DEMİR BAĞLAR - SİS (tamamlandı)

Bölüm 37; böyle bir şey demiştin, değil mi demirci?

Kral sessiz bir gülüş yaptıktan sonra huzur verici ses tonuyla "Roffus." dedi. Roffus hızla ona doğru döndü ve "Evet efendim!" diye karşılık verdi. Kral kaşlarını kaldırarak "Her şey kontrolünde olsun istiyorsun, değil mi evladım?" diye sordu ve cevaplamasını beklemeden devam etti.
"Seni anlıyorum. Seni buradaki herkes anlıyor. Kadim Göl Kurulu'nu dört krallık olarak omuz omuza veresiniz diye kurmuştum ama onu bir harp meydanına çevirdiniz. Tabii bunun olması kaçınılmazdı, sizi veya kimseyi suçluyor değilim. Her neyse. Dediğim gibi, şimdi kelimelerin atılan oklara, güçlü argümanların kalkanlara dönüştüğü o arenaya giden bu sandalda kendini çırılçıplak hissediyorsun. Öfken bu yüzden, değil mi? Seni anlıyorum evladım."

Roffus hiç beklemediği yerde biten cümle ile afalladı. Ne cevap vermeliydi, ne demeliydi bilemiyordu. Dişlerini sıkıp Kuzey Kralı'na öfkeli gözlerle bir süre baktı. "Kralım." diye fısıldayıp devam etti; "Anladığınızı düşünmüyorum!"

Ona doğru bir adım yaklaşıp "Size karşı tutumum böyle bir fikre kapılmanıza sebep olduysa lütfen açıklamama izin verin." dedi.

"Tüm Kuzey Krallığı vatandaşları gibi her ne karar almış olursanız olun, neyi nasıl yapmış olursanız olun size sırtımı dönecek değilim!!"

Dizi üzerine çöküp yumruğunu göğsüne vurdu ve "Yalvarırım size doğrultulmuş oklara kalkan olmama izin verin Kuzeyin Yüce Kralı!!" diye bağırdı.

Evan hıçkırıklarını tuta tuta ağlayan Molero'ya baktı. Ardından diğer Towarz kasabası gençlerine ve Daniel'e. Hepsinin gözlerinden yaşlar akıyordu. Roffus söyledikleriyle yetinmedi ve ayağa fırladı.

"Sözcülerin yarısından fazlasını meclisin havasını bir kez dahi koklamamış insanlarla değiştirmişsiniz! Anlattığınız göreve onların çıkacak olması bazı meselelere açıklık getirmekte en mezun kişilerin onlar olduğunu göstermez, kurulun ve temsilcilerin amacı bu biliyorsunuz! Biz halkın ve krallıkların sözcüsü olmak için varız! Herkes sıkıntısını kendisi gelip dile getirecekse bize neden ihtiyaç olsun?! Beyaz Diyar'daki en güçsüz kişiler askerlerdir diyen de sizdiniz efendim, tüm bu düzeni kuran sizsiniz! Şimdi ne oldu da bu sandalda Towarz kasabasındakilerden daha fazla Sınır Kurdu var?!"

Elini tekrar Evan ve diğerlerine doğru uzatıp "Şimdi en kritik anda kendinizi bunlara mı emanet ediyorsunuz?" dedi. Derin bir nefes alıp "Yoksa Kuzey Kralı bazı şeyleri idrak edemeyecek kadar yaşlandı mı?!" diye bağırdı.

Bu cümlenin Roffus'un ağzından havaya süzülmesiyle ayağa fırlaması bir olan Daniel gözlerinden alev püskürerek ona doğru bir adım attı ki Towarz'lı gençleri kendi koluna ve bacaklarına sarılmış şekilde buldu. Ne olduğuna çok aldırmadan "Bırakın beni!" diye bağırdı. "Bırakın şu şerefsiz herifi gebertip göle atayım!!"

Gözü bir şey görmüyor, dört kişi tarafından çekilmesine rağmen azgın bir boğa gibi ileri atılıyordu. Bacağına sarılmış olan kıza bir tekme atıp, sağ kolunu tutan gencin çenesine dirseği ile vurdu. Beline sarılmış olana kafasının arkasını geçirip dişlerinden birisini kırdıktan sonra boşa çıkan sağ elini onu göğsünden ittiren Molero'ya kaldırdı. Molero suratına yiyeceği yumruğun farkında olmadan "Daniel dur! Şu an Roffus'un istediği şeyi yapıyorsun!" diye bağırdı. Onu da yere seren Civciv, hedefine bir adım daha yaklaşmıştı ki Roffus'u yüzünde sinsice bir gülümsemeyle bulunca donakaldı. Molero, burnundan akan kan avucuna dolarken ona doğru döndü ve gözleri yaşlarla dolu bir şekilde "Seni kışkırtıyor." diyebildi. Daniel, Roffus'un tekrar krala dönüp "Gördünüz mü efendim? Getirdiğiniz bu sözcüler Beyaz Diyar'a ait değiller!" demesiyle yıkıldı. Her şeyi rezil etmiş olduğu hissi ve kandırılmışlığın verdiği çöküntü öfkesini daha da tetikliyor ama artık bazı şeylerin farkına varmış olarak ve dudaklarını kanatırcasına ısırarak tekrar yerine oturuyordu. Bunun böyle olacağını çok önceden sezmiş ve Daniel'i dört kişi durdurabilecek olduklarını düşünmelerindeki hesap hatası hariç çok yerinde bir hamle yapmış Towarz'lılar da uzuvlarını tutarak doğruldular ve yerlerini aldılar.