I FELL IN LOVE WITH THE DEVIL

Chapter One: Birthmark

"Ma. Seryoso po ba na mag e-enroll ako sa Remus?" Tanong ko kay mama.

Ang Remus-Olympus University ang paaralan sa loob ng kaharian ng Albus kung saan tuturuan ka nila kung paano makipag laban, susubukan nila ang inyong galing at bibigyan nila ng patimpalak ang makikita nilang may potensyal sa larangan. Ito ang isa sa pinakahahangad ko simula ng bata pa lamang.

"Bakit anak? Hindi ba't pangarap mo maging arkanghel?" Mayabang na bigkas ni mama. I nodded.

"Oh yun naman pala! Ano pa't parang hindi ka na sigurado ngayon?" Takang pagtatanong ni mama.

Yes. Alam ko sa sarili ko na pangarap ko maging anghel noong bata pa ko. It all began when I was six. I was playing with my friends back then including the new one. May bagong lipat kase sa village namin na batang babae na halos kasing edad lang din naman namin at isinali namin sya sa laro. We were playing hide and seek when it turned out na noong sya na yung taya nagalit sya sa amin. Hindi namin alam kung ayaw nya ba o nahihiya lang sya kaya nagpresinta ako na ako na lang muna ang magtataya.

Bumilang ako ng isa hanggang sampu. Hinanap ko sila at ang una kong nakita ay sya, na bago naming kalaro sa likod ng punong acacia.

When I saw her, she was like floating in the air and threw a smirk at me. I was so shocked. Hindi ako nakapag salita agad. Sa sobrang pagkagulat ko, akmang aatras na ako noong ihulog nya ko sa katabing bangin ng puno. Hindi ko alam kung paano. It's so fast that I couldn't manage to hold into something and I just closed my eyes until someone grab me and lift me up. I felt like flying. It feels good. When I came back to the tree, I saw a winged boy. It was blured because of my teary eyes so I didn't saw him clearly. I thought he was one of the kingdom's angel. There began that I wanted to be an angel. So I could find him. So I could see him. So I could thank him personaly for saving me.

Sa kaharian ng Albus, hindi na bago kung may mga naglilibot na anghel sa paligid. Marahil isa ito sa Angelus o di kaya ay Kidemonas. Sila ang nagbabantay sa paligid ng kaharian at sa mismong taong poprotektahan nila. At isa na nga ako doon.

One of the reasons why I really have to enroll inside Remus is because of my mark. This is a kind of passes where we are eligible to join the Olympus Grand Cup to find our guardian or to be an ordained angel which is my dream.

"Nak, lalim naman ng iniisip mo? Nagdadalawang isip ka ba sa pag pasok sa Remus?" Pag aalala ni mama.

"No ma. Hindi po. Iniisip ko lang po kase kung paano na ko? Tatanggapin ba nila ko ng buo? Eh, tao ako, mababang uri, hindi din naman kase ako mayaman at hindi rin ako kilala. Hindi katulad ni Venus. Na isa na sa mga arkanghel ang kuya nyang si Uranus." Mahinahon kong sabi kay mama.

Lumapit si mama sa akin at tinapik ang ulo ko.

"Nak, pasensya ka na kung pinanganak kaming walang marka. Pasensya na rin nak kung hindi kami nakapasok sa Remus. Siguro kung nakapag aral kami hindi ka na siguro mahihirapan." Malungkot na sabi ni mama.

Humarap ako kay mama. "Ma, hindi mo naman po kasalanan, wala po kayong kasalanan ni papa. Nahihiya lang po kase ako at natatakot. Hindi ko kilala ang mga makakasama ko. Malalayo ako sa inyo. Tatlong taon ko din kayong hindi makakausap at makakatabi." I hugged her. "Mamimiss kita ma." Sabay halik sa pingi nya.

"Ikaw din naman anak. Mamimiss ka namin ng papa mo." At hinalikan din ako ni mama sa noo.

"O sige na. Mag ayos ka na at mag impake ng mga gagamitin mo sa pag alis bukas."

"Parang ang dami ko naman pong gamit eh wala naman po masyado." Natatawa kong sabi kay mama.

Nabalot ng tawanan at pagmamahal ang loob ng aming tahanan. Bago ako matulog ay bumili pa si papa ng paborito kong peanut butter at inihain ito sa akin. Pinabaunan nya din ako ng limang bote para daw hindi ako malungkot.