slaap val.

×÷×÷×

Ik word wakker gemaakt door Luke. Ik kreun even en ga dan langzaam rechtop zitten. Ik kijk om me heen en zie dat Ashton weg is. Luke geeft me een pilletje die ik slik. "Hoelang moet ik nog dat pilletje slikken en die zalf smeren?" Vraag ik. "Dat zal je aan Calum moeten vragen. Maar ik moet weer gaan, er is nog iemand die ik wakker moet maken." Zegt Luke met een grijns. "Doe een beetje rustig met hem Luke. Hij hoeft geen trauma." Zeg ik. De grijns op zijn gezicht wordt alleen maar groter terwijl hij de kamer verlaat. Ik stap uit bed en doe mijn dagelijkse ochtendroutine.

Terwijl ik mijn tanden aan het poetsen ben hoor ik een schreeuw van Sean en gelach van Luke. Ik schud lachend mijn hoofd. Nadat ik mijn tanden heb gepoetst loop ik naar beneden voor mijn ontbijt. Dit keer zijn er tosti's!!!! Ik eet er eentje op en dan moeten we naar school. Sean en ik stappen achterin en Calum rijdt ons naar school. Daar aangekomen neem ik afscheid van hem. "Doei pap!" Roep ik dan besef ik me wat ik heb gezegd. Mijn ogen worden groot. "Owh sorry het was niet de bedoeling dat te zeggen het floepte er gewoon uit en-" Calum haalt me uit mijn geratel. "Het is goed Summer. Ik vind het superleuk dat je me pap noemde. Je mag dat blijven doen als je dat wilt hoor! Daar zal je ons alleen maar blij mee maken." Zegt hij met een glimlach. Ik relax weer en knik glimlachend. Ik en Sean lopen het schoolplein op. "Wil je in de pauze mee naar mijn vrienden of wil je bij jou vrienden zitten?" Vraag ik. "Bij jou." Mompelt hij. Ik glimlach bemoedigend naar hem en knik. Bij mijn kluisje aangekomen begroet ik enthousiast Sky. ''Sky dit is Sean.'' Vertel ik. Sky glimlacht naar hem en hij glimlacht zacht terug. Samen lopen we pratend naar de les, al is Sean een beetje stil. ''Ik ga bij een vriend zitten.'' Mompelt hij. ''Is goed!'' Zeg ik vrolijk. Sky en ik gaan achteraan zitten en letten eigenlijk gewoon de hele les niet op.

Zodra het eindelijk lunchpauze is heb ik 100 opdrachten huiswerk wat ik niet ga maken, en ben ik helemaal gek geworden door Katrien. Ze zit constant aan mijn hoofd te zeuren. Met een zucht plof ik bij de jongens aan tafel. Sky en Sean komen er ook bij zitten. ''Wat is er?'' Vraagt Lars. ''Katrien.'' Zucht ik. Dat zegt al genoeg. ''En wie is dit?'' Vraagt Mike terwijl hij naar Sean kijkt. ''Dat is Sean. Mijn oppassers gaan hem adopteren dus hij zal vaker bij ons zijn als jullie daar geen problemen mee hebben.'' Zeg ik. ''Nee tuurlijk niet! Is juist gezellig.'' Zegt Jack enthousiast. Ik pak mijn eten en begin te eten terwijl ik met iedereen een beetje praat. ''Sean, jij moet ook eten.'' Zeg ik zacht tegen hem zodat niemand anders het kan horen. Calum had me verteld dat ik moest zorgen dat hij in ieder geval een boterham eet. ''Ik heb geen honger.'' Mompelt hij. ''Of je nou honger hebt of niet, je moest van Calum in ieder geval één boterham eten.'' Zeg ik. Voordat hij kan reageren pak ik zijn tas en open hem. Ik pak zijn lunch eruit en druk een boterham met kaas in zijn handen. ''Opeten.'' Commandeer ik. Hij zucht en neemt een klein hapje. Ik glimlach tevreden en ga weer verder met mijn eten. Na 5 minuten heeft Sean nog steeds niet veel meer gegeten. ''Als je bij het einde van de pauze niet die hele boterham op hebt moet je ook nog een koekje eten.'' Zeg ik streng. Hij kijkt me met grote ogen aan en schudt zijn hoofd. Ik kijk hem strak aan en hij neemt vlug nog een hap van zijn boterham. Ik praat nog wat met de rest tot de bel gaat. Ik kijk naar Sean en zie dat hij net de laatste hap doorslikt. ''Goed zo!'' Zeg ik enthousiast tegen hem. Hij glimlacht even. We lopen weer naar de volgende les..